Eşimle büyük tartışmamız

filizcanan

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
27 Haziran 2021
23
18
36
Arkadaşlar merhaba;
Güncelleme: aşağıdaki muhabbetten sonra bugun ögrendim ki olayları gitmiş kendi ailesine de anlatmış. Biz ailelerimizden ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Ailesinin oldugu şehire gitmiş. Ben bunu iş arkadaşlarından ögrendim (ortak arkadaşımız aynı zamanda) . Onlara cenazesi oldugunu ailesinin yanına gittiği söylemiş. Sonra sabah bir kalktım, tesadüfi bir şekilde gördüm ki kardeşi beni engellemiş whatsapp'tan. Durumlar en son böyle eve gelmedi. Gidip beni ailesine de şikayet etmiş. Bunu duyunca iyice soğudum artık. Yani 36 yaşında bir adam 5 yıllık evliliği var. Kalkıp karısıyla yaşadığı kavgayı orda burda anlatıyor. Üzülüyordum ve merak ediyordum nerde ne yapıyor diye, şimdi ise yani yaptıklarından iğreniyorum. Daha önce ilk evlendiğimizde de benzer şeyler yapmıştı ve uyarmıştım. Ben ona boşanma aşamasına gelsek bile ancak iş resmiyete dokülürse ailelere söylenir. Bunun dışında asla bir kavga tartışma anlatılmaz demiştim. Bunun üzerine anlaşmıştık. Ama yine de yaptı yapacagını. Birilerinin ona haklı oldugunu söylemesine ihtiyacı var ve ailesi sürekli bunu pohpohladığı ve hiçbir zaman hatasını yüzüne söylemedikleri için eminim kendini tatmin etmeye gitmiştir. Benim hassas oldugum nokta özel hayatımın anlatılması ve benim bu insanla bu hatayı 5 sene sürdürmem. Kendim ettim kendim buldum gerçekten



####
Eşimle 5 yıldır evliyiz. Bazen iniş ve çıkışlarımız olur;ufak tartısmalar arada olur. Ancak en son dün büyük bir tartışma yaşadık. Sabahtan denize gittik güzel bir gün yaşadık. Ardından akşam eve geldik. Ben ertesi gün hem temizlik yapmam gerektiği hem de evde işle alakalı bitirmem gereken bazı evraklar olduğunu söyledim. Bu sebeple erken kalkacağımı hemen temizliğe girişip ardından çalışacağımı söyledim. Kendisi beni uyandırma ben uyuyacağım dedi. Bende süpürge falan tutacağımı, ses olabileceğini dedim. Bunun üzerine işi benden isteyen iş arkadaşım ve patronuma küfürler savurmaya başladı. Bende sinirlendim ve aynı küfürü ona ettim. O da kalktı babamı aradı ve kızın bana küfür ediyor gibisinden konuştu. İlk yeni evlendiğimiz yıllarda da birkaç kez ailemi bu şekilde kavgadan sonra aramıştı. Bu sebeple ailem de ona karşı tepkili ve pek sevmiyorlar. Ancak benim için kibar ve misafirperver davranıyorlar biz gittiğimizde. Ama yaklaşık 2 senedir böyle birşey yapmıyordu. Bu konuda ben çok hassasım; ailem daha önce üzüldüğü için bu konuda babam depresyona bile girmişti . O zamanları atlattık sanıyordum; onunla konuşmuştum ve bir daha böyle birşey yapmamasını söyledim ve o da kabul etmişti ama yine yaptı. Ben bir de özel konuların aile ile paylaşılması konusundan oldukça rahatsızlık duyuyorum. O sebeple eşim aradıktan sonra iyice sinirlendim. Bağırdım, çağırdım hakaret ettim. Bu konuda hatalıyım biliyorum; kendimi kaybettim ailemi arayınca yine. Sonrasında bütün eşyalarını topladı ve evden çıktı gitti. Bende şöyle bir durum oluyor; psikolojik bir rahatsızlık mı bilmiyorum. Kendimi haklı görsem bile o gidince hemen depresyona girdim. Çok üzülüyorum; acaba şöyle demeseydim şöyle yapmasaydım gibisinden sürekli aklımda düşünceler geçiyor. Hemen pişman oluyorum herşeyden. Üzülerek söylüyorum ki sanırım bu evlilikte ben gururumu da kaybettim. Öfke kontrolüm olmadıgını ve bu konuda yardım almam gerektiğini düşünüyorum. Sürekli kendimi suçluyorum; elimde değil. Sanki karşı tarafın bir suçu yokmuş da bütün suçu ben işlemiş gibi hissediyorum. O ise burnundan asla kıl aldırmaz, ne zaman kavga etsek hep ben alttan alırım. Bu psikolojiden nasıl çıkabilirim ??? kendimi daha güçlü hissetmek istiyorum. Aslında evliliğimi bir kenara koydum artık. Ben kendimi o kadar kötü o kadar ona muhtaç hissediyorum ki bundan kurtulmaya güç bulmak istiyorum.
 
Son düzenleme:
O kadar işinin gücünün arasında sabah seninle kalkıp bir işin ucundan da onun tutması gerekirken bir de sabah süpürge çalıştıracaksın diye kızmış. Üstüne aileni arayıp seni şikayet etmiş. Sen de kendini suçluyorsun pes.

karı da koca da çalışıyorsa ev işlerinden eşit derecede sorumludurlar. Kendine bu kadar yüklenme
 
Son düzenleme:
Siz çocuk değilsiniz. Arayıp anneye babaya şikayet etmek nedir yahu? Haklısınız bence. Damarınıza basmış sizde söylemişsiniz. Bence bu huyunuzu biliyor, pişman olacağınızı vs. olmayın. Sizi çocuk gibi anne babaya şikayet etmeyi geçtim sizin ailenizin de huzurunu kaçırması bile saçma sapan. Koca koca insanlarsınız. At gibi giden it gibi döner derler valla bence bekleyin.
 
Hafta içi ikiniz de çalışıyor musunuz? Şöyle ki bugün birlikte vakit geçirmişsiniz, yarın eşinizin erken uyanmak istememek en doğal hakkı. Söylemek var söylemek var ama. Temizliği öğleden sonra da yapabilirsiniz. Hatta beraber yaparsınız. Hafta içi erken kalkıyorum hafta sonu erken uyanmaktan çocuktan önce nefret ederdim. Küfür etmekte haklı mı değil ama sizin de aynı şekilde karşılık vermeniz yanlış. Siz de kalkıp onun şahsına sayıp dökmüşsünüz. Sizi ailesine şikayet etmesi ise asla kabul edilemez. Çocukça bir hareket. Geri adım atmayın, siz kovmadınız siz çağırmayın. Hatalarınızın farkındasınız madem öfke kontrolüm yok diyorsunuz bu durumu düzeltmeye çalışın yardım alarak, bunu eşiniz için falan da değil tamamen kendiniz için yapmalısınız
 
İkiniz de çalışıyorsunuz, ev işlerini temizliği ikinizin de yapması gerekir. Asıl eşiniz vicdan muhasebesini yapsın bence..

Tabi ki kötü konuşmanız yanlış. Ama kim küfür duyarsa saygılı kalamaz. İlk başlatan, saygıyı bozan, çizgiyi aşan da o..

Anne babanıza şikayet olayına da girmek dahi istemiyorum. Anne baba da olsa evinizin içi evinizin içinde kalmalı.. Mahremiyet kavramını da oturtması lazım.. Şahsi fikirlerim..

Yani hemcinsim, lütfen kendinizi suçlu hissetmeyin.. Yanlışını görüp düzeltmek için çaba sarf etsin eşiniz. Aksi halde siz alttan aldıkça kendi yanlışlarını görmez. Evlilik de bu şekilde sizi çok yıpratır.. Tabi ki siz de yanlışa yanlışla karşılık verdiğiniz için kendinizi törpülersiniz naçizane düşüncem..
Bence en güzeli terapi almanız. Uzman desteğinin çok faydalı olduğuna inananlardanım..
 
Arkadaşlar merhaba;

Eşimle 5 yıldır evliyiz. Bazen iniş ve çıkışlarımız olur;ufak tartısmalar arada olur. Ancak en son dün büyük bir tartışma yaşadık. Sabahtan denize gittik güzel bir gün yaşadık. Ardından akşam eve geldik. Ben ertesi gün hem temizlik yapmam gerektiği hem de evde işle alakalı bitirmem gereken bazı evraklar olduğunu söyledim. Bu sebeple erken kalkacağımı hemen temizliğe girişip ardından çalışacağımı söyledim. Kendisi beni uyandırma ben uyuyacağım dedi. Bende süpürge falan tutacağımı, ses olabileceğini dedim. Bunun üzerine işi benden isteyen iş arkadaşım ve patronuma küfürler savurmaya başladı. Bende sinirlendim ve aynı küfürü ona ettim. O da kalktı babamı aradı ve kızın bana küfür ediyor gibisinden konuştu. İlk yeni evlendiğimiz yıllarda da birkaç kez ailemi bu şekilde kavgadan sonra aramıştı. Bu sebeple ailem de ona karşı tepkili ve pek sevmiyorlar. Ancak benim için kibar ve misafirperver davranıyorlar biz gittiğimizde. Ama yaklaşık 2 senedir böyle birşey yapmıyordu. Bu konuda ben çok hassasım; ailem daha önce üzüldüğü için bu konuda babam depresyona bile girmişti . O zamanları atlattık sanıyordum; onunla konuşmuştum ve bir daha böyle birşey yapmamasını söyledim ve o da kabul etmişti ama yine yaptı. Ben bir de özel konuların aile ile paylaşılması konusundan oldukça rahatsızlık duyuyorum. O sebeple eşim aradıktan sonra iyice sinirlendim. Bağırdım, çağırdım hakaret ettim. Bu konuda hatalıyım biliyorum; kendimi kaybettim ailemi arayınca yine. Sonrasında bütün eşyalarını topladı ve evden çıktı gitti. Bende şöyle bir durum oluyor; psikolojik bir rahatsızlık mı bilmiyorum. Kendimi haklı görsem bile o gidince hemen depresyona girdim. Çok üzülüyorum; acaba şöyle demeseydim şöyle yapmasaydım gibisinden sürekli aklımda düşünceler geçiyor. Hemen pişman oluyorum herşeyden. Üzülerek söylüyorum ki sanırım bu evlilikte ben gururumu da kaybettim. Öfke kontrolüm olmadıgını ve bu konuda yardım almam gerektiğini düşünüyorum. Sürekli kendimi suçluyorum; elimde değil. Sanki karşı tarafın bir suçu yokmuş da bütün suçu ben işlemiş gibi hissediyorum. O ise burnundan asla kıl aldırmaz, ne zaman kavga etsek hep ben alttan alırım. Bu psikolojiden nasıl çıkabilirim ??? kendimi daha güçlü hissetmek istiyorum. Aslında evliliğimi bir kenara koydum artık. Ben kendimi o kadar kötü o kadar ona muhtaç hissediyorum ki bundan kurtulmaya güç bulmak istiyorum.
Acaba o gün için diyorum önce süpürgeyi çalıştırmayıp evraklarınızı halletseydiniz sonra temizlik yapabilirdiniz...Küfür ve aile arama mevzusu da kabul edilebilir birşey değil siz veya eşiniz ikiniz içinde gecerli.Pisman olduğunuzu düşünüyorsanız burda sizde de pay var demektir ki zannımca ben pişmanlık duydugum konular da hata payım oluyor.. Bekleyin ve iki birey olarak ayrılmak istiyorsanız dahi kalp kırmadan ayrilmanızı yeğlerım. Hayırlı akşamlar her daim ğüçlü ve emin olun 😊
 
Acaba o gün için diyorum önce süpürgeyi çalıştırmayıp evraklarınızı halletseydiniz sonra temizlik yapabilirdiniz...Küfür ve aile arama mevzusu da kabul edilebilir birşey değil siz veya eşiniz ikiniz içinde gecerli.Pisman olduğunuzu düşünüyorsanız burda sizde de pay var demektir ki zannımca ben pişmanlık duydugum konular da hata payım oluyor.. Bekleyin ve iki birey olarak ayrılmak istiyorsanız dahi kalp kırmadan ayrilmanızı yeğlerım. Hayırlı akşamlar her daim ğüçlü ve emin olun 😊
Evet öyle yapabilirdim aslında. Ama birden arkadaşıma küfretmeye başlayınca bende kendimi kaybettim. Yani onun düşüncesine göre ben başkalarına daha fazla değer veriyorum da işte onların işleri için onu düşünmüyorum falan. Olan oldu artık umarım bundan sonrası için güçlü olurum
 
siz de bi garipsiniz. kocam patronuma sövse ben de onunla söverdim. niye elin insanına sövüyor diye kocanıza sövdünüz anlamadım. koca suçlu. bu kadar basit bi olay ne hallere gelmiş şaşırtıcı. evi terk etmiş eee şimdi nolucak bu sebepten boşanıcak mıymış amacı ne
hiçbir fikrim yok. Belkide boşanmayı düşünüyordur
 
Sizin gibiydim. Her kavgada eşyalarını toplayıp evi terk eden ve bitti diyen bir sevgilim vardı. Aynı evde yaşıyorduk.
Böyle saçma sapan, basit, önemsiz şeyler yüzünden kavga çıkardı, o bana ben ona saydırırdık.
Kapanış onun evi terk etmesiyle ve benim salya sümük ağlamamla ve kalbimin sıkışıp durmasıyla gerçekleşirdi.
Bana sürekli kaybetme korkusu yaşatırdı. Haksız olmadığımı bilirdim ama gene de kendimi suçlar bitirirdim.
Gene bir gün vapur saatleri hakkında tartışırken kavga çıktı, ya o kadar saçma bir kavgaydı ki..
Gene evi terk etti tabi ki. Ardından bir sürü mesaj "bitti, hataydı, çekemiyorum artık..."
Hiç cevap yazmadım bu sefer. Sonra telefonumu kapatıp ortadan kayboldum.
Eve gelip beni bulamadı tabi.. Deliye döndü, ortalığı ayağa kaldırdı.
Benim keyfim gayet yerindeydi tabi =) Benim yaptığım da çok sağlıklı bir davranış değil biliyorum ama gerçekten amacım burnunu sürtmek değildi, bitti dedim ben de kendime..
Sonra anneme çok ağlamış, annem araya girdi, çocukluk etme otur konuş öyle ayrılın dedi.
Oturduk konuştuk, tabi ayrılamadık. Bir daha evi terk ederse ve bitti derse asla yüzümü göremeyeceğini söyledim.
Aradan 5 sene geçti, evlendik bu arada, bi daha gerçekten de öyle bir olayımız olmadı. Şimdi ota boka kavga da etmemeyi öğrendik.
Yani ben böyle gelmiş böyle gider diyemeyeceğim, çünkü gerçekten ilişkinin oturması zaman alan bir şey bunu anladım.
Ama hep alttan alın, hep siz yalvarın da diyemeyeceğim.. Bi yerde dama diyeceksiniz zaten merak etmeyin. Canı cehenneme diyor insan ne kadar severse sevsin.. Şu aşamada anı kurtarmaya bakın. Psikolojinize odaklanın. Sessiz kalın, kendi sesinizi dinleyin sadece.. Umarım olgunlaşırsınız ve bunları aşabilirsiniz.
 
Ofke kontrol sorunu ikinizde de var belli ki. Olay nerden nereye gelmis. Ama aileyi arayip sikayet eden kadin ya da adamlar bana cok ezik geliyor. Iki ywtiskin aradaki sorunlari kendileri halledemiyorlarsa yasli basli insanlar ne yapsinlar? Sanki ilkokul arkadaslari birbirlerini ogretmene sikayet ediyorlar. Niye gitti amaci me bosanacak miymis? Yoksa sizi tehdit mi ediyor boyle?
 
Evet öyle yapabilirdim aslında. Ama birden arkadaşıma küfretmeye başlayınca bende kendimi kaybettim. Yani onun düşüncesine göre ben başkalarına daha fazla değer veriyorum da işte onların işleri için onu düşünmüyorum falan. Olan oldu artık umarım bundan sonrası için güçlü olurum
Umarım hakkınızda hayırlısı olur canım dediğin gibi güclü ol boşanma konusu değil ama hakaretler girince biraz sapmış tartışmanız tekrar diyorum Rabbim hayırlı olanı versin 😊
 
siz de bi garipsiniz. kocam patronuma sövse ben de onunla söverdim. niye elin insanına sövüyor diye kocanıza sövdünüz anlamadım. koca suçlu. bu kadar basit bi olay ne hallere gelmiş şaşırtıcı. evi terk etmiş eee şimdi nolucak bu sebepten boşanıcak mıymış amacı ne
Hakikaten de pazar pazar iş kitleyen patrona ben de söverdim..
 
X