- 16 Şubat 2021
- 94
- 31
- Konu Sahibi Skeptiolperson
- #1
Merhaba kızlar, kimseyle konuşmadığım bir konu var. Ben 19 eşim 28 yaşındayken eşim benim okulumun açıköğretimi tuttugunuda öğrenmesiyle evlenelim diye tutturdu 6.ayda aslında hemen ilk baştan niyeti oydu hep söylüyordu. Benimle de ilk tanıştığında içinde biri var mı diye sormuş, bana kendini nasıl adapte edebiliyosun diye sormuş.. ben ona sorduğumda yok kimse demiş. Ama benden önce nişanlandınığı kız eşime demiş ki bu kadar mı seviyordun o kızı ben unutursun zannetmiştim demiş. Eşim ailesine çok bağlı, unutamadığı kız da teyzesinin kızı. Evde muhabbeti diyaloğu güzeldir güzel bi arkadaşlığımız var ama ben hep beni sevsin diye uğrasmışım hep onun istediği hayatı yaşamışım.. şimdi 28 yaşındayım. Aslında sindirdim beni sevdiğine de inanmıştım ama Geçtiğimiz yıl babası koronadan öldü. Ardından 1yıl sonra teyzesinin kızı da korona oldu. Hiç kimseyi aramayan telefonlara bile zar zor cevap veren adam gidip teyzesini aramış 2dakika konuşmuşlar ve sorduğumda da inkar etmedi evet sordum dedi.ayrılalım dedim bırakmadı. Ben de bu arada kamuya girdim ise kafam rahatladı ancak aklımdan atamıyorum bu yaşananı. Birde dedi ki gene olsa gene ararım. Bebeğimiz de yok olmadı 8 yıldır tedaviye bile gitmek gelmiyor içimden.. çaresizim kızlar.. içimi döküp rahatlamak istedim belki benzerini yaşamış olanlarınız vardır diye.. sağolun şimdiden cevaplarınız İçin.