Etkilendim galiba

Size annemden bahsedicem. Cok kötü sey geldi basina. Annem 65 yasinda, seker hastasi ve ayak bas parmaginda bir yara cikmasi sonucu enfeksiyon kapti ve kemik enfeksiyon kapip kangrenlik bacaga dogru sicramasin diye doktorlar careyi parmagini kesmede buldu. Cok icim aciyor.. cok.. 1 hafta oldu annem ameliyat olali bugün cikti. Bugün annemin kesilen yerini gördüm ve cok kötü oldum. O an ben cantalarini arabaya birakmaya gitmistim ve geri geldigimde doktorlar basinda ayagini acmislardi tam o an gördüm... annemin aglayisinida gördüm.. cok etkilendim.. zaten hassas bir yapim var, o ayaginin görüntüsü hala aklimdan cikmiyor.. cok sükürler olsun ki sadece parmagi gitti, bacagina sicramadi diye sükürler ediyorum.. benim size danisacak olan derdim ise, cok etkilendim duygusal bir insanim nasil bu ani unutabilirim? Anneme cok destek olmam lazim bu sürecte, bunun icinde enerji lazim bana. Ve ben ruhsal, duygsal yönden etki altinda olunca degil birilerine kendime bile hayrim olmuyor. Biraz disarida dolastim kendime gelmek icin ama annemi görünce gülüyorum öyle.. o da gülüyor artik cok sükür ama o kesilen yeri gördükce üzülecek...
Kendimi motive etmem icin, güclü durup bunu etrafina yayan biri olmam icin bana ne önerirsiniz, ne yapmali? Yapim zaten sessiz sakin ve cabuk bikabiliyorum.. annemi kirmaktan cok korkuyorum hani olurda kalbini kirarim ve kendisini yalniz hisseder diye.. :/

Siz üzülür her zaman bunu düşünürseniz anneniz iyi olamaz ki.şimdi sağlıklı ciddi bişeyi yok.dikkat çeken bir yerde de değil.konusunu açmayın ve annenizin unutmasını,çekinmemesini sağlayın.siz de alışırsınız zamanla

Doktorların da dediği gibi kangren ayağa ilerlemeden müdahale edilmiş sonuçta. Yaşayan bilir, zor elbet. Hele de insanın annesiyse canı gider ama ne dertler, ne hastalıklar var. Allahtan gelen çekiliyor da kuldan gelen daha ağır oluyor.
Sizin annenize destek olmanız gerekirken bu kadar çökmenizin altında birikmişlik var bence. Onu düşünüp çözün.

Cok gecmis olsun olaya iyi tarafindan bakmaktan baska careniz yok malesef en azindan erken farkedilip bacagina sicramadan kurtulmus... Annenizle konusun birbirinizi motive edin ikinizde suan icinize atip daha cok uzulceksiniz...

Ben mesela birinin bir yerinde kusur varsa, engeli varsa vs asla o noktaya bakmam, sadece göz teması kurarım, her şey normalmiş gibi.... eminim o insanlar birileri o noktalara odaklandıkça çok kötü hissediyolardır o yüzden hissettirmem de bakmam da sadece göz teması Buna alıştırırsan kendini kendin bile unutursun. İlk başlarda yürümesinde zorlanabilir yeni bir düzene alışacak sonuçta, eğer denge kaybı falan yaşarsa anında gül ve amaaan ben düz yolda düşen insanım sen dengeni kaybetmişin çok mu de geç... yani bu örnekleri çoğalt..

Bundan sonra sağlığının iyi olacağını ve yürüyeceğini düşünün..ya ayağı kesilmek zorunda kalsaydı..

Birkaç güne gördüğünüz görüntünün etkisini yitireceğini düşünüyorum..aklınıza geldikçe ilginizi dağıtın,o ana odaklanmamaya gayret edin..

Annenize acil şifalar..gelmiş geçmiş olsun.

Çok geçmiş olsun. Annesi olmayan insanları düşünüp annenizle nitelikli vakit geçirmeye bakın. Hoşunuza giden şeyler yapın birlikte. Ne bileyim, film izleyin, kek yapın, çay koyup sohbet edin.. Ve tabiki dua edin bol bol. Allah'a tevekkül ederseniz O da sizi hiç yalnız bırakmaz, kalbinizde hem kendinize hem de başkalarına yetecek gücü bulursunuz o zaman..