Eşimle birbirimize azalan tahammülümüz

Kısıden kısıye degisse de ben boyle durunlarda attıgım adımın işe yaradıgını hiç görmedim. Aynı tavrı sürdürün derim. Bı adımda kendını cektiyse ,daha adım atmayın. Konussa konusurdu.devamı ısrara girer. Elbet konusacaksınız. Masem siz de sessiz kalın.
 
Seni sevmiyorum artik demek benim icin bosanma sebebi net.
Sevmiyosan benle isin ne? Bi insan bunu niye soyler?
Normalde benim için de öyle. Sevmiyorsa hadi kapı orda diyen biriyim fakat yıllar içinde insan değişiyor çok emek veriyor ,çocuklar oluyor ve sadece tartışma anında söylediğine inanmak istiyor…
Umarım kızgınlıkla söylemiştir yoksa sevgisiz bir evlilik yürümez
 
üstüne gitmeyin tripte atmayın. normal davranın bi süre. bakalım ne yapacak.

umarım geçici bir süreçtir. iş sorunu ne zaman düzelecek herşey düzelince yine böyle aksi davranırsa o zaman sorun büyük olur diye düşünüyorum.
Konumda da yazdığım gibi son yıllarda hayatımız tepetaklak oldu.zor bir süreçten geçtik ama hep yanında oldum destek oldum.O garip bir psikolojide ve sürekli olumsuz bir enerji yayıyor.iş düzelse bile sanki değişmeyecek gibi hissediyorum.Bilemem tabi umarım herşey yoluna girer
 
Adam bunalmış. Ya erkekler böyle oluyor bı dönem bı geliyorlar onlara . Yemini suyunu verin biraz salın onu diye yorumladigim bı dönem. Bu arada dikkat çekici seksi olmayı ihmal etmeyin Her şey sözel değil bazen bakışlarla da anlaşılabilir uzak durun ozlesin . Her sorun illa oturup konuşulmasına gerek yok bazen konuşulduğu için daha da büyüyor çünkü.
 
Üzerinize yürüdüyse özür dileyip adım atmayın bana kalırsa. Ne demiş olursanız olun şiddet göstermemli bir erkek. Tamam ağır bir laf etmişsiniz kabul. Ancak, hiç birşeyin karşılığı şiddet olamaz.

Çayı dökmeler yemeği yememeler falan. Bunlar eşinizdeki sorunların göstergesi zaten. Oluruna bırakın uzak yaşayın birazda hayatınıza bakın.
Sinirle elindeki eşyaları yere çarptı,geri döndü elini kolunu sallıyor kendini zor tutuyor.Sanki düşmanı var karşısında.Ya yazarken bile bunu yaşadığıma inanamıyorum🙄 hiç ummayacağım şeyler yaşıyorum.Herkes aynı şeyi söylüyor sizin gibi.Oluruna bırakıp kendi hayatıma odaklanacağım.O gelip konuşana kadar konuşmayı düşünmüyorum
 
Adam bunalmış. Ya erkekler böyle oluyor bı dönem bı geliyorlar onlara . Yemini suyunu verin biraz salın onu diye yorumladigim bı dönem. Bu arada dikkat çekici seksi olmayı ihmal etmeyin Her şey sözel değil bazen bakışlarla da anlaşılabilir uzak durun ozlesin . Her sorun illa oturup konuşulmasına gerek yok bazen konuşulduğu için daha da büyüyor çünkü.
Kesinlikle bazen hiç konuşmamak daha iyi. ben duygusalım etkileniyorum ,kınuşmama duygularım yön veriyor.O öyle değil beni tam anlamıyor.birşeyi ne amaçla söylediğimi niyetimin ne olduğunu çözemiyor.
 
Konu açıp açmamak arasında tereddütte kaldım ve farklı fikirlere gerçekten ihtiyacım olduğundan yardımınızı istiyorum hanımlar.eşimle 15 senelik evliyiz.En başından beri sık tartışan bir çiftiz fakat iyi de anlaşırız.tartışmalarımız günlerce sürmez birimiz adım atartı.Saygısız laflar etmez ileriye gitmezdik.Lakin son yıllarda hayatımızda köklü değişiklikler oldu.ortamımız yaşadığımız ülke işimiz herşeyimiz değişti.Maddi anlamda manevi anlamda kayıplar yaşadık.özellikle bu yıl eşimin iş ile ilgili çok ciddi sorunları var.Asıl meseleye gelirsek,inanılmaz anlayışsız birisi haline geldi.En ufak bir eleştirimde aşırı sinirleniyor dünyanın en kötü hakaretini işitmiş gibi davranıyor.mesela kalbimi kırıyor ağlıyorum gelip gönlümü almak yerine hep ağlıyorsun artık etkilenmiyorum diyor.işle ilgili tüm kaygılarını günlük ilişkilerine yansıtıyor gülmüyor,mutlu değil,alıngan ve kısacası bana karşı tahammülü sıfır.Ben de bunu yaşamaktan yoruldum.Bu negatif ortamdan yıldım.2 gün önce saçma bir sebepten tartışma çıktı o kadar doluydumki içimdekiler dilime döküldü,o da bana aynıyla karşılık verdi.hiç saygısızca tartışmamıştık ama bu kez çok kötü konuştuk birbirimize.beni sevmediğini söyledi ben de ben de seni sevmiyorum dedim. Beni anlayacak kapasite yok sende dedi,bende cevap olarak sende kapasite olsa bir yıldır bu işle ilgili bi gelişme gösterirdin dedim.yani maalesef sözler çok ağır oldu.boşanma lafları defol git demeler havada uçuştu.tartışmanın başında beni tehdit eder gibi parmağını salladı üstüme gelerek ,beni fitilleyen bu hareketi oldu.Erkeklerin bu güç gösterisine katlanamıyorum ,böyle biri değildi zaman içinde nasıl değişti aklım almıyor.2 gündür konuşmuyoruz yaptığım çayı bile döküp kendisine öyle yapıyor yemeğimi yemiyor.ikimzde haksızız fakat ben kin gütmüyorum konuşmaya çalıştım konuşma dedi.normal zamanda çok naif davranır ama tartışmalarımız çok şiddetlendi ve ben ciddi manada evliliği sorgulamaya başladım.üzerine gittikçe kendini geri çekiyor kendi haline bıraksam evde huzur yok.bana adım atmasını hiç beklemiyorum çok kindar.15 yıllık bir evlilik ve çocuklar söz konusu.Sizden yol yordam taktik istiyorum.🙏🏻 nasıl iletişim kurabilirim.nasıl onarılır evlilikler?kendimi çekmelimiyim yoksa yanlış anlaşılmaları gidermek için konuşmayı teklif etmelimiyim?önerilerinizi bekliyorum
Hep böyle değilmişsiniz o yüzden bu tartışmayı sizin alttan almanızı öneririm. Belli ki zor zamanlar geçiriyor, bu zamanlarda tüm destek ve hoşgörünüzle yanında olun, bu tartışmada da özür dileyin. Özür konuşmasının içine küçücük senin şu hareketin beni bu kadar celalallendrdi senin de şurada haksız olduğunu düşünüyorum ancak benim yaptığım kesinlikle kabul edilemez bir laftı. Senle ilişkimi böyle zedeleyemem seni çok seviyorum Dalan da falan. İkiniz için de zor ama bazen ben zıvanadan çıkarım. Eşim sağolsun hiç çekilmeyecek şeylerimi çeker, ona söylemiyorum ama bu alttan almaları hep ona yarıyor. Farkındayım ne iyi bir şey yaptığının, gelecekte o böyle bir şey yaşarsa o yüzden ben de çok sakin kalabileceğim onun gibi. Yani alttan almak karşıyı kazandırmak değil kendi mutluluğumuza yapacağınız bir yatırım
 
Konu açıp açmamak arasında tereddütte kaldım ve farklı fikirlere gerçekten ihtiyacım olduğundan yardımınızı istiyorum hanımlar.eşimle 15 senelik evliyiz.En başından beri sık tartışan bir çiftiz fakat iyi de anlaşırız.tartışmalarımız günlerce sürmez birimiz adım atartı.Saygısız laflar etmez ileriye gitmezdik.Lakin son yıllarda hayatımızda köklü değişiklikler oldu.ortamımız yaşadığımız ülke işimiz herşeyimiz değişti.Maddi anlamda manevi anlamda kayıplar yaşadık.özellikle bu yıl eşimin iş ile ilgili çok ciddi sorunları var.Asıl meseleye gelirsek,inanılmaz anlayışsız birisi haline geldi.En ufak bir eleştirimde aşırı sinirleniyor dünyanın en kötü hakaretini işitmiş gibi davranıyor.mesela kalbimi kırıyor ağlıyorum gelip gönlümü almak yerine hep ağlıyorsun artık etkilenmiyorum diyor.işle ilgili tüm kaygılarını günlük ilişkilerine yansıtıyor gülmüyor,mutlu değil,alıngan ve kısacası bana karşı tahammülü sıfır.Ben de bunu yaşamaktan yoruldum.Bu negatif ortamdan yıldım.2 gün önce saçma bir sebepten tartışma çıktı o kadar doluydumki içimdekiler dilime döküldü,o da bana aynıyla karşılık verdi.hiç saygısızca tartışmamıştık ama bu kez çok kötü konuştuk birbirimize.beni sevmediğini söyledi ben de ben de seni sevmiyorum dedim. Beni anlayacak kapasite yok sende dedi,bende cevap olarak sende kapasite olsa bir yıldır bu işle ilgili bi gelişme gösterirdin dedim.yani maalesef sözler çok ağır oldu.boşanma lafları defol git demeler havada uçuştu.tartışmanın başında beni tehdit eder gibi parmağını salladı üstüme gelerek ,beni fitilleyen bu hareketi oldu.Erkeklerin bu güç gösterisine katlanamıyorum ,böyle biri değildi zaman içinde nasıl değişti aklım almıyor.2 gündür konuşmuyoruz yaptığım çayı bile döküp kendisine öyle yapıyor yemeğimi yemiyor.ikimzde haksızız fakat ben kin gütmüyorum konuşmaya çalıştım konuşma dedi.normal zamanda çok naif davranır ama tartışmalarımız çok şiddetlendi ve ben ciddi manada evliliği sorgulamaya başladım.üzerine gittikçe kendini geri çekiyor kendi haline bıraksam evde huzur yok.bana adım atmasını hiç beklemiyorum çok kindar.15 yıllık bir evlilik ve çocuklar söz konusu.Sizden yol yordam taktik istiyorum.🙏🏻 nasıl iletişim kurabilirim.nasıl onarılır evlilikler?kendimi çekmelimiyim yoksa yanlış anlaşılmaları gidermek için konuşmayı teklif etmelimiyim?önerilerinizi bekliyorum
Bir şeyler yapmaya çalışmayın.Onun davrandığı gibi davranmayın normal davranışlar sergileyin yani.Esinizin gururunu kıracak şekilde işi hakkında başarısızligini yüzüne vurmanız adım atmamasina ve böyle sert davranmasina sebep bence 😑Oluruna bırakın ki sakinlessin.Zaten üstüne gidip gönül almaya çalışırsanız sürekli kendini tam manasıyla haklı görür.
 
Benim tarzımı gördüm sizde.
Bu yüzden eşiniz açısından yaklasamayacagim.

Yok sayarsan yok sayılırsın.
Can acitirsan acitilmaya hazir olacaksın.
Hayat onlara dikenlerle dolu da bizlerin ayaklarina çiçekler mi serili?

Bu kadar bencilliğe tahammul edemiyorum.

Çocuk vs. de bir yere kadar..
Sıfatını, o çirkin eşgalini karşımdan almayacaksan hayatımızda olma artık lazim değil dedim diye ne bicim konuşuyormuşum oldu.

Söyletene bakan yok.
 
Kesinlikle bazen hiç konuşmamak daha iyi. ben duygusalım etkileniyorum ,kınuşmama duygularım yön veriyor.O öyle değil beni tam anlamıyor.birşeyi ne amaçla söylediğimi niyetimin ne olduğunu çözemiyor.
Çözemez adamın kafası zaten bunalmış bı de siz tartışma çıkarırsanız nerde kafa toplicak evinde de rahat edemicekse.
 
Konumda da yazdığım gibi son yıllarda hayatımız tepetaklak oldu.zor bir süreçten geçtik ama hep yanında oldum destek oldum.O garip bir psikolojide ve sürekli olumsuz bir enerji yayıyor.iş düzelse bile sanki değişmeyecek gibi hissediyorum.Bilemem tabi umarım herşey yoluna girer
bizimde böyle bir dönemimiz olmuştu boşanma aşamasına gelmiştik. sonra sorunlarda bitti eşimde düzeldi. toparladık.

bence biraz zaman tanıyın ilişkinize. ani karralar vermeyin. bi gözlemleyin. içinizde pişmanlıklar kalmasın çözüm yolu denemedim diye. sonuçta çocuk var ortada.

çocuk olmasa hiç kimse ile uğraşmayın değmez derim ama çocuk varsa zaten bu adamla ömür boyu görüşceksiniz bari yuvanız dağılmasın.
 
Back
X