Ay siz benim eşimi anlatıyorsunuz. Kumam falan mısınız yoksa?
Eşiniz yeğenlerine mont, kardeşine ayakkabı vb şeyler alabilir, bu normal ama buna karşılık onların da kendi maddi güçlerine göre sizlere, çocuklarınıza bir şey almaları gerek bu hediyeleşmedir. Yardımetmek iyi bir şeydir ama yardımlaşmanın yardım olmaktan çıkıp sömürüye girmeye başladığı o ince çizgiyi bilmek önemlidir. Bazen o çizgi aşıldı mı artık bariz sömürü oluyor o ayrı. "Kötü" olmadan uyarmak zor geliyor, ama en azından müdahale etmeden yani engelemeden ve muhalefet etmeden farkındalık kazandırmaya çalışabilirsiniz. Mesela "sen çok iyi kalplisin, yardımseversin, sen çok güzel mont aldın, onlar da sana bir şey aldı mı?"
Benim eşim ayrıca müsriftir de kendine, bana ve eve de lüzumsuz şeyler alır, araştırmadan alır, bozuk çıkar ya da işine görmez çıkar yenisini alır vb. Ben daha tutumluyumdur, ihtiyacım var mı diye düşünür öyle alırım, fiyat ve kalite dengesine dikkat ederim vb. Eşim bana "cimri" der.
Siz ne kadar süredir evlisiniz bilmiyorum. Biz artık yavaş yavaş birbirimizin huyunu öğrendik ben alınmıyorum bana cimri demesinden ve ben de ufaktan ufaktan onu uyarıyorum bazen bir şey aldığında "araştırmadan alma, para veriyorsun sonuçta" vb. Ama huy bu ya bazı kişi çok bonkör çok müsrif bazı kişi bonkör ama tutumlu, bazısı da cimridir. Denge kurmak önemli, ve çatışmadan farkındalık kazandırmak lazım. Size kolaylıklar diliyorum çünkü kolay bir şey değil ama iyi niyetle çözülür.