Merhaba arkadaşlar
Ben eşimin ailesinden hoşlanmıyorum. Biz severek evlendik. Evleneli 1 ay bile olmadı. Ama 2 senedir görüşüyoruz. Yanlış anlaşılmasın eşimin ailesinin bir kötülüklerini görmedim ama bir desteklerini de görmedim. Eşim de ben de işinde gücünde kendi parasını kazanan insanlarız. Kimseye bir yükümüz yok. Fakat eşimin ailesinde beş kuruş para yok ve bu benim zamanla canımı sıkmaya başladı. Çünkü benim ailem evlenirken birçok yardımda bulundu ve 100 bin gibi bir para verdiler. Fakat eşimin ailesinin parası olmadığı gibi devamlı para isteyen görümceme yardımda bulunuyorlar. Hatta zaman zaman biz onlara yardımda bulunuyoruz. En son kayınvalidemin kızı için kredi çektiğini öğrendim. Kızı çalıştığı halde devamlı para istiyor. Çünkü İstanbul gibi bir yerde yıllardır inatla tek başına yaşıyor ve parası yetmediği için devamlı para istiyor. Öyle bencil ve şımarık ki yanına kimseyi de almıyor. Eşimin ailesi evlendiğimizde evimize tek bir eşya almadılar. Ben buna çok bozuldum. Yanlış anlaşılmasın ellerinde yok bunu anlıyorum gerçekten problem değil. Ben para peşinde biri değilim. Ama hem bize destek olmayıp hem de kızlarının şımarıklıklarına bir şekilde para bulmalarına canım sıkılmaya başladı. Kayınvalideme en son biz para gönderdik. Kendisi çok mahçup devamlı üzülüyor. Aslında bizim size yapmamız gerekirdi diyor ama bir yandan sorumsuz kızlarına para göndermeye devam ediyor. Bu arada kayınpederin bu durum çok umrunda değil. O kendi hayatına bakıyor. Bütün yükü kadıncağzın omzuna atmış. Ama ben hepsine birden sinir olmaya başladım artık. Çünkü maddi manevi bir destek göremedikçe içimden onlarla konuşmak gelmiyor. Özellikle benim ailem yıllar boyu bu kadar özverili davranmışken onların bu tavrı beni soğutuyor. Hiç arayıp sorasım gelmiyor. Böyle hissedeceğimi hiç düşünmemiştim. Görümcemi ve kayınbabamı geçtim artık onlardan bir şey olmaz. En azından kayınvalidemle iletişimi kuvvetlendirmeye çalışıyorum. Aslında iyi niyetli biri ama bu olumsuz hava artık bana da yansıyor ve hiçbiriyle konuşmak istemiyorum. Benim gibi olanlar bana bir akıl verse, ben bu insanları nasıl sevebilirim ?
Ben eşimin ailesinden hoşlanmıyorum. Biz severek evlendik. Evleneli 1 ay bile olmadı. Ama 2 senedir görüşüyoruz. Yanlış anlaşılmasın eşimin ailesinin bir kötülüklerini görmedim ama bir desteklerini de görmedim. Eşim de ben de işinde gücünde kendi parasını kazanan insanlarız. Kimseye bir yükümüz yok. Fakat eşimin ailesinde beş kuruş para yok ve bu benim zamanla canımı sıkmaya başladı. Çünkü benim ailem evlenirken birçok yardımda bulundu ve 100 bin gibi bir para verdiler. Fakat eşimin ailesinin parası olmadığı gibi devamlı para isteyen görümceme yardımda bulunuyorlar. Hatta zaman zaman biz onlara yardımda bulunuyoruz. En son kayınvalidemin kızı için kredi çektiğini öğrendim. Kızı çalıştığı halde devamlı para istiyor. Çünkü İstanbul gibi bir yerde yıllardır inatla tek başına yaşıyor ve parası yetmediği için devamlı para istiyor. Öyle bencil ve şımarık ki yanına kimseyi de almıyor. Eşimin ailesi evlendiğimizde evimize tek bir eşya almadılar. Ben buna çok bozuldum. Yanlış anlaşılmasın ellerinde yok bunu anlıyorum gerçekten problem değil. Ben para peşinde biri değilim. Ama hem bize destek olmayıp hem de kızlarının şımarıklıklarına bir şekilde para bulmalarına canım sıkılmaya başladı. Kayınvalideme en son biz para gönderdik. Kendisi çok mahçup devamlı üzülüyor. Aslında bizim size yapmamız gerekirdi diyor ama bir yandan sorumsuz kızlarına para göndermeye devam ediyor. Bu arada kayınpederin bu durum çok umrunda değil. O kendi hayatına bakıyor. Bütün yükü kadıncağzın omzuna atmış. Ama ben hepsine birden sinir olmaya başladım artık. Çünkü maddi manevi bir destek göremedikçe içimden onlarla konuşmak gelmiyor. Özellikle benim ailem yıllar boyu bu kadar özverili davranmışken onların bu tavrı beni soğutuyor. Hiç arayıp sorasım gelmiyor. Böyle hissedeceğimi hiç düşünmemiştim. Görümcemi ve kayınbabamı geçtim artık onlardan bir şey olmaz. En azından kayınvalidemle iletişimi kuvvetlendirmeye çalışıyorum. Aslında iyi niyetli biri ama bu olumsuz hava artık bana da yansıyor ve hiçbiriyle konuşmak istemiyorum. Benim gibi olanlar bana bir akıl verse, ben bu insanları nasıl sevebilirim ?