Eşinizin ailesi ile kültürel uyumsuzluklara karşı.?

denizzelda

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2008
477
2
96
İstanbul
mrb arkadaşlar burda pek çok kişi bu durumu yaşıyor biliyorum.Ama insana kendi derdi ağır gelirmiş ya ben gene de paylaşmak ve sizlerin fikrinizi almak istiyorum..
Eşimin ailesi ile kültürel olarak uyuşabilmem mümkün değil,kızlarını okutamamış,geleceğini düşünmemiş,normal konuşma tonu bağırmak olan,küçük kızı(13)'nın yanında sürekli mahrem konular konusması,kavga etmesi,herkesi eleştirmesi,büyüklük göstermemesi,kimseyi beğenmemesi,vs..vs. Yani normal hayatta belki karşıma alıp zor konuşacağım türde.Çocuk eğitmeyi çok iyi becerdiğini sanıp 3 kızını da okutamamış,her yerdeki herşeyi eleştirmesi,kindarlığı falan filen...
Elbette ki çok rahatsız oluyorum.Herkesin namusu hakkında konusması cok rahatsız edici.
Sizler neler yapıyorsunuz?ne gibi tedbirler alıyorsunuz böyle ortamlarda kaldığınızda?
Yani senelerce okumuşum,ve kendim cehaletle savaşmışım,gönüllü bir çok kurumda çalışmışım,ama geldim bende böyle bir durumun içine girdim.off dağlar of..
Sizler neler yaşıyorsunuz?
 
ben bu tur insanlarla pek gorusmemeye calisiyorum.
gorustugum zamanlarda da gerekmedikce konusmuyorum.
bu tur insanlara zit bir sey soylediginizde hemen olay olur tartisma cikar...
o yuzden hic aldirmayin, pek konusmayin...
kime ne derse desinler bosverin cunku ne derseniz deyin ne yaparsaniz yapin bu insanlarin dusunceleri asla degismez...
i$in sirri az gorusmekte ve az konusmakta...boyle yaparsaniz sorun yasamazsiniz.

esimin ailesi ile aramizda kultur farki vardir ama sizin bahsettiginiz kadar degil kesinlikle...
yine de size soylediklerimi uygularim ve bu yuzden sorun yasamam...
 
Bir arada olmamaya özen gösteririm..

Mecbur kalırsam ki kalıyorum eşimin ailesiyle anlattıklarını dinlememeye çalışırım televizyona bakarım başka şeylerle meşgul olurum zaten dinlemediğimi anlar ve susar oralı olmam yani..

Onay vermemi bekler susarım çok absürt bişey söylenirse kendimi doğrularımı söylerim söylemeden duramam çünkü..

En iyi çözüm sık sık bir araya gelmemek gelindiğindede oralı olmamak sanırım

 
bu tip söylemler esnasında asla yüzüne bakmam başka şeylerle meşgul olurum
böyle yaptığım için de aramızda koca bir mesafe vardır benimle içli dışlı değildir kaynanam
çünkü her sözünü dinleyipte katılmam laflarına..oda alıştı artık her konuyu konuşmyor benle
sizinde yapacağınız şey onu umursamamak .....
 
Nerde ne konusacagını bilmeyen insanlarla ugrasmak zordur gercekten..
Ben bir araya gelmemeye calısırım mecbur olmadıkca ikili konusmalara girmem! Cünkü yanlıs bildikleri seyin dogrusunu anlatmaya kalksam bile kabul etmiyorlar bosuna bogaz patlatmıs oluyorsunn sinir oldugunla kalıyorsun..
 
Maalesef kimseyi terbiye edemiyoruz. Üstelik bu tür insanlara doğruyu göstermek de imkansızdır. Ne dersniz deyin ne yaparsanız yapın anlamayacaklardır. Eşinizin ailesi olduğu için görşmek de zorundasınızdır üstelik. Onları o şekilde kabullenmekten başka yapabileceğiniz birşey yok.Ne yazık ki herkes aynı terbiyeyi alamıyor. Demek ki onların görgüleri o kadar ve bu saatten sona değişmez. Umursamamaya çalışın. Anladığım kadarıyla size de bir zararları yok
 
Tahammül sınırlarını zorlayan insanlar kim olursa olsun görüşmem.
Dediğiniz tarzda insanlara dur demeden duramam yada o ortamda durmam.
En iyisi ne siz yıpranın nede karşınızdaki insana kendini birşey zannetmesi için
fırsat verin.Çünkü siz onu dinledikçe o atıp tutmaya devam edecektir.
Bu arada bazı şeyler okumuşlukla bitmiyor bana göre.
Bir insanın kendini geliştirebilmesi için illa ünivler bitirmesi gerekmez.
Hayat okulundan mezun olan alaylı ne kadar düzgün ne dediğini bilen büyüklerimiz var..
 
Zor dostum zor. Çok çok çok daha hafif düzeyde olanını arada bir ben de hissediyorum, hem kendi aileme hem eşimin ailesine..Çünkü biz de ailelerimizden farklı sosyokültürel yapıdayız.Onlar köyden şehire gelip varoşlarda büyüyüp ama çalışıp didinip namuslarıyla paralarını kazanmışlar.Saygımız sonsuz.Ama biz farklı bi hayata doğmuşuz, şehire doğup sınavlar kazanıp afilli üniversitlerde okuyup plaza insanları olmuşuz.Ortak konumuz yok pek fazla, üsluplarımız da farklı, hem insanlara hem hayata karşı... Yapılacak birşey yok, değişmezler.Kabullenip, malesef epey bir konuda da yalnız hissedip, sohbetleri ve misafirlikleri kısa tutup yuvarlanıp gidiyoruz işte.Allah sağlık versin, başımızdan eksik etmesin yine de.:71:
 
kaynanam rahmetli oldu ama onunla da eşimle de hatta kendi annemle bile farkılılıklarım var.:31:sonuçta hepimiz insanız kültürümüz fikirlerimiz hayata bakışımız farklı olabiliyor
kaynanamla sık sık biraraya gelmemize rağmen pek bir paylaşımım yoktu.pek konuşmazdım birşey paylaşmazdım aynı dili konuşmuyorduk çok farklı bir kültürü vardı rahmetlinin tam eski topraktı.
gider gelirdim ama mesafeyide sessiz durarak korurdum başka ne yapılabilir ki:31:
 
Belli ki eşinizin ailesi belki yanlış bir tabir olacak ama cahil diye nitelendirilecek yapıda insanlar. Yanlış anlamayın aşağılamak için söylemiyorum. Onların da sosyal ve kültürel çevresi bunun dışına çıkmalarını öğretmemiştir. Onun için eğer biraz sabır varsa sizde onlara yaptıklarının yanlış olduğunu anlatabilirsiniz. Ne kadar size olumlu cevap verirler bilmem ama anladığım kadarıyla aldığınız eğitimle onları yanlıştan vazgeçirebilirsiniz. Bazı insanlar yaptıklarının yanlış olduğunu bilmeden öyle gördükleri için, yaptıklarının veya söylediklerinin nereye gideceğini düşünemeden kısacası sorgulamadan yaparlar. Birde iyilik bulaşıcıdır aynı kötülük gibi. Sizin yaptıklarınıza karşı bir iki üç dört belki daha fazla kayıtsız kalırlar ama bir yerden sonra sorgulamaya başlarlar ben ne yapıyorum diye. Dediğim gibi ancak bunu yapabilecek sabır ve fedakarlık varsa sizde bence herşey güzel olur bir süre sonra.
 
Kızlar çok teşekkür ederim yorumlarınız için.
Bana zararı dokunmadığını düşünmeyin oldukça da dokunuyor.Edilen ufacık laf söz çığ gibi büyüyüyor.
Yapılıcak bir şey yok,şuan hamileyim,henüz kimseye söylemedim zaten kesin değil mekanik gebelik olabilirmiş.Çünkü gene ortalık karışcak laflar kelimeler,eşim in daha askerliği var,başını yicekler şimdi bebek mi olur diye.Çok kötüyüm.
dün gece ağlayarak uyandım.İNsan konustukca konusası geliyor.
 
Eşimin annesi dört dörtlük mükemmel bir insan, bir sıkıntım olduğunda arayıp konuşabildiğim, sonradan bana bunu hatırlatmayan, rencide etmeyen ve gerçekten öz kızından ayırmayan bir insan.
Ama malesef üvey k.validemi pek tasvip etmiyorum ve anlaşamıyorum.
Bir tartışmamız olmuyor, ama ben alttan aldığım için olmuyor.
3 kuruş için onurunu ayaklar altına serebilen, kültürsüz, patavatsız ve görgüsüz bir kadın.
Mesela biz her bayram benim memleketimde kestirir dağıttırırız kurbanımızı. Ona her defasında çemkirir.
"Etin kilosundan haberin var mı? Kes burada, kemiğini yağını dağıt, at gerisini buzluğa" diyecek kadar pespayedir kendisi.
Ayrıca öz oğlunun hanımı ona her tür hakareti yapar, gene de alttan alır. Ama bana her an patlamaya hazırdır, yuvamız yıkılsa göbek atar oynar. Abartmıyorum.

Ama başaramadı benimle kavga etmeyi. Çok mesafeli dururum çünkü. Nadir görüşürüm. Politik davranırım elden geldiğince. "İş güç yoğun anne, ne yapalım fırsat olsa da sık gelsek" der geçerim.
 
Son düzenleme:
En iyisini yapıyorsun sevgili arkaşdaşım.
Bakalım bebek olayından sonra ne olucak bilmiyorum.
dilerim bebeğimi aldırmak zorunda kalmam.Nedense daha şimdiden annelik heyecanı sardı beni.
 
En iyisini yapıyorsun sevgili arkaşdaşım.
Bakalım bebek olayından sonra ne olucak bilmiyorum.
dilerim bebeğimi aldırmak zorunda kalmam.Nedense daha şimdiden annelik heyecanı sardı beni.

Eğer hamileyseniz neden aldırmak zorunda kalacaksınız ki. Madem henüz bişeyler oturmadı neden hamilelik. Takmayın söylediklerini. Cahilliklerine verin. Onların sözlerini umursayacak kadar değerli mi onlar sizin için. Fırsat vermeyin sizi üzmelerine. Bir olmayın onlarla, belli etmeyin sizi kızdırabildiklerini ki vazgeçsinler sizinle uğraşmaktan
 
Eşimin askerliği var,ve onlara göre erken.Evlenmelerini bile istemiyorrdı zaten.
şimdi eğer gerçekten hamileysem,eşime tatsız kelimeler konuşacak,aklını karıştırmak isticekler.
zaten sağlık sorunumdan ötürü 1 tane aldırmak zorunda kaldım bundan önce,ozaman bile istemediklerini anladım.gerek yok daha erken falan demişlerdi.Sen en iyisini yaptın falan dediler.hatta eşim istemiyordu kürtaj olmamı
kürtajıma bile gelmedi.
 
Eşimin askerliği var,ve onlara göre erken.Evlenmelerini bile istemiyorrdı zaten.
şimdi eğer gerçekten hamileysem,eşime tatsız kelimeler konuşacak,aklını karıştırmak isticekler.
zaten sağlık sorunumdan ötürü 1 tane aldırmak zorunda kaldım bundan önce,ozaman bile istemediklerini anladım.gerek yok daha erken falan demişlerdi.Sen en iyisini yaptın falan dediler.hatta eşim istemiyordu kürtaj olmamı
kürtajıma bile gelmedi.

Eşin hamileliğinden memnunsa, ailesine söz hakkı düşmez arkadaşım.
Sen müsade ettiğin sürece karışabilirler hayatına, gerekeni söylersen ve anlayacağı üslubu kullanırsan susarlar diye düşünüyorum.
Maddi olarak size bir destekleri var mı, onlardan bir talebiniz?
 
aksine eşim onlara bakıyor yani onların bir yardımı yok kösteklikleri var.
Of eşimi çol dolduruşa getirirlerse o da bebek için erken olduğunu düşünenbilir diye korkum yarın sonucumu alıcam inan gitmeye cesaretim kalmadı cok istiyorum ben.Şu hayatta yalnız da kalıcağımı bilsem,kucağımda bebeğimin olmasını cok istiyorum.
Çünkü ben zaten yapayalnız cocukluk geçirdim...
 
Canım gerçekten çok zor bir durum..eşini seçebiliyorsun ama ailesini seçemiyorsun işte..bu durumda fazlada yapabileceğin birşey yok...

Yalnız sana tavsiyem onların yanında konuşmalarına hatta kelimelerine çok dikkat etki yarın başını ağrıtmasın..çünkü sen tüm iyiniyetinle söylersin onlar tamamen farklı anlarlar...sık sık bir araya gelme ve herzaman mesafeni koru derim...

çocuk olayına gelince, bu konuda karar vermene etki edecek tek şey kocanla arandaki bağdır..eğer maddi ve manevi geçiminiz iyiyse neden erteleyeceksinki...sonuçlar çıktığında eğer hamileysen şimdiden tebrik ederim..

Ailesinin her söylediğini kafana takma ve elinden geldiğince otoriter ol onlara karşı....başka hiçbirşekilde rahat edemezsin..onu söyliyim..
 
Back
X