• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Etrafımdakilere bakıp şaşırıyorum.Ben asla yaşayamayacağım

Canım 25 yaş ne ki ya...inşallah karsına cıkacaktır. İnsanlar 30 yasında evleniyor. Olmuyor ıkı uc sene sonra bosanıyor bir daha evlenıyor ve cocuk yapıyor yani düşün
 
insanlar ne der psikolojisi ile yaşama hayatı. demek ki senin için bazı şeyler olmaması gerekiyor ki olmamış.

sırasını bekle ve kendini üzme. arkadaş edinmeye bak. mesela ben arkadaşın olabilirim :)
 
Ben de 26 yaşındayım meslegim de var ama evlilik bi türlü nasip olmuyor. Hani diyolar ya nasip olunca dilin tutuluyo falan bunu yaşayıp tecrübe etmek istiyorum yalnız ölecekmişim gibi geliyor halam da bekar benim 50 yaşında herkes benimle "bak da halana benzeme" diye dalga geçiyor krizlerdeyim ya.
 
Yaşın daha çok genç bu endişelerin için erken. Soruna cevap olarak da hiç beklemediğim bir zamanda kocamla tanıştım 26 yaşındaydım. Asgari ücretliydim. O da 27 Di idi ve işsizdi. Evlilik de düşünmüyorduk. Ama 3 yıl sonra süreç bizi evliliğe götürdü.
Demem o ki hayatı akışına bırak, ümidini de kaybetme bak ramazan da geliyor bol bol dua et. Yalnızlık Allah'a mahsus sonuçta inşallah düzgün biri çıkar karşına
Dua edeceğim teşekkür ederim :) allah mutluluğunuzu daim etsin :)
 
24 yasimda isten cikarilmis, kpssye hazirlanmaya karar vermistim. Cunku ozelde is bulamadim vs.
Sevgilim falan yoktu, ustune 1 sene once terk edilmistim.
Yani demem o ki 24 yas bunalima girmek icun cok erken, aceleniz ne?
Çevremde ki herkes evli nişanlı vs olduğu için bunları düşünüyorum sanırım.Birde hoşlandığım kişinin başkasıyla nişanlanması hepten böyle düşünmeye itti beni
 
Canım 25 yaş ne ki ya...inşallah karsına cıkacaktır. İnsanlar 30 yasında evleniyor. Olmuyor ıkı uc sene sonra bosanıyor bir daha evlenıyor ve cocuk yapıyor yani düşün
Haklısınız çevrem evliliğe çok meraklı olduğu için etkileniyorum ister istemez
 
insanlar ne der psikolojisi ile yaşama hayatı. demek ki senin için bazı şeyler olmaması gerekiyor ki olmamış.

sırasını bekle ve kendini üzme. arkadaş edinmeye bak. mesela ben arkadaşın olabilirim :)
Çok arkadaşım var ama hepsi evli maalesef
 
Ben de 26 yaşındayım meslegim de var ama evlilik bi türlü nasip olmuyor. Hani diyolar ya nasip olunca dilin tutuluyo falan bunu yaşayıp tecrübe etmek istiyorum yalnız ölecekmişim gibi geliyor halam da bekar benim 50 yaşında herkes benimle "bak da halana benzeme" diye dalga geçiyor krizlerdeyim ya.
Off off bu çevre baskısı :(
 
Off off bu çevre baskısı :KK43:

Bence o çevreyi sustur konuştukları zaman.

Şahsen beni bu konuda gazlayan annemdi.

Aktif olarak olmasa da sürekli evlilik, evlilik diye diye 2 ay önce stres olmuştum.

Şimdi konusunu açtırmıyorum, konuyu değiştiriyorum veya tatlı-sert tersliyorum.

Kafam bir feraha çıktı

Dönüp bakıp dedim ki ya ben manyak mıymışım 25 yaşında evlilik diye içimi sıkmışım diye :D
 
Daha 24 yasindasjn gencecik minnacik bir kizsin, daha bakimli ve enerjik ol enerji cok onemli bu kadar karamsar olursan etrafina olumsuz enerji yayarsin pozitif ol
 
Merhaba KK üyeleri
Yakında 24 olacağım.Üniversiteyi bitirdim.Doğru düzgün bir iş bulamıyorum hep geçici işler.Aşk hayatımda berbat benim yaşımdaki her kızın sevgilisi var yada nişanlısı yada kocası.Benim daha sevgilim bile yok.hayatımda ilk defa birini beğendim hoşlandım o da gidip başkasıyla nişanlandı.Benimle konuşurken onunla sevgiliymiş falan ayrı bir hikaye oda.Gözümde çok yücelttim tabi.Hiçbir özelliği olmadığı halde doğru düzgün bir işi bile yok ama hoşlandım ya bir kere herkesi onunla kıyaslıyorum.Herkes ondan daha kötüymüş gibi geliyor.İstediğim gibi birini bulamıyorum.Çok seçici değilim sadece genel kriterlerime uysun istiyorum(temiz olması apaçi olmaması düzgün giyinmesi vs)yakışıklılık zenginlik vb.aramıyorum yani ama bu bile yok düşünün artık.Küçük bir yerde yaşıyorum zaten.Başka bir şehirde iş bulmaya çalışıyorum hem yeni insanlarda tanırım diye ama başka bir şehirde de geçinmek zor asgari ücretle kiralar çok pahalı zaten.Etrafımda nişanlanan evlenen insanları gördükçe şaşırıyorum nasıl birbirlerini beğenip anlaşıp evlenmeye karar veriyorlar diye.Çünkü ben daha sevgililik aşamasına bile geçemiyorum kimseyle nişanlanmayı geçtim.Asla bunları yaşayamayacakmışım gibi geliyor.Çok üzülüyorum göğsümde bir taş var sanki.Her zaman biri gider allah çok daha iyisini verir diyorlar ama çok daha kötüleri çıkıyor karşıma.O kadar özeniyorum ki gönlüne göre biriyle evlenebilen kişilere.Yaşımın geçmek üzere olduğu imalarına da başladı zaten etrafımdakiler.Bir daha gerçekten hoşlanacağım biri karşıma çıkmayacağını düşünüyorum çok üzücü.Kader kısmet diyorlar ama beni seçmedi işte o kişi başkasını seçti bu bir seçim bana göre :KK43:Sizlere sorum şu:Gerçekten umudunuzu kestiğiniz anda beklediğiniz kişi karşınıza çıktımı? ben çok umutsuzum delirmek üzereyim
Ben daha 21 yaşındayım ama evlenemicem gibimi geliyor bu yazıları okuyunca gelecekteki kendimi gördüm inşallah hemen karşına hayırlı kısmet çıkar evlenirsin en geç 25 te evlenmek lazım bence oda en fazla bana göre.
 
Bence o çevreyi sustur konuştukları zaman.

Şahsen beni bu konuda gazlayan annemdi.

Aktif olarak olmasa da sürekli evlilik, evlilik diye diye 2 ay önce stres olmuştum.

Şimdi konusunu açtırmıyorum, konuyu değiştiriyorum veya tatlı-sert tersliyorum.

Kafam bir feraha çıktı

Dönüp bakıp dedim ki ya ben manyak mıymışım 25 yaşında evlilik diye içimi sıkmışım diye :KK70:
Ne güzel yapmışsınız bende deneyeceğim :)
 
En önemli ve belirgin fark artık kesinlikle içe çok önem veriyorum.
Ufak bir sorun olsa bile aman düzelir demiyorum , mutlaka konuşuyorum.
Asla ona ben bunu değiştiririm gözüyle bakmıyorum.
Biterse hayatın sonu olacak gibi düşünmüyorum.
Fazla susmanın , her şeyi idare etmenin aslında her şeyi daha kötü hale getireceğini de kavradım.
Evliliğin sadece sevgiden , görünüşten değil de saygıdan ibaret olduğunu ve fazla fedakarlığın fazla vefasızlık getireceğini de biliyorum.
Ben kötü şeyler yaşadığım için olsa gerek maddi olarak asla ve asla bağımlı olmayı da istemiyorum.
Evlenmeden evvel aileme hep oh kurtuluyorum derdim , şimdi ise hiç sevinemiyorum ayrılacağımıza.
Önceden herkesin beğenmesi ve yakıştırması çok önemliydi. Şimdi sadece benim beğenmem ve yakıştırmam önemli..
Daha bunun gibi bir sürü fark var.

+1 katılıyorum çok doğru. Bence her genç kız bunları okumalı....Biz bunları yaşayarak öğrendik..

Aile konusuna da katılıyorum. Ben de oh kurtuluyorum derdim , meğerse en kötü aile elden iyiymiş. Koşa koşa geri döndüm aileme...
 
+1 katılıyorum çok doğru. Bence her genç kız bunları okumalı....Biz bunları yaşayarak öğrendik..

Aile konusuna da katılıyorum. Ben de oh kurtuluyorum derdim , meğerse en kötü aile elden iyiymiş. Koşa koşa geri döndüm aileme...
Çok şükür dönecek bir ailemiz vardı canım.
Maddi boyutunu geçtim , sonuçta çalışıyoruz o hallolur. Ama aile manevi boyut için inanılmaz önemli.
Rabbim karşımıza ailemize ve bize yaraşır kişiler çıkartsın inşallah.
Gençken insan aman ne olacak hallederim diyor ve ben daha halledebileni görmedim.
Neyse odur. Ne kadar değişebilir? Belki %10.
Mesela benim nişanlım 1 den evvel eve gitmiyor. Evlenince de eve gelirim ama sonra yine işe bakınırım, sende gelirsin hem benle diyor. Şimdi ben evlenince bu adam gece 1 de eve geliyor diye konu açsam , komik olmaz mı?
 
Back
X