- 5 Ekim 2016
- 479
- 557
- 18
- 33
- Konu Sahibi Posedion25
- #1
Biraz uzun
8 aylık evliyiz. Ben aydınlı yım eşim Diyarbakır lı. Erzincanda yaşıyoruz. Akademisyen eşim. Ben de puanların hazır kadro bekliyorum. Ailemin tek çocuğuyum. Annem razı olmamasına rağmen kültür farkına rağmen ailemin milliyetçi olmasına rağmen eşimi çok sevdiğim ve çok medeni ve nazik bulduğum için evlendm. Nitekim ailem de eşimi ideal bir damat buldu zamanla. Yüksek lisans imi batıda bir şehirde baslatabilirdim yapmadim gittim Erzincanda başlattım sırf o orada diye. İleride de Diyarbakır a yerleşme fikrine hiçbir zaman olmaz gözü ile bakmadim hatta konu acmistim d.bakirda kreş açmak ile ilgili ailesini de severim çok iyi insanlar fakat tek cinslik yapan esim...
Cicim ayları 8 aymis sanırım.....
Ailesinin yanına 3. gidisimiz ve ben kendime çok saygısızlık yapılmış buluyorum eşim tarafından..
Koye her gidisimizde beni resmen görmüyor.. dışarı çıkarken ben şuraya gidiyorum demek erkekliğini zedeliyor gibi... Halbuki kuzenleri falan eşlerine nazik davranır. Dilleri zazaca ve ben etrafa sadece nezaketen gülücük saçıyorum yani yalnızım.. tabiki Türkçe bilen gençler var fakat sadede benimle muhabbet edilirken Türkçe konuşuluyor. Ben bunu hiç problem etmemistim her zaman içlerine karışmaya çalıştım bundan dolayı sanırım bana o evin mutat üyesi gibi davranmaya başladı eşim. Sabah uyanır yanıma gelmez günaydın demez dışarı çıkar haber vermez bisey yapalım derim yok der aynı şeyi kızkardeşi deyince yapılır yakında baraj var gittik bi kere bi bağnaz abisi var niye karınla gittin ayıp demis o adamın lafını takmış falan filan birsuru küçük ama migde bulandırıcı olay.. ve tüm bunları düşününce ben tereddüt etmeye başladım..
Hep ben mi fedakar taraf olucam ?
Yani ailesine karşı çıkıp evlenen tek ben değildim o da karşı çıktı.
Ama benim için yaptığı tek adım belki de ailesinin önerdikleri ile evlenmemesi oldu. Ama ben hayatımdan rahatimdan vazgeçtim.
Şimdi İstanbul üniversitesi Kırıkkale üniversitesi kadro açtı ve ben başvurmak istiyorum. Daha dune kadar onunla fizana giderdim fakat artık biraz da onun gelmesini istiyorum. Eğer atanirsam ve o da benim yanıma gelmeye çalışmaz ise zaten beni sevmemiştir deyip sevgisini sınamalı mıyım kızlar? Yoksa Erzincanda da bölümünün kadrosu açılacak onu mu bekleyeyim?
Zaten o da batıdaki unilerde çalışmak istedi fakat puanı tutmuyordu ayrıca ailesine yakın diye kaldı işte doğuda. Şimdi isterse gelebilir.
Ne düşünüyorsunuz?
(İnanın öyle sinirliyim ki ona çocuğum olmasın diye gizlice tüplerimi bağlamayı bile düşündüm)
8 aylık evliyiz. Ben aydınlı yım eşim Diyarbakır lı. Erzincanda yaşıyoruz. Akademisyen eşim. Ben de puanların hazır kadro bekliyorum. Ailemin tek çocuğuyum. Annem razı olmamasına rağmen kültür farkına rağmen ailemin milliyetçi olmasına rağmen eşimi çok sevdiğim ve çok medeni ve nazik bulduğum için evlendm. Nitekim ailem de eşimi ideal bir damat buldu zamanla. Yüksek lisans imi batıda bir şehirde baslatabilirdim yapmadim gittim Erzincanda başlattım sırf o orada diye. İleride de Diyarbakır a yerleşme fikrine hiçbir zaman olmaz gözü ile bakmadim hatta konu acmistim d.bakirda kreş açmak ile ilgili ailesini de severim çok iyi insanlar fakat tek cinslik yapan esim...
Cicim ayları 8 aymis sanırım.....
Ailesinin yanına 3. gidisimiz ve ben kendime çok saygısızlık yapılmış buluyorum eşim tarafından..
Koye her gidisimizde beni resmen görmüyor.. dışarı çıkarken ben şuraya gidiyorum demek erkekliğini zedeliyor gibi... Halbuki kuzenleri falan eşlerine nazik davranır. Dilleri zazaca ve ben etrafa sadece nezaketen gülücük saçıyorum yani yalnızım.. tabiki Türkçe bilen gençler var fakat sadede benimle muhabbet edilirken Türkçe konuşuluyor. Ben bunu hiç problem etmemistim her zaman içlerine karışmaya çalıştım bundan dolayı sanırım bana o evin mutat üyesi gibi davranmaya başladı eşim. Sabah uyanır yanıma gelmez günaydın demez dışarı çıkar haber vermez bisey yapalım derim yok der aynı şeyi kızkardeşi deyince yapılır yakında baraj var gittik bi kere bi bağnaz abisi var niye karınla gittin ayıp demis o adamın lafını takmış falan filan birsuru küçük ama migde bulandırıcı olay.. ve tüm bunları düşününce ben tereddüt etmeye başladım..
Hep ben mi fedakar taraf olucam ?
Yani ailesine karşı çıkıp evlenen tek ben değildim o da karşı çıktı.
Ama benim için yaptığı tek adım belki de ailesinin önerdikleri ile evlenmemesi oldu. Ama ben hayatımdan rahatimdan vazgeçtim.
Şimdi İstanbul üniversitesi Kırıkkale üniversitesi kadro açtı ve ben başvurmak istiyorum. Daha dune kadar onunla fizana giderdim fakat artık biraz da onun gelmesini istiyorum. Eğer atanirsam ve o da benim yanıma gelmeye çalışmaz ise zaten beni sevmemiştir deyip sevgisini sınamalı mıyım kızlar? Yoksa Erzincanda da bölümünün kadrosu açılacak onu mu bekleyeyim?
Zaten o da batıdaki unilerde çalışmak istedi fakat puanı tutmuyordu ayrıca ailesine yakın diye kaldı işte doğuda. Şimdi isterse gelebilir.
Ne düşünüyorsunuz?
(İnanın öyle sinirliyim ki ona çocuğum olmasın diye gizlice tüplerimi bağlamayı bile düşündüm)
