Kızlar selam..biraz iç dökücem şimdiden teşekkürler
Şimdi problem şu ki aslında problem mi bilmiyorum..ben yapı gereği gezmeyi görmeyi keşfetmeyi çok seviyorum.Özellikle doğayı keşfetmekten çok fazla keyif alırım.Ama eşim benim tam tersim yani öyleymiş ben bunu evlendikten sonra fark edebildim.Evlenmeden önce bana bunu hissettirmedi bana uyum sağlıyordu hala öyle ama benim zorumla oluyor gibi.
Özet geçecek olursam , ben büyük şehirden gurbete gelin gittim yaşadığımız yerde pek gezilip görülecek yerler yok. Neyse bende kendime iş buldum çevre edindim bu süreçte eşimi çok darlamadım çıkalım edelim diye.Kendi çok plan yapmaz binde bir kafasına eserse gel çıkalım der.Onun dışında tamamen ev kuşu. Günlerce evde kalsa gıkı çıkmaz ama ben öyle değilim. Bunu ona defalarca anlatmaya çalışıyorum ama ya anlamıyor ya da kendini böyle kabullendirmek istiyor bilmiyorum.
Yıllık izin aldı istanbula ailemin yanına bir haftalık tatile geldik.Şöyle gezicez böyle edicez dedik.Bugün sırf bu konu için çok gerildim daha ikinci günden ayaklarım ağrıdı laflarına başladı. Anlatacak çok şey var ama özetle bu.Tek uyuşamadığımız nokta bu.Bilmiyorum bu durumu yaşayanlar bununla nasıl baş etti? Bana biraz yardım edebilir misiniz
Bizde aynı sizin gibiyiz ; eşim aşırı sosyaldir ben ev kuşu, çözümü şöyle bulduk ; ben ona eşlik ediyorum uygun gördüğüm yerlerde, canım istemiyorsa sen git aşkım diyorum olup bitiyor. Şehir dışı gezmelere, çayıra çimene bayılır, ayda yılda bir bende severim doğa olaylarını ama onun kadar değil. Bu kadar dert edilecek bir konuda değil aslında sürekli birlikte aktivite olacak diye bir kural yok. Bana kalsa bin gün evden çıkmayabilirim o kadar üşeniyorum anlatamam. İşe giderken totoma varan ayaklarım gezmeye gelince geri geri gidiyor nedense :)) velhasıl bu konuda zorlanmak çok sıkıcı oluyor sevmeyen sevmiyordur yapacak bir şey yok