Merhaba, ben 24 yasinda evli iki oğlan cocuk annesiyim, size icimi dökmek istiyorum. 3 yil önce esimle görücu usulu evlendik. Ben evlenmeden önce universitede okuyordum. Bana mutlu bir evlilik herşeyden daha önemli diyordu etrafimdakiler, buyuzden evliligim egitimimin önune gecti. Ben evliligim icin her konuda fedakarliklar verdim. ama birtek bakimimdan ve cocuklarimdan taviz vermedim. Nikahimizin kiyildiği ertesi gün aslinda eşimin gercek yüzünü görmüstüm ama hep özürlerine ve sözlerine inandim, değiseceğine inandim ama ikinci cocugumuz olduktan sonra hersey cok daha kötüye gitti. Esimin bana hic saygisi kalmamisti kavga ederken bana tokat atardi, hakaretler ederdi, kufur ederdi, yuzume tukururdu, ama sonra cok pisman olurdu ve gönlumu alirdi, kizginlikla yaptim ben aslinda öyle biri değilim derdi, ama artik ona hic inancim kalmadi. Benden yaptiğim herşeyin tek tek hesabini vermemi isterdi. başkalarinin yaninda asla ne bana nede cocuklarimiza sahip cikmazdi. Esimin annesi bizden uzakta oturuyor ama yinede oğlunun huyunu bildiği icin beni en ufak birşeyde şikayet ederdi ve eşim onun icin benimle kavga ederdi. Misal gelen misafire hosgeldin dememisim halbuki demistim ama hadi duymadi farz edilim kaynanam bunu gidip ogluna neden söyluyor demi. Esim aksamlari gec gelirdi, ailesiyle vakit gecirmekten hoşlanmazdi, sürkeli arkadaşlariyla buluşurdu. Oturdugumuz ev kaynanamgilindi, bana surekli hersey babamin diyordu ve buyuzden kazandigini hep onlara yolluyordu. Benim harcadigim her kurusun hesabini istiyordu, calismamada izin vermiyordu. Bir yere birlikte gittigimizde hep kiskancligi yuzunden burnumdan getiriyordu. Anlicanaz her konuda bana muhalefet ederdi. Nisanliyken aileme para yardimininda bulundu ve buyuzden ailemi surekli paracilikla sucladi. Bastan boyle olacagini bilseydim asla kabul etmezdim parasini ama oda bahane bence, cunku baskada hicbirsey bulamiyor bana karsi kullanabilecegi. Ailemden beni hep uzaklastirmaya calisti ama buna izin vermedim. Ben 3 hafta önce son kavgamizdan sonra, onun evden gitmesini bekledim ve cocuklarimi alip evi terk ettim, suan babamin evindeyim. Artik dayanamiyorum esimin baskilarina. Esim suan geri barismamiz icin araya birilerini sokuyor ama hic bir sekilde hatalarini kabul etmiyor, sadece siddet kullandigi icin pismanim diyor ve bunun disinda hic bir sóyledigimi kabul etmiyor. Ben artik o eve kesinlikle geri dönmek istemiyorum. Cocuklarimin babasi oldugu icin ona sart kostum evimizi aileme yakin biryere tasiyalim ki onu kötü etikleyen ortamdan uzaklasalim belki duzelir diye, ama kessinlikle kabul etmiyor. Degisecigim yeterki dön diyor ama hic inanmiyorum, ailesi icin hic bir fedakarlik yapamiyan bir insan duzelmez bence.
Son düzenleme:
