Etrafınızda sizi taklit edenler varmı ?

zaten artık moda diye bşey kalmdı bnce
çarşıya bi çıkıyorum aynı kıyafetin farklı renklerinden 100 tane var
farklı olan kimse yok herkez aynı tarz aynı model..
yakışanda giyiyo yakışmayanda:/akannehir
taklitçilik almiş başını gidiyor
 
eşimin amca çocuklarının karılarıı:D
ne yapsam yapmaya çalışıorlar
hatta biri saçımın rengini numarasını ve gittiğim kuaförün adresine kadar verdiğim halde ikna olmayıp
illa sende geliceksin saçını göstericez banada aynısı yaptırıcazz demişti
nese iş vardıda gitmedim
o smer ben beyaz tenliyim aynı olurmu yaaa:d
yaptırmıştı olmmaıştıda zaten
onların çekemediği nokta hepsinin esmer benimse sarışın ve renkli gözlü ve tek yabancı gelin olmam:D
(annesi öle söledii)
 
eheheh :))
buda ayrı bir takıntı tabii,esmer-beyaz ten takıntısı
he birde yabancıgelin :)
 
taklit edilemiyorum çünkü giydiklerim yaptıklarım pek cesaret edecekleri şeyler değil kıskandıklarını çok net biliyorum ama bişey yapamıyorlar. cesaret deyince yanlış anlaşılmasın süper mini etekler dekolteler değil giydiklerim ama onların hayat tarzına uymuyor. ve tabi saçım başım da taklit edebileceği türden değil çünkü kıvırcık :)
İş hayatım ideallerim kendimden ödün vermeyişim, evlenip içlerine girmiş gibi gözükürken haala benim farklı olduğumun anlaşılması ve eşimin aileside dahil onlarında benimle başlayan değişime ayak uydurması ve bundan mutlu olmaları ( hiçbirşey yapmadım ama işte cesaretleri geldi benim cesaretimle bıraktıkları okullarına devam ettiler mezun oldular benim cesaretimle ailenin tğm bireyleri ev almak için para biriktirdiler ve aldı bir kısmı ) herkeste bunu biliyor çok kişiden duydum sen bu ailenin uğuru bereketisin. eve bu çok hoşuma gidiyor ama kıskandırıyorda :)
 
Ben bu taşra muhabbetini anlayamadım yanlız ne kadar kötü ithamlarda bulunmuşsunuz eet birini eleştiriyosunuz ama sizde eleştirlcek konumdasınız taşralılar kezban mı oluyo kentlilerin kendilerine has zevklerimi var ben anlayamadm açıkçası
benim tarzım taklit edilecek gibi değil:1: o yüzden yaşamadım böyle bir sorun.
yalnız üniversitedeyken taşradan gelen, ne giyinmeyi ne makyajı bilen; sosyal ilişkilerinde ve tabii duygusal hayatında son derece başarısız, özgüvensiz bir arkadaşımız vardı. çok iyi bir insan olduğunu düşündüğümüzden(hatta buna adeta iman ettiğimizden) aramıza aldık, dostluğun gerektirdiği her türlü dayanışmayı kurduk. 4 sene sonunda her anlamda tüm çehresini değiştirdiğimiz, kendine güveni tam, erkeklerin artık menziline de giren arkadaşımızın içinde bize karşı kin biriktirdiğini öğrenmiş olduk. ne ezdik, ne aşağıladık sadece üniversite ortamına girdiği gibi çıkmasın, biraz kentli zevkleri olsun istedik. demek ki hiç kimseyle eşitsiz ilişki kurmayacakmışız diye özeleştiri verdik.
hala aklımdan çıkmayan ve "elin kezbanına harcadığımız zamana, gösterdiğimiz tahammüle yazık" diye kendimi yatıştırdığım yol kazam budur.
bir insanın önce rol modeli oluyorsun sonra vefasızca,insafsızca hedefine yerleşiyorsun.
 
Back
X