- 24 Şubat 2008
- 3.183
- 1.093
- 373
- Konu Sahibi cancangunes
- #21
Eşimle evleneli 1 yılı geçti. Uzun bir sevgilik dönemimiz vardı. Beniçok seven, bir dediğimi 2 yapmayan sakin ,anlayışlı, mantıklı bir adamdı. Ben biraz daha zor bir insandım ona göre. Sevgililk döneminde hiç bir problem yaşamadım. Hep alttan alan taraf o oldu. Nişanlıklık dönemimizde başlangıçta iyidi. Ama evlenmemize bir kaç ay kala onda değişiklikler fark ettim. Daha sinirliydi. En küçük şeyde bile aşırı tepki veriyordu. Ben ozaman maddi sıkıntılarına, evlilik telaşına verdim. Evlendik. Ama siniri hiç geçmedi. Bende alttan alan biri değilim. Bazen o kadar küçük şeylerde o kadar büyük kavgalar ediyoruz ki. En son kavgamızı anlatıyorum. Pazar sabahı markete gittik. Kahvaltılık alışveriş yaptık. Kasaya geldik. Kasada 2 simittin kenara bırakıldığını gördüm. Çıtır çıtır çok güzel gözüküyordu. Bunuda alalım dedim. O da üstünde barkatu yok boşver geçmez kasadan dedi. Ben de olsun bir sorim kasiyer kıza smit için gerek yoktur belki ver dedim. Bana kızmaya başladı . Düştün bir simittin derdine napıcaksın simidi şimdi. Eşyaları geçir böyle azarladı. Kimse duymadı ama ben çok üzüldüm. Aldık arabaya geçtik. Benim sinirim bozuldu ağlıyorum. Ben ağlayına bu iyice çıldırdı. Hep ağlıyomuşum bıkmış benden. Gitti bir fırının önüne sana şimdi 10 tane simit alıcam falan diyip saçmalıyor .Arabayı öyle hızlı kullandıki sinirinden dedim şimdi kaza yapıcaz.O gün zehir oldu. Bir önceki kavgamız , eşim beni her akşam işten arabayla alıyor. Beni yaklaşık yarım saat beklemek zorunda çün ben işten ondan sonra çıkıyorum.Geçen işten erken çıkmış. Beni tabi bu sefer daha uzun bekledi. Bana diyo ki sende erken çık. Ben erken çıkamıyorum. Öle bir şansım yok mak. 5 dk önce çıkabilirim. Geldim arabaya sen niye erken çıkmıyorsun. Ne var sanki çıksan. Sanki nerde çalışıyosun .Aldığın para iki kuruş. Valla dedim bende bayılmıyorum. Şartlar bu. Durumun varsa çalışmım dedim. Bu sefer ben zaten kendime harcıyormuşum. Evet çeyizi kredi ile aldım onu ödüyorum. Onun babası yardımcı oldu. Benim ailem yardımcı olamadı. Anneme biraz maaşımdan destekte oluyorum. Ama ondan para almıyorum kendi paramla destek oluyorum. Bigün çok iyi davranıyo bana.Doğum günümde en çok istediğim şeyi hediye aldı. Çok pahalı olmasına rağmen. Bi gün çok kötü. Basit bişeyden kıyamet kopuyor.Bu davranışları beni delirtiyor. Yani şuan napıcağımı şaşırdım. Çözümde bulamıyorum.
Bazı erkekleri böyle idare etmek gerekiyor belki de

Dönemsel sinirleri bozulup karşılarında ki insanı hayrete düşürebiliyorlar.
Benim eşimde de zaman zaman böyle oluyor.
Alıştım bu haline..