Ben işin dışından konuşmuyorum yalnız.Eşimi kaybettim yıllar önce, hiç kimsenin merhametini görmedim, bakkala gitmem ekmek almam bile sıkıntı oldu, sürekli gözlerin üzerimde olduğunu, kadınların koca kıskanma telaşına düştüklerini gördüm.Siz derdinizle uğraşırken insanlar başka bir şeyin derdine düşüyorlar, üstelik onurunuz da inciniyor, bir anda statünüz değişmiş oluyor.uzaktan görüldüğü gibi değil aslında durum.Bu sadece bana has bir durumda değildi, ailemde ve çevremde de gördüm eşini kaybetmiş insanları, işler daha sarpa sarıyor hatta.Kişiler sizin üzerinizde bir güç uygulayabileceklerini, yalnız kaldığınız için sineceğinizi düşünüyorlar.Boşanmış ve eşini kaybetmişler arasında böyle bir ayrım yapmadıklarını kendim gördüm.Erkek var mı hayatınızda yok mu, bakire misiniz değil misiniz ona göre şekil alıyorlar.