insanlara, anne baba oldukları için şartsız bir şekilde anlayış gösterilmesini desteklemiyorum. kırgınlıklarınız mutlaka vardır. ancak bence bunları hatırlayıp huzurunuzu kaçırmak yerine, annenizin ne derece değiştiğine dikkat edin. belki pişmanlıkları vardır. hatalarının farkındadır ve düzeltmek istiyordur. eğer bunlar varsa bir şans verin anne-kız ilişkinize... belki size gerçekten destek olmaya çalışarak gelmiştir. ya da bulunduğu yerden uzaklaşmak için bir kaçış yeri olarak görmüştür.
ben de babamdan dertliyim, çocukluğumdan beri süren hayalkırıklıkları çok yaşadım. her seferinde şans verdim, her seferinde geri tepti. yaptıklarımın onda birini bile hak etmiyor. ama yine de yapıyorum. farklı davranmak elimde değil, vicdanlı bir insan olduğum için, hak etmediğini, bana zarar vereceğini bile bile yapıyorum yine... onda evladına karşı sorumluluk yok ama bende var maalesef... pişmanlığını hissetsem, değiştiğini görsem geçmişi silmeye uğraşırım...
tek başınıza karar vereceğiniz bir durum değil bence, kardeşleriniz ile görüşün. ortak karar alın. anneniz evsiz değil. kendi evi varsa, orada yaşaması daha uygun. sizin bulunduğunuz yerde yaşamak istiyorsa, ayrı bir evde yaşaması daha iyi olur. kız veya erkek ailesi olsun, sürekli birlikte kalınması halinde, o evde huzur olacağını düşünmüyorum. bence kısa zamanda konuşun ailenizle. annenizi kırmadan bir şekilde ayrı eve çıkmasının daha iyi olacağından bahsedin.
anneniz de kendine bir yol çizmeli. yani gençliğini size adamış biri değil sanırım. şimdi bunu bahane ederek sizden bir beklentiye girmemeli. kendi yolunu çizmeli, gerekirse evlensin veya arkadaşlıklar kursun.