Eski yaşantımı çok özlüyorum...

__BADE__ .!.:

Bende yıllarca hep atanıp gitme hayali kurdum sonra başka şehire evlendim yapamadım çok özledim ailemin yanına geri atandım. Uzakta olsaydım yapamazdım kaldıramayacağım şeyler oldu onlarla atlattım. o zamanlar niye döndümki dediğime bugün iyiki dönmüşüm diyorum. Babam vefat ettiğinde annem oğlumla kafasını dağıtabildi birbirimizle sardık yaramızı uzakta olsak delirirdim muhakkak. Bunları üzülün diye anlatmıyorum ama gurbete evlenmek ailesine bağlı insanlar için doğru bir seçenek değil okuyan olursa ona göre karsr versin diye yazmak istedim. Sizin içinde umarım şartlar uygun olursa ya siz ya onlar taşınır birleşirsiniz

Genişletmek için tıkla...

İnşallah Allah rahmet eylesin bu arada

Benim de henüz 2 yaşında bir kardeşim var (annem çok erken evlenmiş o yüzden bu yaş farkı :)) Şimdi nişanlıyım ve evlenince nasıl dayanacağım diye ara ara kuruntu yapıp ağlıyorum ben de. Üstelik çok şükür hiç sorunsuz bir ailem var, halalarımdan teyzelerime dayılarıma kadar. Evinde sorun olanlar bu özlemi daha az yaşayacaklardır muhtemelen ama bizim için çok zor. Yine de doğanın kanunu bu diyip toparlanmak, evi ve yeni hayatınızı benimsemeye çalışmak lazım sanırım. Çünkü elbet bir noktadan sonra o evden ayrılacaktınız. Belki evlenmeseniz de böyle olacaktı. Bir ailede çocuk doğar, büyütülür, o büyür ve kendisi bir aile kurar. Bu değişmez. Zamanla alışırız inşallah

İnsanın kendi düzeni gibisi yok. Özlemek doğanın kanunu. Ama aileyle aynı şehirde olanlardan da duyuyoruz bu lafları ben çok garipsiyorum.