- 10 Aralık 2012
- 1.778
- 891
- 83
- Konu Sahibi quantumkizi
- #1
selam hanımlar.
sevgilimden hem ailesine karşı ödlek biri olması hem de ailesine karşı bu ödlek tutumu yüzünden ettiğimiz kavga sonrasında benim ondan önce flörtler edinmemi dolaylı yolla kaşarlık olarak nitelendirdiği için tamamen soğuyup akabinde ayrılmıştım.
önceki başlığımda detayları var bu arada.
günlerce vicdan azabı çekiyorum. yakın çevrem o adamı çok beğenmişti. tüm bu şeyleri ayrılmak için yetersiz buluyolar hala. ilişkimiz boyunca şiirler, çiçekler, pahalı hediyeler...
onun gibi romantik bi adam bulunmaz diyolar. ama ben gerçekten benim için ettiği zahmetlerden dolayı onun benim üzerimde bi hakkı varmış ve ben yersiz yere o adamı üzüyomuşum gibi hissettiriyolar.
burdan kesinlikle o adamla barışmak istediğim anlaşılmasın.
ayrıldıktan sonra ikna etmek için gittiğim yerlerde büyük hediyelerle karşıma çıktı. her hediyesini ya mektupla verdi ya da şiirle.
ben yüz bulmasın diye her seferinde azarladım, hediyelerini reddettim. hediyelerini kabul etmediğimde de ona kabalık ediceğimi söylediği için almak zorunda kaldım. (buket çiçekler, takılar, mektup ve şiirler) yanlış anlaşılmasın, önceleri sakince "olmaz" diye açıklamamı yapmıştım ama hala itici bi şekilde "nooolur, lütfeeen" muhabbetleri kesilmediği için çirkefleşmek zorunda kaldım.
onu defalarca sevmediğimi söyledim. yalan söylediğimi söyleyince yemin dahi ettim. ama "umrumda değil deneyelim lütfen" dediğinde de bu gurursuzluğunu iyice itici buldum.
telefonla tacizlerin ardı arkası kesilmedi. en sonunda telefonu açtım ve ağzıma geleni söyledim.
"üniversite öğrencisisin ama gerizekalının tekisin. türkçeden anlamıyo musun? çocuksun, toysun, ana kuzususun, seni sevmiyorum, seni itici buluyorum..." daha da saydırdım.
bana hala "sinirden söylüyosun inanmıyorum" dedi.
"kuran üzerine yemin ederim, elim ayağım tutmasın ki yalan söylemiyorum seni hiç ama hiç sevmiyorum. benim seninle inatlaşmak ya da gıcık etme gibi bi kaygım yok. bu yaptığın taciz, beni bi kez daha rahatsız edersen yemin ederim seni millete rezil ederim internete capslerini düşürürüm" diyerek iyice sınırları zorladım.
konuşmanın sonunda "gururumu kırdın" dedi.
sakinleşip biraz daha bu konuyu konuştuk. mutluluklar dileyip kapadık.
onun ahını almış mıyımdır? sakin olmayı denedim olmadı, tamamen iletişimi kestim olmadı. arkadaş kalalım rahatsız etmiycem dedi yine olmadı.
belamı bulmuş muyumdur?
sevgilimden hem ailesine karşı ödlek biri olması hem de ailesine karşı bu ödlek tutumu yüzünden ettiğimiz kavga sonrasında benim ondan önce flörtler edinmemi dolaylı yolla kaşarlık olarak nitelendirdiği için tamamen soğuyup akabinde ayrılmıştım.
önceki başlığımda detayları var bu arada.
günlerce vicdan azabı çekiyorum. yakın çevrem o adamı çok beğenmişti. tüm bu şeyleri ayrılmak için yetersiz buluyolar hala. ilişkimiz boyunca şiirler, çiçekler, pahalı hediyeler...
onun gibi romantik bi adam bulunmaz diyolar. ama ben gerçekten benim için ettiği zahmetlerden dolayı onun benim üzerimde bi hakkı varmış ve ben yersiz yere o adamı üzüyomuşum gibi hissettiriyolar.
burdan kesinlikle o adamla barışmak istediğim anlaşılmasın.
ayrıldıktan sonra ikna etmek için gittiğim yerlerde büyük hediyelerle karşıma çıktı. her hediyesini ya mektupla verdi ya da şiirle.
ben yüz bulmasın diye her seferinde azarladım, hediyelerini reddettim. hediyelerini kabul etmediğimde de ona kabalık ediceğimi söylediği için almak zorunda kaldım. (buket çiçekler, takılar, mektup ve şiirler) yanlış anlaşılmasın, önceleri sakince "olmaz" diye açıklamamı yapmıştım ama hala itici bi şekilde "nooolur, lütfeeen" muhabbetleri kesilmediği için çirkefleşmek zorunda kaldım.
onu defalarca sevmediğimi söyledim. yalan söylediğimi söyleyince yemin dahi ettim. ama "umrumda değil deneyelim lütfen" dediğinde de bu gurursuzluğunu iyice itici buldum.
telefonla tacizlerin ardı arkası kesilmedi. en sonunda telefonu açtım ve ağzıma geleni söyledim.
"üniversite öğrencisisin ama gerizekalının tekisin. türkçeden anlamıyo musun? çocuksun, toysun, ana kuzususun, seni sevmiyorum, seni itici buluyorum..." daha da saydırdım.
bana hala "sinirden söylüyosun inanmıyorum" dedi.
"kuran üzerine yemin ederim, elim ayağım tutmasın ki yalan söylemiyorum seni hiç ama hiç sevmiyorum. benim seninle inatlaşmak ya da gıcık etme gibi bi kaygım yok. bu yaptığın taciz, beni bi kez daha rahatsız edersen yemin ederim seni millete rezil ederim internete capslerini düşürürüm" diyerek iyice sınırları zorladım.
konuşmanın sonunda "gururumu kırdın" dedi.
sakinleşip biraz daha bu konuyu konuştuk. mutluluklar dileyip kapadık.
onun ahını almış mıyımdır? sakin olmayı denedim olmadı, tamamen iletişimi kestim olmadı. arkadaş kalalım rahatsız etmiycem dedi yine olmadı.
belamı bulmuş muyumdur?
korksun diye dedim onu inşallah ciddi bi yeminden sayılmaz o kısım
