Eşimin gözünde hep geri plandayım

felahh .!.:

Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.

Genişletmek için tıkla...