Eşimle sorun yaşıyorum Fikirlerinize ihtiyacim var!!

theworldismine

Guru
Kayıtlı Üye
24 Eylül 2009
121
11
Merhaba arkadaşlar
Bir gün buraya böyle bir konu açabileceğimi düşünmezdim ama içinden çıkamıyorum yaşadiklarimin anneme herseyimi anlatamiyorum yakin arkadaslarima anlattigimda isler farkli yere gidiyor neyse konuya gireyim uzun tutacagim ama ancak böyle anlasilabilecegini düşünüyorum
8 yillik evliyim 3 yasinda kizim var
Çok dengeli bir evliliğim yok mutluysak çok mutlu disaridan imrenilecek kadar ama kavga edince de dibi görüyoruz. Esimle ikimiz de baskin karakterleriz bir karar alinacagi zaman vs
Basindan beri bir mücadelemiz bitmedi esimdir diye idare edeyim veya ufak seyleri buyutmeyeyim tavrinda olamadik
Ve evliligimizi yiprattik 24 yasinda evlendim dönem dönem kayinvalidemden kaynaklanan problemler yasadik vs ben cok bunaldigimda ve siddetli kavga ettigimizde annemlere gittim ve kavga ettikçe sınır bilmeden bosanma konusu çok acildi çünkü konu lackalasti artik ne oldu bosanacakmisin diye rest cekilmeye baslandi
Esimi disardan herkes sakin efendi bulur ama öfke problemi var kavga aninda sesini cok yükseltir bende karsilik verirsem üstüme yürüdüğü de oldu
Ben yediremiyorum bu durumu özür zor diliyor anlatiyorum anliyor sonra bir daha olmayacak diye soz veriyor normale dönüyoruz ama ben aslinda hiç bir yasanani unutmuyorum
3 yasinda kizim var isten ayrıldım kizima bakiyorum ama zorlaniyorum dönem dönem tükenmiş hissediyorum tek başıma arti pandemi ondan da elinden geldiğince yardim istiyorum doğal olarak ama rahatina düşkün ve evden calistiginda işi olduğunda cok gergin çocuğa bağırıyor ben birsey söylersem ani tepki veriyor vs
Bayramin ikinci günü calismasi gerekiyordu kizima da soz verdik dondurma yemeye gidecegiz diye esim kizim gitmesin diye kapiyi kilitledi benim calismam uzun sürer vs dedi bende yemek yapacağım kizim da durmuyor yanina gittim ne zaman biter bize de söyle ona göre bende islerimi ayarliyim dedim kizimda bilgisayarina gitti falan
Bir anda bagirdi sabret iste herkes calisiyor ne var bilmem ne bende dedim yemek yapicam disari cikicaz soramazmiyim bu ne yani
Söylendi ia arkadaslarida calisiyormus onlarin karilari çocuğu da birşey demiyorlar var siz benim basimdan gitmiyorsunuz
Agrima gitti milletin karisini örnek gosteriyor nankör falan dedim bende söylendim kizimi da qlip odasina gittim
Arkamdan geldi üstüme yürüdü ayagima basti küfür etti senin agzna.. diye yazarken utaniyorum bu küfürü bir daha etmişti
O kadar kötü oldum ki bayram bayram hic haketmedim cok sinirlendim ciktim kizimi da alip parka gitik eve geldim sonra tabi sokaga cikma yasagi var kapatmis odaya kendini çalışıyor hic konusmadik ertesi gün özür diledi nasil yaptım diye yerin dibine girdim vs
Ama ben tiksindim artik ondan gözüm görsün istemiyorum anneme gideyim diyorum ama ona da herseyi anlatmak istemiyorum rahatsizliklari var üzmek istemiyorum
Öfke problemini kabul etti kendimden nefret ettim dedi ama içim soğumuyor biz konusmuyoruz kizim da etkilendi anne kavga etmeyin diyor üzülüyor
Bir tarafım boşanmak istiyor bitsin bir daha görme onu diyor ama kizim var babaya düşkün ve aileler öğrense herkes şaşırır kabullenmez
Ne yapacağımı bilemiyorum bu saygisiz evliligi bitirmelimiyim??
 
Merhaba arkadaşlar
Bir gün buraya böyle bir konu açabileceğimi düşünmezdim ama içinden çıkamıyorum yaşadiklarimin anneme herseyimi anlatamiyorum yakin arkadaslarima anlattigimda isler farkli yere gidiyor neyse konuya gireyim uzun tutacagim ama ancak böyle anlasilabilecegini düşünüyorum
8 yillik evliyim 3 yasinda kizim var
Çok dengeli bir evliliğim yok mutluysak çok mutlu disaridan imrenilecek kadar ama kavga edince de dibi görüyoruz. Esimle ikimiz de baskin karakterleriz bir karar alinacagi zaman vs
Basindan beri bir mücadelemiz bitmedi esimdir diye idare edeyim veya ufak seyleri buyutmeyeyim tavrinda olamadik
Ve evliligimizi yiprattik 24 yasinda evlendim dönem dönem kayinvalidemden kaynaklanan problemler yasadik vs ben cok bunaldigimda ve siddetli kavga ettigimizde annemlere gittim ve kavga ettikçe sınır bilmeden bosanma konusu çok acildi çünkü konu lackalasti artik ne oldu bosanacakmisin diye rest cekilmeye baslandi
Esimi disardan herkes sakin efendi bulur ama öfke problemi var kavga aninda sesini cok yükseltir bende karsilik verirsem üstüme yürüdüğü de oldu
Ben yediremiyorum bu durumu özür zor diliyor anlatiyorum anliyor sonra bir daha olmayacak diye soz veriyor normale dönüyoruz ama ben aslinda hiç bir yasanani unutmuyorum
3 yasinda kizim var isten ayrıldım kizima bakiyorum ama zorlaniyorum dönem dönem tükenmiş hissediyorum tek başıma arti pandemi ondan da elinden geldiğince yardim istiyorum doğal olarak ama rahatina düşkün ve evden calistiginda işi olduğunda cok gergin çocuğa bağırıyor ben birsey söylersem ani tepki veriyor vs
Bayramin ikinci günü calismasi gerekiyordu kizima da soz verdik dondurma yemeye gidecegiz diye esim kizim gitmesin diye kapiyi kilitledi benim calismam uzun sürer vs dedi bende yemek yapacağım kizim da durmuyor yanina gittim ne zaman biter bize de söyle ona göre bende islerimi ayarliyim dedim kizimda bilgisayarina gitti falan
Bir anda bagirdi sabret iste herkes calisiyor ne var bilmem ne bende dedim yemek yapicam disari cikicaz soramazmiyim bu ne yani
Söylendi ia arkadaslarida calisiyormus onlarin karilari çocuğu da birşey demiyorlar var siz benim basimdan gitmiyorsunuz
Agrima gitti milletin karisini örnek gosteriyor nankör falan dedim bende söylendim kizimi da qlip odasina gittim
Arkamdan geldi üstüme yürüdü ayagima basti küfür etti senin agzna.. diye yazarken utaniyorum bu küfürü bir daha etmişti
O kadar kötü oldum ki bayram bayram hic haketmedim cok sinirlendim ciktim kizimi da alip parka gitik eve geldim sonra tabi sokaga cikma yasagi var kapatmis odaya kendini çalışıyor hic konusmadik ertesi gün özür diledi nasil yaptım diye yerin dibine girdim vs
Ama ben tiksindim artik ondan gözüm görsün istemiyorum anneme gideyim diyorum ama ona da herseyi anlatmak istemiyorum rahatsizliklari var üzmek istemiyorum
Öfke problemini kabul etti kendimden nefret ettim dedi ama içim soğumuyor biz konusmuyoruz kizim da etkilendi anne kavga etmeyin diyor üzülüyor
Bir tarafım boşanmak istiyor bitsin bir daha görme onu diyor ama kizim var babaya düşkün ve aileler öğrense herkes şaşırır kabullenmez
Ne yapacağımı bilemiyorum bu saygisiz evliligi bitirmelimiyim??
Üzüldüm, kızınız babasına düşkün ama babası ona düşkün değil. Çocuk kalbi babasının işini anlamayabilir. Şiddete meyilli olması da ayrı bir sıkıntı
 
Merhaba arkadaşlar
Bir gün buraya böyle bir konu açabileceğimi düşünmezdim ama içinden çıkamıyorum yaşadiklarimin anneme herseyimi anlatamiyorum yakin arkadaslarima anlattigimda isler farkli yere gidiyor neyse konuya gireyim uzun tutacagim ama ancak böyle anlasilabilecegini düşünüyorum
8 yillik evliyim 3 yasinda kizim var
Çok dengeli bir evliliğim yok mutluysak çok mutlu disaridan imrenilecek kadar ama kavga edince de dibi görüyoruz. Esimle ikimiz de baskin karakterleriz bir karar alinacagi zaman vs
Basindan beri bir mücadelemiz bitmedi esimdir diye idare edeyim veya ufak seyleri buyutmeyeyim tavrinda olamadik
Ve evliligimizi yiprattik 24 yasinda evlendim dönem dönem kayinvalidemden kaynaklanan problemler yasadik vs ben cok bunaldigimda ve siddetli kavga ettigimizde annemlere gittim ve kavga ettikçe sınır bilmeden bosanma konusu çok acildi çünkü konu lackalasti artik ne oldu bosanacakmisin diye rest cekilmeye baslandi
Esimi disardan herkes sakin efendi bulur ama öfke problemi var kavga aninda sesini cok yükseltir bende karsilik verirsem üstüme yürüdüğü de oldu
Ben yediremiyorum bu durumu özür zor diliyor anlatiyorum anliyor sonra bir daha olmayacak diye soz veriyor normale dönüyoruz ama ben aslinda hiç bir yasanani unutmuyorum
3 yasinda kizim var isten ayrıldım kizima bakiyorum ama zorlaniyorum dönem dönem tükenmiş hissediyorum tek başıma arti pandemi ondan da elinden geldiğince yardim istiyorum doğal olarak ama rahatina düşkün ve evden calistiginda işi olduğunda cok gergin çocuğa bağırıyor ben birsey söylersem ani tepki veriyor vs
Bayramin ikinci günü calismasi gerekiyordu kizima da soz verdik dondurma yemeye gidecegiz diye esim kizim gitmesin diye kapiyi kilitledi benim calismam uzun sürer vs dedi bende yemek yapacağım kizim da durmuyor yanina gittim ne zaman biter bize de söyle ona göre bende islerimi ayarliyim dedim kizimda bilgisayarina gitti falan
Bir anda bagirdi sabret iste herkes calisiyor ne var bilmem ne bende dedim yemek yapicam disari cikicaz soramazmiyim bu ne yani
Söylendi ia arkadaslarida calisiyormus onlarin karilari çocuğu da birşey demiyorlar var siz benim basimdan gitmiyorsunuz
Agrima gitti milletin karisini örnek gosteriyor nankör falan dedim bende söylendim kizimi da qlip odasina gittim
Arkamdan geldi üstüme yürüdü ayagima basti küfür etti senin agzna.. diye yazarken utaniyorum bu küfürü bir daha etmişti
O kadar kötü oldum ki bayram bayram hic haketmedim cok sinirlendim ciktim kizimi da alip parka gitik eve geldim sonra tabi sokaga cikma yasagi var kapatmis odaya kendini çalışıyor hic konusmadik ertesi gün özür diledi nasil yaptım diye yerin dibine girdim vs
Ama ben tiksindim artik ondan gözüm görsün istemiyorum anneme gideyim diyorum ama ona da herseyi anlatmak istemiyorum rahatsizliklari var üzmek istemiyorum
Öfke problemini kabul etti kendimden nefret ettim dedi ama içim soğumuyor biz konusmuyoruz kizim da etkilendi anne kavga etmeyin diyor üzülüyor
Bir tarafım boşanmak istiyor bitsin bir daha görme onu diyor ama kizim var babaya düşkün ve aileler öğrense herkes şaşırır kabullenmez
Ne yapacağımı bilemiyorum bu saygisiz evliligi bitirmelimiyim??
evlilik terapistine gitseniz..
 
“ mutluysak çok mutluyuz ama kavga edince de dibi görüyoruz” veya “ikimiz de baskınız” şekli benim kabul edeceğim bir evlilik değil. Evliliği bırakın, normal arkadaş ilişkisi bile böyle yürümez.

Bu kadar zaman için de bazı şeyleri de anlamanız lazım (tabi onun da anlaması lazım). Mesela çalışıyorsa stresli olduğunu bilecek, hiç ona karışmayacaksınız. Eşiniz de keyfinden bir oda da bilgisayar başında oturmuyor herhalde. Mesela, biz eşimle sabah mesaiye başlıyoruz, akşam bitene kdr aynı evin içinde neredeyse kimse birbirini görmüyor. Herkes kendi programına göre öğle yemeğini ayrı yiyor. Akşam da çok aç değilse bekliyor, bekleyemecek gibi ise haber veriyor ben yemek yiyeceğim diye. Tüm gün içinde konuşmamız bu. Yani biri de bana sürekli gelip, ne zaman bitiyor diye sorsa, dellenirim.
 
“ mutluysak çok mutluyuz ama kavga edince de dibi görüyoruz” veya “ikimiz de baskınız” şekli benim kabul edeceğim bir evlilik değil. Evliliği bırakın, normal arkadaş ilişkisi bile böyle yürümez.

Bu kadar zaman için de bazı şeyleri de anlamanız lazım (tabi onun da anlaması lazım). Mesela çalışıyorsa stresli olduğunu bilecek, hiç ona karışmayacaksınız. Eşiniz de keyfinden bir oda da bilgisayar başında oturmuyor herhalde. Mesela, biz eşimle sabah mesaiye başlıyoruz, akşam bitene kdr aynı evin içinde neredeyse kimse birbirini görmüyor. Herkes kendi programına göre öğle yemeğini ayrı yiyor. Akşam da çok aç değilse bekliyor, bekleyemecek gibi ise haber veriyor ben yemek yiyeceğim diye. Tüm gün içinde konuşmamız bu. Yani biri de bana sürekli gelip, ne zaman bitiyor diye sorsa, dellenirim.
Birincisi bayramda oluyor calismasi ani gelişti ve bazen söylediğiniz gibi kendini odaya isi olmadan da kapatiyor kizim sürekli oyun istediğinde benim sormam da çok normal bu durumda
 
“ mutluysak çok mutluyuz ama kavga edince de dibi görüyoruz” veya “ikimiz de baskınız” şekli benim kabul edeceğim bir evlilik değil. Evliliği bırakın, normal arkadaş ilişkisi bile böyle yürümez.

Bu kadar zaman için de bazı şeyleri de anlamanız lazım (tabi onun da anlaması lazım). Mesela çalışıyorsa stresli olduğunu bilecek, hiç ona karışmayacaksınız. Eşiniz de keyfinden bir oda da bilgisayar başında oturmuyor herhalde. Mesela, biz eşimle sabah mesaiye başlıyoruz, akşam bitene kdr aynı evin içinde neredeyse kimse birbirini görmüyor. Herkes kendi programına göre öğle yemeğini ayrı yiyor. Akşam da çok aç değilse bekliyor, bekleyemecek gibi ise haber veriyor ben yemek yiyeceğim diye. Tüm gün içinde konuşmamız bu. Yani biri de bana sürekli gelip, ne zaman bitiyor diye sorsa, dellenirim.
Ve evet bizim evliligimizin esas sorunu birbirini taniyip kabul etmemek
 
Çocuk yapmadan önce eşinizin öfke kontrolü problemi olduğunu bilmiyormuydunuz yoksa değişir diyemi bu kadar beklediniz?
Öfke kontrolü problemi varsa her kavga ettiğinizde eşinizin size karşı saygısızlığı tavan yapar.
Iyi sabretmissiniz bu kadar zaman ama olan cocuklara oluyor herzaman.

Benim eski davardada öfke kontrolü problemi vardı, 7 ay anca sabredebildim sonra boşadım kafam rahat o konuda şimdi
 
Çok aşılamayacak şeyler yok aslında. İkiniz de çabuk geriliyorsunuz, alttan alayım 2 dakika susayım ortam sakinleyince tatlı tatlı hesabını sorarım demiyorsunuz ama karşınızda öfkeli biri varken ortam değiştirseniz, sussanız olay büyümez öfkelenen de öfkesinden utanır. Ha bu olay asla tek taraflı olamaz, eşinizin de alttan alması lazım, hep siz alttan alın hep siz sakin kalın gibi saçma bir öneride bulunamam. Ama bu anlattığınız olayda adamın gerilmesine şöyle hak verdim, bayram günü çalışmak onu yeterince germiş, size patlamış. Ben de evde arka arkaya 8 saat canlı ders yaparken eşim odaya girip bir şey sorunca çemkiriyorum, tamam tamam diyip gidiyor. Biz de çok baskın karakteriz ve çabuk parlıyoruz ama 3 seneden sonra idare etmeyi öğrendik birbirimizi. Elbette küfretmesi üstünüze yürümesi falan halı altına itilmemesi gereken şeyler, bunları kontrol etmek zorunda.
 
Calisiyorum dediyse keske kizinizi siz alip disari cikarsaydiniz.
Bunca zamana kadar ikiniz de birbirinizi cozemediniz mi ben onu anlamadim. Neyin savasi bu? Bu sanki iktidar savasi olmus. Siz " biz" olmayi mi ogrenemediniz? Ya da birbirinize tahhammulunuz mu bitti?
Benim de yetistirmem gereken is oldugunda oglum da bana cikalim dediginde ben sen cik gez dolas benim isim var diyorum. O an o ısrar etse ben de sinirlenirim. Kimse keyfinden calismaz ki bayram bayram.
Mesela oglum canli derste iken ben sofrayi kurdugumda odasina gidip sofra hazir ne zaman bitecek diyordum, o da sinirleniyordu. Ben de artik ogrendim odadan ses gelmeyince anliyorum ki 10 dakikalik arada. O zaman odasina girip hadi sofra hazir yemek yiyelim diyorum.
Evliliklerde tartismalar elbet olur ama kin gutmememek lazim, bir de saygiyi yitirmemek lazim. Saygi biterse evlilik de bitiyor cunku.
 
Çocuk yapmadan önce eşinizin öfke kontrolü problemi olduğunu bilmiyormuydunuz yoksa değişir diyemi bu kadar beklediniz?
Öfke kontrolü problemi varsa her kavga ettiğinizde eşinizin size karşı saygısızlığı tavan yapar.
Iyi sabretmissiniz bu kadar zaman ama olan cocuklara oluyor herzaman.

Benim eski davardada öfke kontrolü problemi vardı, 7 ay anca sabredebildim sonra boşadım kafam rahat o konuda şimdi
Çocuktan önce de vardi hatta ben ablami kaybettim hamile iken ve ablamin kanser sürecinde anlayissizliklar yapti ve psikologa gittim atlatamadım tek başıma o süreci ve bana kadin sakin çocuk yapma bu bencil adamdan dedi ama sonra tabi işler değişiyor bir anda hamile kaldim herşey değişti ablami kaybettim kizim doğdu bir süre hiç sorunsuz iyi gitti degismisti
Ama içinden değişik bir insan cikiyor zaman zaman
 
Evden çalışmak ev düzeninde hiç çalışmamış birinin anlayamayacağı kadar stres yüklü. Evdeki konuşmalar, ofis ortamı uzaklığı yöneticinin çalıştığınızı ispatlamak yipratici. Esiniz hskli degil küfür fiziksel tepki bunlar goz yumuşama ancak o bagiriyor ben bağırıyorum ben de zitlasiyorum da maalesef evlilikte olmaz. Evlilik bir tarafın sakinlerini korumasini sart koşuyor. Evden çalışma yaptığı günlerde evde yokmus gibi davranın. Biz eşimle baska odalarda takiliyoruz calusiyoruz bize iyi geliyor. Bir terapist desteği alırsanız bence toparlarsiniz
 
Bütün sorunlu babaların evliliklerinde olmazsa olmaz bir sey var : çocuk babasına çok düşkün. Butun anneler konuya bunu mutlaka ekliyor.

Bu neden yazılıyor. Anlamıyorum.

Boşanmak istemiyorsanız,bahane bildirmeniz gerekmez. Bosanmak istemiyorum dersiniz.

Boşanmak istiyorsanız da bir psikoog yardımı ile boşanırsınız.

Ben sizin yerinizde olsam çoktan en kral terapisteler gitmiştim.

8 sene boyunca ara ara bana çok çirkin hakaret ve küfürler savurmasını , ufak tefek itiş kakışlarını ve kontrol edemediği öfkesini başımdan.aşağıya dokmesini beklemezdim.

Terapist önerin. İsrar edin. Net konuşun. Kararlı durun.

Terapiste gitmeyi kabul etmezse boşanacağınızı söyleyin. Ve kararınızın arkasında durun.
 
Calisiyorum dediyse keske kizinizi siz alip disari cikarsaydiniz.
Bunca zamana kadar ikiniz de birbirinizi cozemediniz mi ben onu anlamadim. Neyin savasi bu? Bu sanki iktidar savasi olmus. Siz " biz" olmayi mi ogrenemediniz? Ya da birbirinize tahhammulunuz mu bitti?
Benim de yetistirmem gereken is oldugunda oglum da bana cikalim dediginde ben sen cik gez dolas benim isim var diyorum. O an o ısrar etse ben de sinirlenirim. Kimse keyfinden calismaz ki bayram bayram.
Evliliklerde tartismalar elbet olur ama kin gutmememek lazim, bir de saygiyi yitirmemek lazim. Saygi biterse evlilik de bitiyor cunku.
Bunu bende düşünüyorum ciksaydim diye ama söyleki isi son zamanlarda cok yoğundu gece eve geldiği oldu ben hep tek kaldim ve cok yoruldum
Şuan kendi herşeyi kabul ediyor ama bende mesai kavrami bitmiş o an çıkabilirdik geldigimde yapardım vs.
Ve evet tahammulumuz çok az hemen parlaniliyor bir savaşa dönüşüyor herşey sonra saygi da kalmiyor :KK43:
 
X