Evhamlı annelik

Saksafonn

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
12 Ocak 2022
198
63
Kızlar merhaba sizinle paylaşmak istediğim bir konu var. Ben çok evhamlı bir insanım hamileyken de çok evhamliydim. Her doktor kontrolünde ya kötü birşey derse ya aksilik olursa diye kendimi yer bitirirdim neyse öyle böyle sağ salim doğumu atlattım. Şimdide sürekli bebeğimin sağlığından endişe ediyorum ya otizmli olursa ya farklı bir rahatsızlık vs. Ortada birşey olduğundan değil kendi evhamliligimdan ve bu benim ömrümü bitiriyor
Herşeyin en kötüsünü en olumsuzunu düşünüyorum. Başıma gelirse ne yaparım diye uykularım kaçıyor bazen ve sürekli bebeğim normal tepkiler veriyor mu diye kontrol etmekten onunla kaliteli vakit geçiremez oldum. 9 aylık oldu ve sürekli gözlerime bakıyor mu dite adiyla seslenmekten oyunlar oynayıp becerisine bakmaktan onu da yoruyorum kendimi de
Sizinle konuşmak istedim benim gibi olupta aşan anneler var mı aranızda 😊
 
14 sene oldu hatta 3. Bebeğim gene aynıyım bende. Ya kötü bir şey olursa,en ufak hastalık belirtisi de ya o kötü hastaliklardan biri varsa 🤦 doktora götürdüğümde aklımdan bir sürü kötü hastalik geçiyor doktor ilaç yazıyor su diyor hastalığı öyle rahatlıyorum geçici bir süre. Allah bütün yavrularımızı hastalıklardan korusun.
 
14 sene oldu hatta 3. Bebeğim gene aynıyım bende. Ya kötü bir şey olursa,en ufak hastalık belirtisi de ya o kötü hastaliklardan biri varsa 🤦 doktora götürdüğümde aklımdan bir sürü kötü hastalik geçiyor doktor ilaç yazıyor su diyor hastalığı öyle rahatlıyorum geçici bir süre. Allah bütün yavrularımızı hastalıklardan korusun.
Amin aminnnn❤️
 
Gelin sarılalım 🫂 bebeğim 50 küsür günlükken açtığım otizm konusu bile var burada 🤦🏻‍♀️ sonra biraz ciddi sorunlarla uğraşınca anladım evhamın ne kötü olduğunu:KK43: yapımız böyle demek ki
 
Kızlar merhaba sizinle paylaşmak istediğim bir konu var. Ben çok evhamlı bir insanım hamileyken de çok evhamliydim. Her doktor kontrolünde ya kötü birşey derse ya aksilik olursa diye kendimi yer bitirirdim neyse öyle böyle sağ salim doğumu atlattım. Şimdide sürekli bebeğimin sağlığından endişe ediyorum ya otizmli olursa ya farklı bir rahatsızlık vs. Ortada birşey olduğundan değil kendi evhamliligimdan ve bu benim ömrümü bitiriyor
Herşeyin en kötüsünü en olumsuzunu düşünüyorum. Başıma gelirse ne yaparım diye uykularım kaçıyor bazen ve sürekli bebeğim normal tepkiler veriyor mu diye kontrol etmekten onunla kaliteli vakit geçiremez oldum. 9 aylık oldu ve sürekli gözlerime bakıyor mu dite adiyla seslenmekten oyunlar oynayıp becerisine bakmaktan onu da yoruyorum kendimi de
Sizinle konuşmak istedim benim gibi olupta aşan anneler var mı aranızda 😊
 
Kızlar merhaba sizinle paylaşmak istediğim bir konu var. Ben çok evhamlı bir insanım hamileyken de çok evhamliydim. Her doktor kontrolünde ya kötü birşey derse ya aksilik olursa diye kendimi yer bitirirdim neyse öyle böyle sağ salim doğumu atlattım. Şimdide sürekli bebeğimin sağlığından endişe ediyorum ya otizmli olursa ya farklı bir rahatsızlık vs. Ortada birşey olduğundan değil kendi evhamliligimdan ve bu benim ömrümü bitiriyor
Herşeyin en kötüsünü en olumsuzunu düşünüyorum. Başıma gelirse ne yaparım diye uykularım kaçıyor bazen ve sürekli bebeğim normal tepkiler veriyor mu diye kontrol etmekten onunla kaliteli vakit geçiremez oldum. 9 aylık oldu ve sürekli gözlerime bakıyor mu dite adiyla seslenmekten oyunlar oynayıp becerisine bakmaktan onu da yoruyorum kendimi de
Sizinle konuşmak istedim benim gibi olupta aşan anneler var mı aranızda 😊
Bu soyledikleriniz bilinçli her annede var bence yaa bu bir rahatsizlik değil bence böylede olmalıyız bir yaşına kadar sürekli gözetim altında tutmak iyidir tabi bu durum kafayı yiyecek boyutlara ulaşırsa yardım almakta fayda var
 
Merhaba sevgili anne öncelikle sizi çok iyi anlıyorum bende 2. Bebeğimi büyütüyorum 4 Aylık olmak üzere 2. Olmasına rağmen oldukça evhamlı hallerim oldu yok niye gözlerini kaçırıyor diye konu açtım ama sonra baktım ki bu kuşkular çok yersiz ve yıpratıcı. Her şey zamanı geldiğinde oluyor her çocuk farklı o çizelgelere göre değil herşey. Biz böyle yaparak bebeğimizi v kendimizi yoruyoruz. Kötüyü cağırıyoruz. Allah kimseyi evlatla sınamasın ama korktuğumuz şeyler başımıza dahi gelse bu şekilde başedemeyiz hiç birşeyle. Bence biraz kendimizi rahatlatıp bebeklerimizi bu kadar incelemeyi bıraksak hersey daha güzel ve keyifli olacak.☺️ sarılın öpün koklayın incelemeyi bırakın hersey daha güzel olacak bide bol bol dışarı çıkın evde tel onunla olunca daha çok irdeliyorsunuz ☺️
 
Bu soyledikleriniz bilinçli her annede var bence yaa bu bir rahatsizlik değil bence böylede olmalıyız bir yaşına kadar sürekli gözetim altında tutmak iyidir tabi bu durum kafayı yiyecek boyutlara ulaşırsa yardım almakta fayda var
Evet benim artık gerçekten takıntı haline geldi geceleri uyuyamaz oldum halbuki bebeğim güleç oynayan ve hareketli bir yavru ama düşünmekten kendimi alamiyorum
 
Merhaba sevgili anne öncelikle sizi çok iyi anlıyorum bende 2. Bebeğimi büyütüyorum 4 Aylık olmak üzere 2. Olmasına rağmen oldukça evhamlı hallerim oldu yok niye gözlerini kaçırıyor diye konu açtım ama sonra baktım ki bu kuşkular çok yersiz ve yıpratıcı. Her şey zamanı geldiğinde oluyor her çocuk farklı o çizelgelere göre değil herşey. Biz böyle yaparak bebeğimizi v kendimizi yoruyoruz. Kötüyü cağırıyoruz. Allah kimseyi evlatla sınamasın ama korktuğumuz şeyler başımıza dahi gelse bu şekilde başedemeyiz hiç birşeyle. Bence biraz kendimizi rahatlatıp bebeklerimizi bu kadar incelemeyi bıraksak hersey daha güzel ve keyifli olacak.☺️ sarılın öpün koklayın incelemeyi bırakın hersey daha güzel olacak bide bol bol dışarı çıkın evde tel onunla olunca daha çok irdeliyorsunuz ☺️
Evet doğru bol bol çıkarıyorum dışarıya şuan kış malum pek cikmasakta çocuklarla bile aynı ortama sokmaya çalışıyorum ki oynamayı öğrensin diye. Sadece ben bu kadar evhamliyim saniyordum biraz rahatladım😊
 
Yalnız değilsiniz bizde varız korkmayın 😀 körler sağırlar olarak birbirimizi ağırlıyoruz işte ☺️sağlıkla büyütün bebeğinizi🌸
 
Tam 10 aylık ve maşallah çok iyi. Cilt sorunlarımız oldu ama tehlikeli bir şey çıkmadı :)
Sizin konularınizi sezeryan korkunuzdanberi takip ediyorum .Niye bilmiyorum ama çok sempatik ve samimi geliyorsunuz.Bebeginizin iyi olmasına çok sevindim.Oyizm konunuzu hayirliyorum,okurken gulumsemistim.Gule güle büyütün oglunuzu
 
Kızlar merhaba sizinle paylaşmak istediğim bir konu var. Ben çok evhamlı bir insanım hamileyken de çok evhamliydim. Her doktor kontrolünde ya kötü birşey derse ya aksilik olursa diye kendimi yer bitirirdim neyse öyle böyle sağ salim doğumu atlattım. Şimdide sürekli bebeğimin sağlığından endişe ediyorum ya otizmli olursa ya farklı bir rahatsızlık vs. Ortada birşey olduğundan değil kendi evhamliligimdan ve bu benim ömrümü bitiriyor
Herşeyin en kötüsünü en olumsuzunu düşünüyorum. Başıma gelirse ne yaparım diye uykularım kaçıyor bazen ve sürekli bebeğim normal tepkiler veriyor mu diye kontrol etmekten onunla kaliteli vakit geçiremez oldum. 9 aylık oldu ve sürekli gözlerime bakıyor mu dite adiyla seslenmekten oyunlar oynayıp becerisine bakmaktan onu da yoruyorum kendimi de
Sizinle konuşmak istedim benim gibi olupta aşan anneler var mı aranızda 😊
Ben de boyleydim.Ama zamanla azaldı ben de.zamani gelince herşeyi yaptığını gördüm .Kendimi parcalasamda onun dediği oluyor .Bir de düzene girince rahatladım
 
Evet benim artık gerçekten takıntı haline geldi geceleri uyuyamaz oldum halbuki bebeğim güleç oynayan ve hareketli bir yavru ama düşünmekten kendimi alamiyorum
Bende geceleri uyanıp çocuk nefes alıyormu diye kontrol ediyorum mesela 😂 ama benim bebeğim beşinci ayına girdi çok şükür biraz daha rahatladım zamanla düzelecez inşallah duzelmezsen de dediğim gibi psikolojik yardım al
 
X