Eski halime dönmeliyim

ben açmışım sanki konuyu :s bu ara distimik depresyon çok sık görülüyormuş, çağın hastalığıymış hatta.. nette alakalı yazıları var canım onları oku bi istersen belki rahatlatır seni.. bu ara benzer şeyleri yaşadığımdan seni çok iyi anlıyorum..

Mutlaka daraldığın bir nokta vardır insan durup dururken böyle olmaz.

önceden geçiştirdiğini sandığın sinirin yada üzüntülerin v.s duyguların belkide artık patlama noktasına gelmiştir .bazen insanların tahammül sınırları çok aşağılara inebiliyor .insanın içindeki birikimler dışarı çıkıyor . 2 sene öncesine kadar sakin alttan alan anlayışlı bir insandım ama şimdilerde inanılmaz fevri sinirli kalp kıran biri olup çıktım .4 ay öncesinde sevgilimle bi kavga ettik ve bana artık seninle yapamıcam ben sakin bir insanım gelecek beni korkutuyor dediginde dank etti napıyorum dedim kendi kendime .aile tolere edebiliyor ve sen hata yaptıgını farketmiyorsun taki dışardan bir insan bunu yüzüne vurana kadar .ileri boyutları sevdiklerini kaybetmene yol açabilecek düzeye getiriyor insanı .o yuzden ben böyleyim diyip kenara çekilmemen yaptıgın şeyin farkında olmanda güzel .ben bunu aşabilmek için bir kaç defa psikologa gittim sırf nerde yanlış yaptıgımı bulabilmek için beni bu duruma iten sebepleri bulabilmek için .zaten konuşmalar esnasında nerede hatalar yaptıgını anlıyorsun .şuanda cok iyiyim sevgilim artık psikologa gitmene gerek yok gayet iyisin dedi bıraktım yoksa devam edicektim çok ideal bir insan oldum şu aralar en azından öfkemi kontrol etmeyi öğrendim ..sende deneyebilirsin canım ..

hani bi şarkı vardı diyo ya

''içine ata ata ne hale geldin tuta tuta çatlayacaksın be adam
çekinme hadi hadi söyle kurtul şundan ...''

yapıyosunuz kendinize..hiç kimseye söyleyemiyorsanız bari yüksek sesle kendinize söylenin.Terapinin alası olur..

Hadi tuttunuzda konuşmaya karar verdiniz.karşınızdakiyle sesinizi yükseltmeden..alttan alarak..sinirlenmenize sebep durumu ortadan kaldırın bi kendinize gelin..iç huzurunuza kavuşun..