Ama bak burada eşin haklı. (Eğer kendisi de o şekilde davranıyorsa!)
Ben mesela eşimi hiç bir şekilde ailesinin yanında veya arkadaşlarımızın yanında uyarmam.
Sesimi yükseltmem, saygıda kusur etmem eşime.
Ama eşim de bu şekilde davranır bana karşı, bunun altını çizeyim.
Biz karşılıklı olarak dışarda, aile yanında birbirimize saygıda kusur etmeyiz.
Fakat eve geldiğimizde eğer bir durum yaşanmışsa "böyle mi olmalıydı, yaptığın ne kadar yanlış" şeklinde birlikte konuşabiliyoruz. Benim yaptığım herhangi bir hata veya onun yapmış olduğu herhangi bir hatada. Böylelikle insan içerisinde birbirimize karşı saygısızlık etmediğimizde, saygımız azalmıyor.
Ha eşin böyle diyor, ama kendisi sana farklı davranıyorsa o zaman haklısın.
Sen de eşini bu konuda uyarıp "ben sana gereken saygıyı insan içerisinde gösteriyorsam, sen de bana göstereceksin, ama senden o saygıyı bulamayınca, ben de sana aynı şekilde davranmak zorunda kalıyorum" deme hakkın olur...
Çünkü evlilikler tek taraflı fedakarlık ve anlayış ile yürümüyor malesef...
evlenmeden once sana bunlari tek tek soylerdim de sen inanmazdin. Orasi farkli bir kultur cunku,akademisyen de olsa degismezler,pariste yasasalar da ozune geri donerler. Bu guneydogu oyle bir sey,ben de oraliyim ordan biliyorum
