- 1 Aralık 2011
- 3.498
- 5.014
- 36
Kızlar merhaba. %90 boşan tavsiyesi alacağımı bildiğim bir konuyu dertleşmek için açmaya geldim. Geçenlerde incir cekirdegini doldurmayacak bir şeyden tartistigimizi ve eşimin bana küstüğünü yazmıştım. Biz ondan sonra toparlayamadik. Bende baktım olmayacak içimde biriken ne varsa oturdum sakince yazdım. Yazmayı tercih ettim çünkü yüzyüze gereksiz yükselmekten yada yanlış anlayacağı bir şey söylemekten korktum. Annesinin,ablasının beni çok boğuyor olmasından tutun,onun beni üzen anlayışsızlıklarına kadar içimde ne varsa değindim. Okuduğunda önce ergenmiyiz mektuplasiyoruz diye kızdı sonra da aynı şekilde yazarak madde madde cevap verdi. Tek bir cümle bile yok beni haklı bulduğu. Haklı bulmadığı gibi de yazdıklarını beni suçlayarak bitirmiş. Ben hem evi hem çocuğu birlikte idare edemiyormusum,bi buz dolabından bile haberim yokmuş, ortalık hep daginikmis çoğu zaman da pismiş,bir şeyi soyleyecekmis ki yapacakmisim,tamam çocuktan dolayı dağınıklık olurmuş ama bi yere kadarmış. Yalnızken hadi zorlaniyormusum da yapamiyormusum ama yanıma biri bebek için yardıma geldiğinde bile sonuç aynıymış. Bebeği bahane etmeyecekmisim hem ben hep boyleymisim, hem de hem evi çekip çevirip hem bebeğiyle ilgilenebilen bir sürü insan varmış.
Kabul ediyorum çok mükemmel ev çekip cevirebilen bir insan değilim,hiç bir zaman da olmadım ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Eşim malesef bir erkek için fazla denilebilecek seviyede titiz. Bir erkek camların önü tozlu mu diye bakmaz mesela kolay kolay benimki bakıyor. Bu kadar detaycı olunca da agzimla kuş bile tutup önüne koysam nafile.
Akşam da yüzyüze konuştuk. Farklı bişey konuşulmadı. Sıkıldım,sonumuz iyi değil bizim diyerek bitirdi konuşmayı.
Oncemizden bahsedecek olursam biz bu yuvayı gerçekten çok zor kurduk. İlişkimizin başları tam bir peri masalı gibiyken eşim babası yüzünden batmaktan beter oldu. Dağ gibi borçlar,habire kapıya dayanan icralar,annesinin imza attığı borçlar yüzünden kadına çıkan tutuklama kararları derken tefecilerle bile bogusup bir şekilde toparlandı. Yıllarca sabırla yanında oldum. Maddiyat için sırt çevirmek benim kendime yakistirabilecegim bir şey değildi. Derken eşim bu süreçten bambaşka bir insan olarak çıktı. Anca toparlayacak yanında olayım dedim yine ama olmadı işte. Herşey her gün daha kötüye gidiyor. Her geçen gün daha anlayışsız bir adam haline geliyor. Bense ona baktığımda hala bana o peri masalını yaşatan,ufacık bir tartışma yaşasak iki gözü iki çeşme ağlayarak kapıma dayanan,ben seninle kötü olmaya dayanamıyorum diyen adamı görüyorum. Herşeye rağmen hala çok aşığım. Hala ona bakarken kalbimin atışı bile değişiyor. Sonumuz iyi değil cümlesi ağzından çıktığında hissettiğim acıyı size anlatamam.
Ben biraz tembel bir insanım bunu değiştirmem çok zor. İlla bir yerde patlarim. Ben sonradan böyle olmadım ki bilerek evlendin dediğimde bir cevap veremedi. Belli ki pişman. Hemde baya...
Bir çığ gibi boşanmaya doğru yuvarlaniyoruz ve ben üzüntüden ölecekmiş gibi hissetmekten başka bişey yapamıyorum.
Kabul ediyorum çok mükemmel ev çekip cevirebilen bir insan değilim,hiç bir zaman da olmadım ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Eşim malesef bir erkek için fazla denilebilecek seviyede titiz. Bir erkek camların önü tozlu mu diye bakmaz mesela kolay kolay benimki bakıyor. Bu kadar detaycı olunca da agzimla kuş bile tutup önüne koysam nafile.
Akşam da yüzyüze konuştuk. Farklı bişey konuşulmadı. Sıkıldım,sonumuz iyi değil bizim diyerek bitirdi konuşmayı.
Oncemizden bahsedecek olursam biz bu yuvayı gerçekten çok zor kurduk. İlişkimizin başları tam bir peri masalı gibiyken eşim babası yüzünden batmaktan beter oldu. Dağ gibi borçlar,habire kapıya dayanan icralar,annesinin imza attığı borçlar yüzünden kadına çıkan tutuklama kararları derken tefecilerle bile bogusup bir şekilde toparlandı. Yıllarca sabırla yanında oldum. Maddiyat için sırt çevirmek benim kendime yakistirabilecegim bir şey değildi. Derken eşim bu süreçten bambaşka bir insan olarak çıktı. Anca toparlayacak yanında olayım dedim yine ama olmadı işte. Herşey her gün daha kötüye gidiyor. Her geçen gün daha anlayışsız bir adam haline geliyor. Bense ona baktığımda hala bana o peri masalını yaşatan,ufacık bir tartışma yaşasak iki gözü iki çeşme ağlayarak kapıma dayanan,ben seninle kötü olmaya dayanamıyorum diyen adamı görüyorum. Herşeye rağmen hala çok aşığım. Hala ona bakarken kalbimin atışı bile değişiyor. Sonumuz iyi değil cümlesi ağzından çıktığında hissettiğim acıyı size anlatamam.
Ben biraz tembel bir insanım bunu değiştirmem çok zor. İlla bir yerde patlarim. Ben sonradan böyle olmadım ki bilerek evlendin dediğimde bir cevap veremedi. Belli ki pişman. Hemde baya...
Bir çığ gibi boşanmaya doğru yuvarlaniyoruz ve ben üzüntüden ölecekmiş gibi hissetmekten başka bişey yapamıyorum.
