- 30 Ocak 2014
- 3.880
- 6.949
-
- Konu Sahibi Homer Simpson
- #81
Her yurtta var öyleleri canım....
Her yurtta var öyleleri canım....Ben başka odaya geçince arkadaşını yanına aldırdı da aslında ama hâlâ devam
Dehşete düştümlisede yurtta bi kız şampuanıma tutkal dökmüştü… bunlar böyle ya. yurtta kalmak büyük sıkıntı
OffHerkese iyi hafta sonları
Ben KYK yurdunda kalıyorum. Kasım ortası odamı değiştirdim. Eski odamda dört kişiydik. Biri 23, biri 26, biri 27 yaşındaydı. Bense Mart'ta 21 oldum. Bu insanlar bana karşı çok saygısızlardı. Sabahları erken dersleri başlıyordu ve çok gürültü yapıyorlardı dolap kapılarını çarpıyorlardı ben de uyanıyordum. Odaya sürekli haber vermeden başka odalardan arkadaşlarını çağırıyorlardı. Her gün birileri geliyordu gerçekten bizim odaya gelmeyen kalmamıştı. Onlar bağıra çağıra dedikodu yaparken ben doğal olarak ders çalışamıyordum. Telefonla konuşurken dışarı çıkmıyorlardı bağıra çağıra odada konuşuyorlardı. Ben bu konuda onları kibarca uyarınca da sen bana kinlenmişsin falan diyordu o 27 yaşında olan ya da diğer 26 yaşında olana benim için "boşver çocuk konuşuyor işte konuşsun" diyordu. Beni de manipüle ediyor ve kontrol etmeye çalışıyorlardı. "Kaşların çok kalın daha fazla almalısın, hep böyle çocuk gibi giyiniyorsun(Mickey mouse baskılı kıyafetler giymeyi seviyorum), ne kadar çok para harcadın ne aldın bu kadar buna gerçekten ihtiyacın var mıydı(o gün migrosta 200 küsur TL harcamıştım ve buna gerçekten ihtiyacın var mıydı dediği şey kağıt havluydu), sen de bir mutlusun bir mutsuzsun... " En son ben yaptıkları saygısızlıklar konusunda uyarınca kavga çıktı ben de tahmin ettikleri gibi sessiz kalmadım bağırmadan küfür etmeden hadlerini bildirdim. Benim odadaki son günlerimde inadına odaya 7-8 kişi çağırıp yorganlarını yere serip üzerinde yemek yediler, odanın içinde voleybol oynadılar... Çok uzun oldu bu kısım ama nasıl insanlar olduklarını iyice anlayın diye anlatmak istedim. Ben de odamı değiştirdim rahat bir nefes aldım. Sonra bu dönem bu 27 yaşında olan benle uğraşmaya başladı. Yanımda arkadaşımla okula giderken o da arkadaşıyla okuldan dönüyordu. Benim de kulağımda kablolu kulaklık vardı ama müzik açık değildi. Bana bakıp "aaa rahmetlii" dedi. Kulağımda kulaklık da var diye müzik dinliyormuşum duymamışım gibi yaptım geçtim gittim. Anlam veremedik arkadaşımla. Bir süre sonra ramazanda sahur vakti suyumu almaya yemekhaneye gidiyorum kulağımda yine aynı kulaklık müziğin sesi çok kısık ve çevreden gelen sesleri duyuyorum. Yine bir ses geldi rahmetlii diye. Yine aynı kız yanında ekürilerinden biriyle (oda arkadaşları artı başka arkadaşları olmak üzere 5-10 kişilik bir grupla dolaşıyor ve yemek yiyor) orada. Yine görmezden duymazdan geldim karşıya bakıp yemekhaneye ilerledim ama ben gidene kadar asla vazgeçmedi "Rahmetli, napıyorsun rahmetli" diyip durdu. En son birkaç gün önce ben yemekhaneye girdim telefona bakarak bayağı konsantre olmuştum okuduğum şeye. "Geliyor geliyor" diyen sesini duydum. Sonra 26 yaşındaki diğer eski oda arkadaşıma "Aaa x bak bizim rahmetili, rahmetli napıyorsun," dedi. Yanındaki aslında beni hiç tanımayan sadece onun arkadaşı olduğu için benden nefret eden ekürilerinden biri "Yüzüne bak yüzüne" diye güldü. Yine ben tepki vermedim oraya bakmadım bile çekip gittim yemeğimi aldım. Ama canım da artık sıkılmaya başladı. Onun hemen ertesi günü en yakın arkadaşım dışarıda erkek arkadaşıyla kafede otururken bu yine on kişilik arkadaş grubuyla oradan geçiyormuş ve sokak ortasında bağıra bağıra parmağıyla arkadaşımı işaret ederek "Aaa rahmetlinin arkadaşııı" demiş sanki hayvanat bahçesinden sergilenen hayvanı gösterir gibi. Arkadaşımın da tadı kaçmış. Benim de iyice canım sıkılmaya başladı açıkçası. Yurtta bir yerden bir yere giderken ya da yemekhanede yemek yerken yine onunla karşılaşmayayım diye sürekli etrafa bakıyor ve işimi hızlı hızlı hallediyorum. Bir de unutmadan bu kız kendi başınayken asla bana sataşamıyor illa yanında arkadaşları olması lazım. Ben de napacağımı şaşırdım artık. Bir yandan diyorum ki boşver görmezden gelmeye devam et hiç muhatap olma senin kalibrende bir insan değil, zaten senin reaksiyon vermeni ve kavga çıkmasını bekliyor ona istediğini verme. Bir yandan diyorum ki bu ben karşılık vermeyince korkuyorum çekiniyorum diye mi karşılık vermiyorum sanıyor beni ezik görüyor ve sürekli daha ileri gidiyor diye düşünüyorum. Rahmetlii diye bağırdığında içimden "En azından erkenden rahmetli oldum da 28 yaşında KYK'da kalıp kendimden 6-7 yaş küçük kızlara sataşacak seviyeye düşmedim," demek geliyor. Napacağımı şaşırdım. Siz bana nasıl davranmamı önerirsiniz?
Ay eziği görmezden, duymazdan gelin, zamanla keser sesini. Odalarınız ayrılmış miss. Ya da size "Rahmetli nasılsın" dediğinde, "iyiyim şekerim sen nasılsın" deyin geçin. Dalgaysa dalga yani..Annem de böyle diyor. Ama artık arkadaşıma kadar sataştığını görünce pes etmeyecek sanırım diye düşünüyorum.
Yurt değiştirebiliyor musun? Uğraşma bunlarla iyice çirkefleşirler. Uğraşacaksan da yanına biber gazı falan al dışarda tek yakaladın mı suratına suratına sık salağın. Bir iki de tehlikeli gibi tehtit et. Uğraşacaksan korkması lazım ki yanaşmasın. Yoksa hiç bulaşma.Herkese iyi hafta sonları
Ben KYK yurdunda kalıyorum. Kasım ortası odamı değiştirdim. Eski odamda dört kişiydik. Biri 23, biri 26, biri 27 yaşındaydı. Bense Mart'ta 21 oldum. Bu insanlar bana karşı çok saygısızlardı. Sabahları erken dersleri başlıyordu ve çok gürültü yapıyorlardı dolap kapılarını çarpıyorlardı ben de uyanıyordum. Odaya sürekli haber vermeden başka odalardan arkadaşlarını çağırıyorlardı. Her gün birileri geliyordu gerçekten bizim odaya gelmeyen kalmamıştı. Onlar bağıra çağıra dedikodu yaparken ben doğal olarak ders çalışamıyordum. Telefonla konuşurken dışarı çıkmıyorlardı bağıra çağıra odada konuşuyorlardı. Ben bu konuda onları kibarca uyarınca da sen bana kinlenmişsin falan diyordu o 27 yaşında olan ya da diğer 26 yaşında olana benim için "boşver çocuk konuşuyor işte konuşsun" diyordu. Beni de manipüle ediyor ve kontrol etmeye çalışıyorlardı. "Kaşların çok kalın daha fazla almalısın, hep böyle çocuk gibi giyiniyorsun(Mickey mouse baskılı kıyafetler giymeyi seviyorum), ne kadar çok para harcadın ne aldın bu kadar buna gerçekten ihtiyacın var mıydı(o gün migrosta 200 küsur TL harcamıştım ve buna gerçekten ihtiyacın var mıydı dediği şey kağıt havluydu), sen de bir mutlusun bir mutsuzsun... " En son ben yaptıkları saygısızlıklar konusunda uyarınca kavga çıktı ben de tahmin ettikleri gibi sessiz kalmadım bağırmadan küfür etmeden hadlerini bildirdim. Benim odadaki son günlerimde inadına odaya 7-8 kişi çağırıp yorganlarını yere serip üzerinde yemek yediler, odanın içinde voleybol oynadılar... Çok uzun oldu bu kısım ama nasıl insanlar olduklarını iyice anlayın diye anlatmak istedim. Ben de odamı değiştirdim rahat bir nefes aldım. Sonra bu dönem bu 27 yaşında olan benle uğraşmaya başladı. Yanımda arkadaşımla okula giderken o da arkadaşıyla okuldan dönüyordu. Benim de kulağımda kablolu kulaklık vardı ama müzik açık değildi. Bana bakıp "aaa rahmetlii" dedi. Kulağımda kulaklık da var diye müzik dinliyormuşum duymamışım gibi yaptım geçtim gittim. Anlam veremedik arkadaşımla. Bir süre sonra ramazanda sahur vakti suyumu almaya yemekhaneye gidiyorum kulağımda yine aynı kulaklık müziğin sesi çok kısık ve çevreden gelen sesleri duyuyorum. Yine bir ses geldi rahmetlii diye. Yine aynı kız yanında ekürilerinden biriyle (oda arkadaşları artı başka arkadaşları olmak üzere 5-10 kişilik bir grupla dolaşıyor ve yemek yiyor) orada. Yine görmezden duymazdan geldim karşıya bakıp yemekhaneye ilerledim ama ben gidene kadar asla vazgeçmedi "Rahmetli, napıyorsun rahmetli" diyip durdu. En son birkaç gün önce ben yemekhaneye girdim telefona bakarak bayağı konsantre olmuştum okuduğum şeye. "Geliyor geliyor" diyen sesini duydum. Sonra 26 yaşındaki diğer eski oda arkadaşıma "Aaa x bak bizim rahmetili, rahmetli napıyorsun," dedi. Yanındaki aslında beni hiç tanımayan sadece onun arkadaşı olduğu için benden nefret eden ekürilerinden biri "Yüzüne bak yüzüne" diye güldü. Yine ben tepki vermedim oraya bakmadım bile çekip gittim yemeğimi aldım. Ama canım da artık sıkılmaya başladı. Onun hemen ertesi günü en yakın arkadaşım dışarıda erkek arkadaşıyla kafede otururken bu yine on kişilik arkadaş grubuyla oradan geçiyormuş ve sokak ortasında bağıra bağıra parmağıyla arkadaşımı işaret ederek "Aaa rahmetlinin arkadaşııı" demiş sanki hayvanat bahçesinden sergilenen hayvanı gösterir gibi. Arkadaşımın da tadı kaçmış. Benim de iyice canım sıkılmaya başladı açıkçası. Yurtta bir yerden bir yere giderken ya da yemekhanede yemek yerken yine onunla karşılaşmayayım diye sürekli etrafa bakıyor ve işimi hızlı hızlı hallediyorum. Bir de unutmadan bu kız kendi başınayken asla bana sataşamıyor illa yanında arkadaşları olması lazım. Ben de napacağımı şaşırdım artık. Bir yandan diyorum ki boşver görmezden gelmeye devam et hiç muhatap olma senin kalibrende bir insan değil, zaten senin reaksiyon vermeni ve kavga çıkmasını bekliyor ona istediğini verme. Bir yandan diyorum ki bu ben karşılık vermeyince korkuyorum çekiniyorum diye mi karşılık vermiyorum sanıyor beni ezik görüyor ve sürekli daha ileri gidiyor diye düşünüyorum. Rahmetlii diye bağırdığında içimden "En azından erkenden rahmetli oldum da 28 yaşında KYK'da kalıp kendimden 6-7 yaş küçük kızlara sataşacak seviyeye düşmedim," demek geliyor. Napacağımı şaşırdım. Siz bana nasıl davranmamı önerirsiniz?
ailem artık uyurken beni boğacaklarından falan korkuyorduDehşete düştüm
Ahh bilmem mi odadaki son günlerimde akşam beni banyo yaparken aramış bakamadım doğal olarak. Kadın bana bir şey yaptılar diye korkup yurt güvenliğini aramıştı.ailem artık uyurken beni boğacaklarından falan korkuyordusimdi hatırlayınca komik ama o zamanlar hayatım kaymıştı