- 24 Ekim 2017
- 593
- 399
- 33
- Konu Sahibi yalnizlikcaa
- #1
Güzel günler sana gelmez, sen onlara gideceksin demişti yazar, İki sene önce mezun olup eve geldim.Yurt yaşantım bitmiş evde ailemin yanında buldum kendimi.Dedemiz yatağa bağımlı oldu o ara, dede çok sakin bir hastayken babanede alzheimer,demans,parkinson bir çok hastalık beraberinde gelince oda yatağa bağımlı oldu.İkiside bezleniyor ve yemek yediriliyor. Babane sürekli bağırıyor(hastalığından dolayı), Öyle böyle derken aileme yardım edeyim zaten evde 3 kişi yaşıyoruz babam işe gidiyor derken bizden başka kimseleride yok(çocukları olmamış)düşüncesiyle hem kpss çalısırım hem hasta bakarız dedik.Öylede devam ediyor.Ama tam kendime vakit bulacağım derken yemek saati geliyor, ders çalışacagım bu sefer bez alma saati geliyor.2 senedir bu rutin devam ediyor.Ben bundan yakınmıyorum.Hayat bir şekilde gidiyor çok yoğun olsada.strese girsekde. Yaşadığım yer çok küçük bir ilin köyü, yapacak hiç bir şey yok,merkezindede hiç bir aktivite yok.Kpss çalışmak istiyorum programlar hazırlıyorum 1 gün sadık kalıyorum planıma ertesi gün çöp oluyor.Bu süreçte 53 kilodan 61 kiloya çıktım.Evde stres oldukça mutfaga gidiyorum.Annemle yürüyüş yapalım diyoruz. İnanın köy öyle bir yerki yürüyecek alan yok.evde egzersiz denedik kilo veremedik.1 kilo ancak gitti.Anlayacagınız bir arkadaşım olsa ona anlatırım. bir erkek arkadasım vardı bu sürecte yani 3 yıldır oda hayatımdaydı ama oda memleketine dönünce iletişim kopukluğu yaşadık.Beni arasa bile mesaj yazsa bile evdeki durumları sormadı . Benim derdimi bilmiyor.Başta anlattım ama Sonra baktımki boşuna anlatıyorum artık hiç bir şeyi paylaşmıyorum.Merakta etmiyor. Onunlada tartışıyoruz. Anlayacagınız kendimi toparlamalıyım. Ama NAsıl ? Bir kanal açtım kendime kpss ile ilgili videolar yükleyecegım Youtubeda para kazanmakda ne zormuş. Gercekten nereden tutsam elimde kalıyor. Allah sizdende razı olsun. Bazen o kadar güzel yorumlar geliyorki. Bir nebzede olsa rahatlıyorum. Kendinize İyi bakın :)