- 21 Ocak 2012
- 291
- 3
- 118
- Konu Sahibi my_angel_87
-
- #1
ben 6 senelik evliyim 3 yaşında çocuğum var eşimin ailesiyle 4 senedir görüşmüyorum eşimin babasıyla daha yeni aram düzeldi yaptığı hatayı anladı bende görüşüyorum annesi hiç kafasına takmıyor hiç öyle bir çabası yok benden 1 kere özür diledi bende kabul etmedim o kadar başkada birşey olmadı hep eltimle kaynımla ve onun çocuklarıyla ilgili.ben küs olmak istemiyorum aslında küsünce hayatımız çok sıkıcı oldu eşim benim yanımda haklı olduğumuda biliyor ama evimizde bir sıkıcılık var her ne kadar benim ailemle çok iyi olsakta bayramlar,doğumgünleri,iftarlar hep eksik kalıyor.ben küsmek değilde mesafeli olmak isterdim ama küslük oldu işte bazen barışmak istiyorum ama haklı olduğum aklıma geliyor kızgınlığım geçmiyor. ne yapabilitim?
o benden özür dilediğinde ben hiç barışmayı düşünmedim halada içim soğuk ama bazı günlerde keşke küs olmasaydım dediğim oluyor eltimin bu durum işine geliyor çünkü maddi manevi her türlü faydalanıyorlarHem barışmak istiyorsunuz hem özrü kabul etmiyorsunuz.
Barışmak istediğinizde haklı olduğunuz aklınıza gelir kızgınlığınız devam ediyorsa barışma isteğiniz inanılır değil.
Konu ne bilmiyorum ama eğer affedilemeyecek bişey değilse oldu geçti deyin.
Böylece daha huzurlu olursunuz..
o benden özür dilediğinde ben hiç barışmayı düşünmedim halada içim soğuk ama bazı günlerde keşke küs olmasaydım dediğim oluyor eltimin bu durum işine geliyor çünkü maddi manevi her türlü faydalanıyorlar
zaten menfaat için olsaydı hamileyken barışırdım bebeğimin bütün ihtiyaçlarını karşılattırdım ama bir çorabı bile yok çocuğuma.ben sadece özellikle bayramlarda tarif edilemicek duygu içine giriyorum bunu anlatamıyorum her ne kadar ailemle çok iyi olsakta farklı bir bayram oluyor çocuğum babannesini hiç bilmiyor hoş oda zaten benim çocuğumu hamileyken bir kere bile sormadı eşime.ılımlı davranılacak bir ortam yok ki ben gidip ben sizinle konuşmak istiyorum demem ama küste olmak istemiyorum off çok karışık durumBence menfaat için değil de küslük durumunun sizi yıprattığı gerçeği nedeniyle biraz ılımlı davranırsanız onlar da bu duruma kayıtsız kalmayacaklardır..
zaten menfaat için olsaydı hamileyken barışırdım bebeğimin bütün ihtiyaçlarını karşılattırdım ama bir çorabı bile yok çocuğuma.ben sadece özellikle bayramlarda tarif edilemicek duygu içine giriyorum bunu anlatamıyorum her ne kadar ailemle çok iyi olsakta farklı bir bayram oluyor çocuğum babannesini hiç bilmiyor hoş oda zaten benim çocuğumu hamileyken bir kere bile sormadı eşime.ılımlı davranılacak bir ortam yok ki ben gidip ben sizinle konuşmak istiyorum demem ama küste olmak istemiyorum off çok karışık durum
öylemi diyorsunamaaaaaaaaaaaaaannnnn ne kadar uzak o kadar iyi
valla bak benim bıcık bıcık erimiş margarin gibi ilişkim var da noluyo hergün ayrı bi sinir ayrı bi stres çok istiyosan iftara çağır bayramda el öp ama o kadarla kalsın yaşlandığınla kalırsın inanöylemi diyorsun
elti hiç mesafeli değil hatta onlarda kalıyor çok samimiler.maddi manevi her türlü onların yanında aslında küçüklükten beri eşime yapılan bir ayrım söz konusu şimdide eltimle benim aramda hatta çocuklarımız arasında bile var benim çocuğumu hamileyken bile hiç sormadı sağlığını hiç bir şekilde ilgilenmedi ne maddi ne manevi çocuğum 2 yaşına girince özür diledi bende kabul etmedim o zaman.şimdi kendi kendime düşünüyorum keşke hiç küsmeyip sadece mesafe koysaydım.eşimin babasıylada görüşmüyordum fakat o bir şekilde kendini affettirdi çünkü hatasını anladı ve adım attı bende aram düzeldiği için seviniyorum ama annesi öyle değilEltinizle nasıl mesafeli mi yani hem mesafe istiyorsunuz hem özrünü kabul etmiyorsunuz. Tek sorun eltiye yapılan maddi manevi destek gibi geldi bana. Herkes ikinci şansı hakeder. Eğer kv nizin eksikliğini hissediyorsanız busefer sıra sizde. Ama elti mesafeli değil siz mesafe istiyorsanız eltiye yapılan destek devam eder ve siz bu durumu yine kafanıza takarsınız.
Eşinizin anne babası ayrımı.elti hiç mesafeli değil hatta onlarda kalıyor çok samimiler.maddi manevi her türlü onların yanında aslında küçüklükten beri eşime yapılan bir ayrım söz konusu şimdide eltimle benim aramda hatta çocuklarımız arasında bile var benim çocuğumu hamileyken bile hiç sormadı sağlığını hiç bir şekilde ilgilenmedi ne maddi ne manevi çocuğum 2 yaşına girince özür diledi bende kabul etmedim o zaman.şimdi kendi kendime düşünüyorum keşke hiç küsmeyip sadece mesafe koysaydım.eşimin babasıylada görüşmüyordum fakat o bir şekilde kendini affettirdi çünkü hatasını anladı ve adım attı bende aram düzeldiği için seviniyorum ama annesi öyle değil
hayır ayrı değiller.evet diğer eltinin tutumuna çok alıışkınlar 16 yaşında evlenmiş eltim.özel değil ben hamile kalmadan önce küstüm çünkü özellikle annesi hiç birşeyimize karışmadılar üvey evlat muamelesi yaşadık o yüzden görüşmek istemedim o sırada hamile kaldım dahada kendini çektiler bebeğimi hiç arayıp sormadılar sağlığını hiç merak etmediler tam hamile kaldığımda barışırız diye düşünmüştüm ama kendilerini dahada çekip özellikle bebeğimi hiç sormamaları beni çok üzdü bu yüzden affedemedim ama eşimin babası alttan alıp yaptığından pişman bunu hissettiğim için barıştım fakat annesi hiç öyle değil dahada kendini kasıyor ona çok kızıyorum ama küs olmakta zor ne bileyim çok zorEşinizin anne babası ayrımı.
Ben yine aslında aynı düşüncedeyim eltiniz gibi içli dışlı olmak veya böyle uzak durmak sizin için çözüm olur.mesafe onlar açısından yanlış anlaşılır bak bizle görüşmüyor derler. Çünkü diğer eltinin tutumuna alışmışla. Eşinin annesi ile arası görüşme sıklığı nasıl. Birde çokmu özel kp kv ile bukadar uzun küs kalabilecek ne yaşadınız
Ben sizin yerinizde olsam 2 yaşına kadar evladımı merak etmeyen birine evladımın yüzünü bile göstermezdim. Siz mesafe istiyorsunuz ama kV mesafenin alasını koymuş araya. Hiç uğraşmamda üzülmemde yarın birgün gelirse evime komşudan hallice ağırlarım gider. İçlerine hiç girmeye kalkmam şahsen.hayır ayrı değiller.evet diğer eltinin tutumuna çok alıışkınlar 16 yaşında evlenmiş eltim.özel değil ben hamile kalmadan önce küstüm çünkü özellikle annesi hiç birşeyimize karışmadılar üvey evlat muamelesi yaşadık o yüzden görüşmek istemedim o sırada hamile kaldım dahada kendini çektiler bebeğimi hiç arayıp sormadılar sağlığını hiç merak etmediler tam hamile kaldığımda barışırız diye düşünmüştüm ama kendilerini dahada çekip özellikle bebeğimi hiç sormamaları beni çok üzdü bu yüzden affedemedim ama eşimin babası alttan alıp yaptığından pişman bunu hissettiğim için barıştım fakat annesi hiç öyle değil dahada kendini kasıyor ona çok kızıyorum ama küs olmakta zor ne bileyim çok zor
evet bende bu zamana kadar göstermedim zaten ben ilk zamanlar hiç üzülmüyordum çok kızgınlık vardı hala var ama eskisi kadar değil aslında kırgınlık benimkisi aynı kırgınlık kayınpederimede vardı ama o her haliyle pişman olduğunu bana hissettirdi bende uzatmadım ama eşimin annesini hiç anlamıyorum bir anne nasıl böyle olur?küslüğümüzden bu yana kaç bayram geçti hepsi buruk,düğün olur aynı salonda ayrı yerlerde akrabalara karşı hiç hoş olmuyor,kızımın doğumgünü olur eksik..yani demek istediğim bunu özel günlerde hissediyorum aynı yerdeyiz hatta kendi annemle aynı mahallede oturuyorlar ama bir yandanda düşünüyorum sadece özel günler için barışır mı yaşanan şeyler unutulur mu?Ben sizin yerinizde olsam 2 yaşına kadar evladımı merak etmeyen birine evladımın yüzünü bile göstermezdim. Siz mesafe istiyorsunuz ama kV mesafenin alasını koymuş araya. Hiç uğraşmamda üzülmemde yarın birgün gelirse evime komşudan hallice ağırlarım gider. İçlerine hiç girmeye kalkmam şahsen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?