- Konu Sahibi yorumsuzhayat
- #1
merhaba arkadaşlar,
psikolojik olarak beni rahatlatırmısınız lütfen...aileme özelliklede anneme çok düşkünüm.ayrı şehirlerde oturuyoruz annem.aradaki mesafe 2 saat.yeni evliyim.annemi görmeyeli 1 ay oldu.mesafede uzun değil.ama ben ne zaman gitme konusunu açsam eşim hemen bir bahane uyduruyor.
ve ben bu duruma çok üzülüyorum.mesafe uzak olsa derim ki uzak.kendimi avuturum.ama bu durumda içim içime sığmıyor. ne zaman haftaya gidelim mi desem şu zaman gidelim ya da işim var benzeri şeyler söylüyor.eşim biraz asabi üzerinede gitmek istemiyorum.ayrıca birde suratını asıyor bana.
hayatta en sinir olduğum şey karşımdaki insanın açıkca konuşmak yerine suratını asmasıdıracaba ben mi abartıyorum durumu.
psikolojik olarak beni rahatlatırmısınız lütfen...aileme özelliklede anneme çok düşkünüm.ayrı şehirlerde oturuyoruz annem.aradaki mesafe 2 saat.yeni evliyim.annemi görmeyeli 1 ay oldu.mesafede uzun değil.ama ben ne zaman gitme konusunu açsam eşim hemen bir bahane uyduruyor.
ve ben bu duruma çok üzülüyorum.mesafe uzak olsa derim ki uzak.kendimi avuturum.ama bu durumda içim içime sığmıyor. ne zaman haftaya gidelim mi desem şu zaman gidelim ya da işim var benzeri şeyler söylüyor.eşim biraz asabi üzerinede gitmek istemiyorum.ayrıca birde suratını asıyor bana.hayatta en sinir olduğum şey karşımdaki insanın açıkca konuşmak yerine suratını asmasıdır
acaba ben mi abartıyorum durumu.
