yarın sabaha kadar ne kadar fikir alsam kardır diyip konu açmak istedim, basit bişi olsa da ben kendime dert yaptım maalesef
ben bu dönem ortasında evsiz kalmıştım. sınavda bi kızla tanıştım ona sordum ev arkadaşı arayan var mı çevrende diye, bu da ben varım ama erkek arkadaşımla kalıyorum dedi. bende başka yerler baktım tabi kalıcak yer bulamayınca bu kızın yanına taşındım.ama benimde erkek arkadaşım kalıcak dedim kabul ettiler.1 ay sonra bu ev 4 kişiyi kaldırmıyo diye erkek arkadaşımı kovdular. bende rahatsız oldum. bigün evdeyken erkek arkadaşının 2 arkadaşı geldi ben evde yalnızdım.çok rahatsız oldum bu yüzden erkek arkadaşımda kalıyodum. 2 ay orda kalmadığım halde kirayıda faturaları da ödedim. zaten eve giremiyodum.kapının arkasına anahtar koyuyodu. zil çalışmıyodu. telefonu açıksa arayıp girebiliyoduk.kapıda öyle mal gibi bekliyoduk her gittiğimizde.martın 15inde ben evden çıkmak istediğimi söyledim çünkü anca o zaman eve girebildik. bu sinirlendi sonra bana borçlarından falan bahsetti. sonra tek şartım var bi daha ki ayın kirasınıda vericeksin dedi. tamam dedim. ama sora düşününce içime oturdu. 325 tl bana göre az para değil. ailem onu kazanabilmek için ne kadar ter döküyolar. bugün aradım. yarın müsaitsen gelicem dedim. kirayı ne zaman getiriceksin dedi. yarın dedim. eşyalarını ne zaman alıcaksın dedi. yarın almaya çalışıcam dedim. tutturdu haftasonu misafirim gelicek yarın akşama kadar al eşyaları ben temizlik yapçam bilmem ne ya tamam diyorum papağan gibi bin kere aynı şeyi tekrarladı bende sinir oldum. hiç içimden gelmiyo kirayı vermeye ama aynı okuldayız işte.sizce napmalıyım? erkek arkadaşımda verelimde çenelerinden kurtulalım muhattap olmak istemiyorum böyle seviyesiz insanlarla diyo. ama az para değil ki ya 

