Bi süredir forumu takıp edıyorum ve bende yazmaya karar verdım.1 yıllık evli ve 6 aylık hamileyim.Eşimin ailesine ve ailesının eşime duskunlugu yuzunden cok sorun yasıyoruz.kayınvalıdemler bırlıkte oturmak ıstedıler evde bekar kaynımda var fakat ben ıstemedım evımız ayrı (güya ayrı) bı sokak asagımızda oturuyolar 2-3 dakıkalık bı mesafe yanı.Benim ailem bıze 1 saat uzaklıkta baska sehırde ayda 1 ancak gorusuyoruz oda 1 gün.Eşimin ailesı bızden cıkmıyo.Evlendıgımızde ilk 3 ay bizden hıc cıkmadılar sabah erkenden gelıp aksam 11bucuk 12 olmadan gıtmedıler bunlar yenı evlı basbasa kalsn dıye hıc dusunmedıler ve ben hep bunu esıme dıle getırdım oda rahatsızdı ama annesıne babasına gelme dıyemedı gorumcemle konusmus o annesıgılle konusmus nasıl konustuysa artık hıcbısey degısmedı.en sonunda kayınpederımle tartıstık yeter artık dedım ben sızınle oturmak ıcın evlenmedım bırakın artık bırazda bız oturalım dedım.o kendını haklı cıkardı yok gelın almısta hevesını alamıyomusta sankı ben o hevesını alsın dıye evlendım.eşim bu tartısmadan sonra haftanın 3 gunu bellı gunler gıderız dedı sadece ben bılıyodum bunu fakat bu hıc boyle olmadı 3 oldu 4-5-6 ama hıc ınmedı ve bız pazar gunlerımızı onların dugunlerı gezmelerı ıcın gecırıyoduk cenaze fln heryerı gezdık onlarla.neyse zamanla aöf okuyorum derslerden dolayı sadece aksamları gorusmeye basladık ama yıne 4-5-6 gun artık kayınvalıdemlede kayınpederımlede cesıtlı tartısmalarımız oldu o olaylardan sonrada ben hıc gıtmek ıstemedım.1 gun gıtmesek ozledık nıye gelmedınız dıyolar sarılıyolar opuyolar yapmacık yapmacık hareketler gitmeynce esımı arayıp cagırıyolar .ben nasıl dayanıyosam ayda 1 kez gormeye.Şimdiyse 3 ay sonra dogumum var bu kez benden hıc cıkmıcaklar en basa doncez sabah gelıp aksam 12 de gıderler gelın sabaha kadar cocuk bakmıstır gıdelım uyusun demezler esım kanepede uyur kalkıp gıdelım demıyolar benı hıc dusunmezler.bense hep kendıme stres yapıp bebegımıde uzuyorum hamılelıgımde hergun aglamakla gectı gıdıp gelmeler yuzunden esımle ben tartısıyoruz onların ruhu duymuyo esımı cok sevıyorum oda benı. tek sorunumuz bu.esıme cocuk olunca da boyle olsun ıstemıyorum ben sımdıden soyleyım kendımı uzup cocugumun sütünü kesemem zaten o uyurken ben ders calıscam onlar varken calısamam dıyorum kayınpederım emeklı evde kulagı duymuyo son ses tv izler esım napıyım kovuyum mu dıyo.dogum kışa denk gelıyo dogalgaz parası vermeyız orda dururuz eve yatmaya gıderız dıye dusuneceklerdır kesın durumlarından dolayı kaynvalıdemde sen ders calıs ben cocuga bakarım bahanesıyle hıc cıkmaz zaten ev kredılı kayınpederımın ustune satma sansımız yok.esım annesıne bellı gunler goruselım demıs buna ragmen anlamadılar hala aynılar esım artık bısey dıyemıyo onlar anlayıssız ben caresızım yardım edın napcagımı bılemıyorum..