gülşahcım bende ewlenınce senın gıbı olmayı duşünenlerdenım sanırım sende bıraz anaç ruhlusun.Bende herseyıyle ılgılenmeyı planlıyorum bakalım ınş...
çok çokk sevdiğim için belkide onu bebeğim gibi göruyorum zaten annesınden
görmus olduğu bı duzen ve tıtızlık var onun aynısını bende ona sağlamalıyımkı annesını aramasın mutsuz olmayalım:roflol::roflol:
doğrumu dusunuyorum kızlar yoksa ewlenınce düşüncem değişirmi:1hug:
ahhh gençlik ahh :))). Doğrusu ben düşüncene katılamayacağım. Ne yapıyorsak biz kadınlar yapıyoruz. Sevgimizle, fedakarlığımızla, annelik duygusuyla adamların ellerini, ayaklarını bağlıyoruz, önlerine bir önlük bağlamadığımızla kalıyoruz ilk evlilik zamanlarında. Ama sonra çocuk, iş, ev üçgeninde kalınca bu adamlar niye yardım etmiyor, niye bir çorabını bile yerden alıp kirliye atmıyor, herşeyi ben yapmak zorunda mıyım diye ağlanıyoruz. E adam alışmış. Kim alışmaz rahata. Bana da yapan olsa ben de alışırım. Ama sonra?. herşey insanlar için bunun hastalığı var, zor günleri var. Ayrıca evlilik bir anne-çocuk ilişkisi değil bir ortaklık. Bu ortaklık maddi konulardan yatağı paylaşmaya kadar herşeyi kapsayan bir ortaklık, neden ev işleri veya diğer işler paylaşılmıyor? Lütfen canlar, kocalarımızı da bu yükümüze ortak edelim. Bu işin yaşlılığını da düşünün. Yapamaz edemez demeyin ne olur? Ben 30 yaşımdan sonra öğrendim ev işlerini vsyi. Yok öle kadın kısmı doğuştan ev işini bilerek doğar diye birşey. Sonuçta öğrenilen birşey bu. İşi yapmaya harcayacağımızı çabayı, kocalarımıza işi öğretmek için harcayalım. Hem rahat edelim hem de paylaşma duygusunu yaşayalım.
bir not daha: Kalamış canım, sen nasıl anne evinden çıkıyorsan, o da anne evinden çıkıyor. Artık anne düzeniniz olmayacak. Ne düzen kurarsanız kendiniz kuracaksınız. O düzeni de ikiniz kurmalısınız. Yok ben böyle alıştım sen de bana böyle yap muhabbeti. O düzeni istiyorsa, çaba harcayıp kurmasını bilmesi gerek. Müstakbel eşini çok sevebilirsin (ne güzel) ama o senin bebeğin değil,eşin, hayat arkadaşın. Lütfen aradaki farkı farket. Bu da bir abla nasihati, alınmaz, darılmazsan.
Bu da benim düşüncemdir.
Kızlar eşinizle ilgilenirmisiniz?
Yani duşundan iççamaşırına,havlusundan çorabına,gömleğinin yakısından temizliğine kadar..
Ben ilgilenirim..
Evden çıkmadan son kontrolünü yaparım mesela gömleği kravatını düzeltirim..
O pufun üzerine çıkarır koyar havalandırmasını ben yaparım siler öyle koyarım kumaş pantolonlarını dolaba..
Ayakkabılarına bakarım..
Eğer kızgınsam suratına bakmam ama,hammalık mı yapıcam diye düşünürüm :1closedeyes:
aşkım bekar hayatı yaşadığından bence her gün yaparsan görev haline gelir ve zamanla eşin farkına bile varmazz,onun için fazladan çaba sarf ettiğini, emek gösterdiğini
arada sırada yaparsan bence daha iyi kadir kıymet bilir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?