eşiniz çocukla ilgili olumsuzluklarda sizi suçlar mı?

çocuk yetiştirmek zor bir iş...büyük sorumluluk...fakat her olumsuzlukta anne mi suçlanmalı...eşim sürekli beni suçluyor..şuan hasta üşütmüş...sen hasta ettin diyor...hasta çocuk iştahı yok..yemek yemiyor yemek vermedin...sen bakamıyorsun çocuğa iyor..sinirim bozuldu uyuyamadım...iletişimde kuramıyoruz ne dediysem olmuyor..nuh diyo peygamber demiyo..deli olcam yaaaa...

galiba birtek benim eşim böyle kimse yorum yapmadığına göre ya da söyliyecek birşeyiniz yok bana yapmam gereken doğrultusunda...

lifeisnoteasy .!.:

Canım kimse mükemmel değil ki...Annelik tecrübeyle yerine oturur..çocuk doğduğu andan itibaren uzmanlaşmamız mümkün değil... hastalanmayan,iştahsızlık çekmeyen,düşüp kalkmayan çocuk mu olur..hastalandıkça bağışıklık sistemleri gelişiyo zaten..pamuklar içinde büyütemeyiz...eşine bunları anlat..anneliğime yorum yaparken kırıcı oluyosun,ben elimden geleni yapıyorum,sen babasıysan ben de annesiyim...iyi baba kötü anne resmi çizmeye mi çalışıyosun? bunun çocuk için ne kadar kötü ve zararlı olduğunu bilmiyomusun gibi gerçeklerden hiç bıkmadan bahset..bi kadının en zayıf noktasıdır "sen bu çocuğa bakamıyosun" eziyeti... eşin çok pimpirikli biri belliki ama hastalıklar kazalar hiçbir annenin isteyerek gerçekleşen durumlar değil... sıkma canını ve eşine tane tane anlat

Genişletmek için tıkla...

canım pimpirikli değil..sadece herşeyi benim üzerime yüklüyor..sanki çocuğun bütün sorumluluğu bana aitmiş gibi davranıyor..şimdi konuşmuyorum eşimle..çok kırıldım...bu haksızlık..çalışıyorum bende..zaten işe giderken bırakınca vicdan azabı çekiyorum..birde bu konuşmaları hemde en yakınında eşinden duyunca yıkılıyosun...kendisi çocukla hemen hemen hiç ilgilenmiyor diyebilirim...benim düşüncem kendindeki suçluluk duygusu...

Canım yazdıklarını okuyunca eşimin o beni delirten halleri geldi gözümün önüne. Cümleler birebir aynı hatta bizde daha fazlası var. Ben eşimin bu durumunun aile köklerinden geldiğini düşünüyorum. Çünkü onun ailesinde hep kadınlar kendini paralamış hem çalışmışlar hem çocuk hemde yaşlı bakmışlar. Erkeklerde keyif yapmış sadece ve sadece keyif yapmışlar.. Benim eşimde keyifine oldukça düşkündür o nedenle keyfini kaçıracak en ufak birşeyde hemen başlar beni suçlamaya.. Çocuk onu özleyip baba diye ağlar bende uyumaz onunla uyumak ister sen uyutamıyorsun tembelsin bilmem ne başlar.. Sanki o yokken çocuğu kim uyutuyorsa.
Anlıcan şekerim bu modellerden az da olsa var hala maalesef.. Bende değişsin diye çok uğraştım ama naafile canım. karşıda hiç bir çaba bir istek olmayınca kendini yıprattığınla kalıyorsun. Ben kabullendim artık bu durumu o söylenmeye başlayınca hee hıı deyip duymazdan geliyorum.. Ama yinede insan sabrı bir yere kadar..

innuk .!.:

Canım yazdıklarını okuyunca eşimin o beni delirten halleri geldi gözümün önüne. Cümleler birebir aynı hatta bizde daha fazlası var. Ben eşimin bu durumunun aile köklerinden geldiğini düşünüyorum. Çünkü onun ailesinde hep kadınlar kendini paralamış hem çalışmışlar hem çocuk hemde yaşlı bakmışlar. Erkeklerde keyif yapmış sadece ve sadece keyif yapmışlar.. Benim eşimde keyifine oldukça düşkündür o nedenle keyfini kaçıracak en ufak birşeyde hemen başlar beni suçlamaya.. Çocuk onu özleyip baba diye ağlar bende uyumaz onunla uyumak ister sen uyutamıyorsun tembelsin bilmem ne başlar.. Sanki o yokken çocuğu kim uyutuyorsa.
Anlıcan şekerim bu modellerden az da olsa var hala maalesef.. Bende değişsin diye çok uğraştım ama naafile canım. karşıda hiç bir çaba bir istek olmayınca kendini yıprattığınla kalıyorsun. Ben kabullendim artık bu durumu o söylenmeye başlayınca hee hıı deyip duymazdan geliyorum.. Ama yinede insan sabrı bir yere kadar..

Genişletmek için tıkla...

evet canım haklısın ailesi öyle kayınbabam suyunu bile kayınvalidemden ister..küçük çocuk gibi evde kayınvalidem olmasın aç kalır ..bana hep annem gibi olsan diyor..ya bu nası bişey yaaa.çıldırıcam...annesi ev hanımı ben çalışıyorum...ben hepsine zaten yetişmeye çalışıyorum...hiç yardımcı olmuyoki bana sadece dır dırı offf off...

evet canım çok konuştum...cevap şu
konuşmaaa.. bakamıyosun işteee..ben sizin için çalışıyorum..zamanımmı var benim...diyor v.s..bende sinirlendim akşam sesimi yükselttim biraz.. eşime 3 gün önce yaşadığımız olayı hatırlattım .hastayken beraber doktora götürelim demiştim..gelemem doktora götürmeye gerek yok demişti..aldım ben tek başıma götürdüm..ve hiç aramamıştı hastanedeyken..saat 10 da gittim hastaneye ve 3 te işim bitti..çocuk uyudu kucağımda perişan oldum..o gün grip olduğu için hali yokmuş..ama şimdi bana bulaştırdı..ama ben onun gibi yatamıyorum..dinlenemiyorum..çünkü çocuğum hasta onunla ilgilenmem lazım evi şi yemek...ama anlayan kim..şimdi oğlum uyanınca başlıyacak maratonum...çok bencil yaaa...

sevimli_melek .!.:

canım pimpirikli değil..sadece herşeyi benim üzerime yüklüyor..sanki çocuğun bütün sorumluluğu bana aitmiş gibi davranıyor..şimdi konuşmuyorum eşimle..çok kırıldım...bu haksızlık..çalışıyorum bende..zaten işe giderken bırakınca vicdan azabı çekiyorum..birde bu konuşmaları hemde en yakınında eşinden duyunca yıkılıyosun...kendisi çocukla hemen hemen hiç ilgilenmiyor diyebilirim...benim düşüncem kendindeki suçluluk duygusu...

Genişletmek için tıkla...

sevimli_melek .!.:

evet canım haklısın ailesi öyle kayınbabam suyunu bile kayınvalidemden ister..küçük çocuk gibi evde kayınvalidem olmasın aç kalır ..bana hep annem gibi olsan diyor..ya bu nası bişey yaaa.çıldırıcam...annesi ev hanımı ben çalışıyorum...ben hepsine zaten yetişmeye çalışıyorum...hiç yardımcı olmuyoki bana sadece dır dırı offf off...

Genişletmek için tıkla...

sevimli_melek .!.:

evet canım çok konuştum...cevap şu
konuşmaaa.. bakamıyosun işteee..ben sizin için çalışıyorum..zamanımmı var benim...diyor v.s..bende sinirlendim akşam sesimi yükselttim biraz.. eşime 3 gün önce yaşadığımız olayı hatırlattım .hastayken beraber doktora götürelim demiştim..gelemem doktora götürmeye gerek yok demişti..aldım ben tek başıma götürdüm..ve hiç aramamıştı hastanedeyken..saat 10 da gittim hastaneye ve 3 te işim bitti..çocuk uyudu kucağımda perişan oldum..o gün grip olduğu için hali yokmuş..ama şimdi bana bulaştırdı..ama ben onun gibi yatamıyorum..dinlenemiyorum..çünkü çocuğum hasta onunla ilgilenmem lazım evi şi yemek...ama anlayan kim..şimdi oğlum uyanınca başlıyacak maratonum...çok bencil yaaa...

Genişletmek için tıkla...

Canım şu yazdığım herbir paragrafın içinde kendimi görüyorum inan bana şu anlattıklarından herbirini aynen bende yaşadım..
Benim oğlum şu an 22 aylık. Hastaneden eve geldiğimiz ilk geceyi hatırlıyorum. Ben yarın işe gideceğim diye kalkmadı bile gecenin üçünde ben ameliyatlı halimle yorgun çökmüş durumda çocuk ağlar susmaz derdinden anlamam allah annemden razı olsun o olmasa napardım diyorum hep.. Ondan sonraki 4 ay boyunca ya hasta idi yada yarın ben işe gideceğim dedi o uyudu ben nöbet tuttum. Nitekim 5 aylıkken oğlum işe başladım sandım ki işe başlayınca değişir benimde ben yarın işe gideceğim deme hakkım olur ama yokkk yine aynı şeyler devam etti her defasında ben beceriksiz oldum, ben tembel oldum, ben kötü anne oldum.. daha neler neler.. Sonunda kaldıramadımpsikolojim bozuldu hırsımı çoçuktan çıkarır oldum. Başka bir sebepte eklenince üzerine işten ayrıldım 5 aydır evdeyim Değişen bişe varmı dersen hayır...
bu adamların damarında bencil bir kan akıyor. Çocukla ilgilenmesi gereken durumda ya hasta olur ya yorgundur yada çok çalışmıştır kafası kaldırmaz..
Mesela dün ; Sabahtan kalktım ondan önce kalktım hem ev işine koşturdum hem dışarda ki işlerim vardı. Oğlumu kayınvalideme bıraktım. Akşam 8 de iş çıkışı bizi ordan kendi aldı eve birlikte girdik yani. Bir yandan oğlanın yemeğini ısıtıyorum bir yandan bize yemek yapıyorum. yetştiremedim oğlan ağlar eşim söylenir. Sonuç olarak yemeği beğenmedi yani yemekte öyle tencere yemeği değil tavada ızgara tarzı yaptım. neymiş sert olmuş dişi kesmiyormuş ben nasıl kadınmışım. birgün önüne normal yemek koyamazmıymışım. iki gün öne de fasulye için benzer şeyledr söyledi..
off yani canım baş edilmez bunlarla..

babalar çocuklarının sorumluluğunu anneye attığı için oluyor bunlar.hiç canını sıkma.anneleri suçlayarak yükü üstlerinden atıyorlar.çocuğun kaç yaşında bilmiyorum ama okul çağına gelincede notları düşünce sorun olur.gezdin çocuğu çalıştırmadın düştü notu olur.bu modelden her evde var.kimi çok söyler kimi az.sadece fark bu.o yüzden annelerde çocukları ve eşleri arasında kalır.anne olmak ne zor.

evet innuk,ya galiba eşlerimizin karakteri çok yakın...bizde de yemeğe her zaman problem bulunur...bu nasıl çorba...bu börekmi şimdi...gibi..ya bunları önemsemiyorum ne derse desin kaynvalidemlerde de anlatıyo kötü bir profil çiziliyo kafasında...temizliktede öyle ne iş yapıyosun ki ne yaptın ki...sürekli söylenir işte..geçen sinirlendim...beğenmiyorsan al eşyalarını git dedim...bayaa tartıştık...artık sürekli olumsuzluk duymaktan kendime güvenim örselenmeye başladı...psikolojim bozuldu...hepsi bir tarafa anneliğime laf etmesi çok zoruma gidiyo..gece çok ağladım ...birde ikinci çocuğu istiyo...rüyasında görür

sevimli_melek .!.:

evet innuk,ya galiba eşlerimizin karakteri çok yakın...bizde de yemeğe her zaman problem bulunur...bu nasıl çorba...bu börekmi şimdi...gibi..ya bunları önemsemiyorum ne derse desin kaynvalidemlerde de anlatıyo kötü bir profil çiziliyo kafasında...temizliktede öyle ne iş yapıyosun ki ne yaptın ki...sürekli söylenir işte..geçen sinirlendim...beğenmiyorsan al eşyalarını git dedim...bayaa tartıştık...artık sürekli olumsuzluk duymaktan kendime güvenim örselenmeye başladı...psikolojim bozuldu...hepsi bir tarafa anneliğime laf etmesi çok zoruma gidiyo..gece çok ağladım ...birde ikinci çocuğu istiyo...rüyasında görür

Genişletmek için tıkla...

Çokmu yakın ?? bence tıpatıp aynı karakterdeler.. Eltim olabilirmisin diycem ama bizde kayınpeder yok rahmetli olmuş..
yaşamayan bilemez bu durumu inan benim kendime olan güvenim hepten sarsıldı bitti..çünkü şimdi birde işten çıktım onun eline bakıyorum ekonomik özgürlükte yok yani.. Birde bütün gün evde napıyorsun diyor. Bazen ona çok hak verir halde buluyorum kendimi bütün gün evde hiç bişe yapmıyorum, çocuğa hiç iyi bir anne değilim, zaten beni kim işe alsın ki.. Ben bu hayatta ne yaptım ki ne işe yararım ki.Zten gençlik güzellikte kalmadı kendime bile bakamıyorum ooo bi baktım ki bunalımdayım.. Çıkamıyorum işin içinden ben bir yandan toplamaya çalıştıkça iki kelimelik bir cümle kurup dağıtıveriyor beni..
Bayramda saçımı kestirdim boyattım beğenmedi annem üsteleyince güzel olmuş falan dedi..
Arkadaş ortamlarına sokmaz götürmez kendi gider neymiş ben çocuklu kadınmışım ne işim varmışş..Kendisi çocuksuz sanki.. Götürecek olursa da zaten kılığımı kıyafetimi beğenmez kezbansın der hep..
Yaptığım yemeklerin hiç birini beğenmez hep bir mana bulur, tuzu yok,pişmemiş, dibi tutumuş, hiç bişe bulamazsa özensiz yapılmış der çıkar.. Dün bana diyorki eniştesinin bir lafı varmış, bir kadının kocasına olan sevgisi akşam önüne koyduğu yemekten belli olurmuş.. Benim onu hiç sevmediğim anlaşılıyormuş..Lafa bak.. kucağında çocuk zırlıyor aç.. İki kere kucağıma vermeye kalktı çocuk gemedi..Biliyorum iki dakika sonra bana bağıracak ki bağırmasa bile laf sokar kesin nitekim aldım da nasibimi..
Geçende annesinin yanında durup durp seni boşuycam seni boşuycam dedi durdu. Güya şaka yapıyor aklınca.. Dedim boşa boşuycaksan işte mahkeme orda tutanmı var seni diye.. annesi oda dan çıkınca elindekini bana fırlatcakmış gibi yapıyor. Neymişte annesinin yanında sesimi yükseltmişim şaka yapıyormuş ne varmış.. Ne biçim bir espiri anlayışıysa.. Karşısındakinin hiç gururu yok erkeklik yapıyor annesinin yanında..

arkadaasim anladimki esin senin psikolojini cok bozmus . samimi soyluyorum sen ne yap et bir psikologla gorus
bu koca tipini yakinen taniyorum. benimki yemeklere bir mana bulmaz astik artik onlari.
temizligede karismaz evi afedersin mok goturse umrunda olmaz kendide daginiktir zaten. Ama....
kizim dogdugunda 3 ay kaynanam ve annem vardi esim yurt disindaydi cok zor zamanlar yasadim cunku
kaynanami evde istemedim esimde zorla dikti tepeme onlari
neyse onu atlattik kendi geldi basbasa kaldik ve bana hic yardimci olmadi.
ufak bebek ben tutamam bile dedi. bebegim 6 aylik olunca yurtdisina gittim onunla sancili bir 9aylik sureci
orda yasadim. dil bilmiyordum ozamanlar evdeydim surekli kimse yok arkadas yok
bebek ufak dis cikarma zamanlari oldu tek basima mucadele ettim buda beni asabi yapti
9 ay bitince Turkiyeye donduk ve ben kararliydim bir daha gidersek dil ogrenecem diye.
cunku boyle hayat olmuyordu bir konustugum insan esimdi resmen f tipi ceza evi gibiydi.
en son gelisimde dirdirimla kendime kurs ayarlattim simdi azda olsa derdimi anlatiyorum bu aralar
biraz dersleri saldim ama toparlicam. sonra kizimi krese verdim ve ohh dunya varmis dedim
ama o 9 ay omrumun 9 yili gecti gitti.
simdi ise kiziyla arasi iyi oynuyorlar ilgileniyor guzel geciniyorlar.
bazen baba kiz disari cikiyorlar babasi ona sut ismarliyormus gelince anlatiyor heyecanla
ben bu gunleri gormek icin cok mucadele verdim.
sende kuyrugu dik tut. onun laflariyla kendini degersiz ve ise yaramaz hissetme seni yaralamasina
izin verme. bu cocuk bir senin tapulu malin degil onunda sorumluluklari var
surekli bunlari hatirlat ustune is yik
simdi hasta diye ellemiyorum ama kizim babasi varken wc ye gidiyorsa babasina diyorum git poposunu yika diye
ona yikatiyorum. yemek benden yemiyor sen yedir diyorum. bastiriyorum napayim
onada srumluluk veriyorum. seninki basta istemeyebilir ama sen kararli ol.
bana yardim edeceksin de. uzun oldu kusura bakma ama seni anliyorum bende dertliydim.

innuk .!.:

Canım şu yazdığım herbir paragrafın içinde kendimi görüyorum inan bana şu anlattıklarından herbirini aynen bende yaşadım..
Benim oğlum şu an 22 aylık. Hastaneden eve geldiğimiz ilk geceyi hatırlıyorum. Ben yarın işe gideceğim diye kalkmadı bile gecenin üçünde ben ameliyatlı halimle yorgun çökmüş durumda çocuk ağlar susmaz derdinden anlamam allah annemden razı olsun o olmasa napardım diyorum hep.. Ondan sonraki 4 ay boyunca ya hasta idi yada yarın ben işe gideceğim dedi o uyudu ben nöbet tuttum. Nitekim 5 aylıkken oğlum işe başladım sandım ki işe başlayınca değişir benimde ben yarın işe gideceğim deme hakkım olur ama yokkk yine aynı şeyler devam etti her defasında ben beceriksiz oldum, ben tembel oldum, ben kötü anne oldum.. daha neler neler.. Sonunda kaldıramadımpsikolojim bozuldu hırsımı çoçuktan çıkarır oldum. Başka bir sebepte eklenince üzerine işten ayrıldım 5 aydır evdeyim Değişen bişe varmı dersen hayır...
bu adamların damarında bencil bir kan akıyor. Çocukla ilgilenmesi gereken durumda ya hasta olur ya yorgundur yada çok çalışmıştır kafası kaldırmaz..
Mesela dün ; Sabahtan kalktım ondan önce kalktım hem ev işine koşturdum hem dışarda ki işlerim vardı. Oğlumu kayınvalideme bıraktım. Akşam 8 de iş çıkışı bizi ordan kendi aldı eve birlikte girdik yani. Bir yandan oğlanın yemeğini ısıtıyorum bir yandan bize yemek yapıyorum. yetştiremedim oğlan ağlar eşim söylenir. Sonuç olarak yemeği beğenmedi yani yemekte öyle tencere yemeği değil tavada ızgara tarzı yaptım. neymiş sert olmuş dişi kesmiyormuş ben nasıl kadınmışım. birgün önüne normal yemek koyamazmıymışım. iki gün öne de fasulye için benzer şeyledr söyledi..
off yani canım baş edilmez bunlarla..

Genişletmek için tıkla...

benimkisi de öyledir cocuğ huysuz olanda hasta olana terbiyesizleşende hep ben suçlu oluyorum

Bende kisa‘dan kendi düsüncemi iletmek isterim!
her ne olursa olsun yani hangi davranis veya konu olsun siz Kabul etdikce hic birsey deyismiyecek. Anca kuzu gibi sussup itat edeceksiniz. Yani Herzaman denilen gibi neyapacaz idare ediyorum. Aslinda bu idare deyilde kendine yapilan saygisizligi Kabul ediyorum deyisle sussmak.
HAYIR DEMEYE SINIR KOYMAYI SIZINDE SAYGINLIGINIZ OLDUGUNU GÖSTERMELISINIZ!!!!
siz kendi kendinizin aynasiniz