Kirk yilin basi esimle basbasa bir plan yapalim dedim tiyatroya bilet aldim. Cocuklari evde biraktik falan biraz kafamiz dagilsin dedik.
Oyunun baslamasina az bir zaman kala esim arabayi park etmek icin yer bulamadi bana in sen ben park edip geleyim dedi. Neyse gectim salona bekliyorum esim yok oyun baslamak uzereydi ben de gectim oturdum. Biletin fotosunu atmistim esime koltuk numarasi belli. Gelir bulur yanima oturur diye dusundum.
Gec kalmis biraz baska yere oturtmuslar arkalarda. İlk perdeyi oyle izledik. Sonra bi surat bi azarlamalar milletin icinde gerizekali misin demeler. Neymis onu beklemeden niye gecip oturmusum. Kocamsiz boyle bir sey yapamazmisim.
Konu aldi yurudu yine gunumuz tartismayla bitti. Bir daha birlikte bi sey yapmayalim ben seni gotururum alirim dedi. Ben de keske simdi sevgili olsaydik da ayrilsaydik dedim. "Ayrilabilirsin hala gec degil " dedi o da.
Hicbir paylasim yapamiyoruz zaten kendisiyle artik.
Evde cocuk bakiyorum butun gun ev isi yemek bilmem ne o da ise gidiyor geliyor.
Heves birakmiyor insanda bir sey yapacak.
Hadi hatali bir davranis yapmis olayim guzelce rahatsiz oldugunu belirt dimi ama yok..
Cok saygisiz ve kaba birisi kendisi. Cok sıkıldım.
Tiyatroya gitmek istememiş muhtemelen, bu da bahanesi olmuş. Evde afedersiniz camış gibi yatıp telefonla uğraşacaktı herhalde, olmadı. Böyle insanların evlenmesi yasaklanmalı. Ufacık şeylere bu kadar gerginlik delirtir insanı.
