Evlat olsa sevilmeyecek biri miyim?

Güncelleme: Konuma yorum yazan arkadaşlara çok teşekkür ederim. Gözümü açtınız. Moralimin bozuk olduğu bir anda açmıştım bu konuyu. Ama birinin bana "Sen benim doğmamış kız kardeşimsin, benim için çok değerlisin şöyle iyisin, böyle iyisin" deyip, eşimle beraberken benimle çok özel vakit geçirip sonra da arayıp sormaması, çağrılara dönmemesi ama eşimi arayacak vakti olması ilginç gelmişti. Evlenmeden önce çevrem dardı ama yine hakikatli çıkan o eski dar çevremde olan bir kaç insan. İnsanları tanıyoruz işte. Yaş ilerlese de hergün yeni bir şeyler öğreniyoruz tecrübe ile.


Eşimle evlenmeden önce çok yalnızdım. Yani yalnızlıktan yakınırdım. Sevenlerim vardı ama çok az. Etrafımdaki herkesin ailesi ve işi vardı. Kahve içmeye bile arkadaş bulamazdım.
Eşimle evlendikten sonra eşimin arkadaş ve aile çevresi oldukça genişti ve kendimiz de arkadaş edindik. Sık sık insanlarla iletişim halindeydik ve eşime göre bu kişiler beni “çok seviyorlardı” Eşim de “seni herkes çok seviyor” falan diyordu.
Şimdi eşimle 2 aya yakın süredir ayrıyız. Eşim memlekete gitti ve ben yalnızım. Aynı eşimle evlenmeden önceki gibi yalnızım. Şimdi bu arkadaşlar eşimi arıyorlar ama beni aramıyorlar. Sen niye aramıyorsun? diyecek olursanız, ben arıyorum, ya açmıyorlar, ya meşgul oluyorlar “şu an müsait değilim seni biraz sonra arayacağım” deyip kapatıyorlar sonra da dönmüyorlar, ama ondan sonra aynı kişiler eşimi “nasılsın iyi misin” diye arıyorlar, beni yine aramıyorlar.

Evlenmeden önce tek yakınım olan ailemden Almanya’daki kuzenimdi ve bir tek o arıyor yine beni, bir de eski komşum olan bir teyze ve amca arada bir arıyorlar, bir de eşim arıyor, bazen de kayınvalidem. Kendi arkadaşlarımdan arayan yok, eşimle ortak arkadaşlarımızdan da (hani beni “çok seven”) arayan yok. Yani ben mi “evlat olsa sevilmeyecek” cinsten bir insanım yoksa bu normal mi?

mahmut abi .!.:

Eşimle evlenmeden önce çok yalnızdım. Yani yalnızlıktan yakınırdım. Sevenlerim vardı ama çok az. Etrafımdaki herkesin ailesi ve işi vardı. Kahve içmeye bile arkadaş bulamazdım.
Eşimle evlendikten sonra eşimin arkadaş ve aile çevresi oldukça genişti ve kendimiz de arkadaş edindik. Sık sık insanlarla iletişim halindeydik ve eşime göre bu kişiler beni “çok seviyorlardı” Eşim de “seni herkes çok seviyor” falan diyordu.
Şimdi eşimle 2 aya yakın süredir ayrıyız. Eşim memlekete gitti ve ben yalnızım. Aynı eşimle evlenmeden önceki gibi yalnızım. Şimdi bu arkadaşlar eşimi arıyorlar ama beni aramıyorlar. Sen niye aramıyorsun? diyecek olursanız, ben arıyorum, ya açmıyorlar, ya meşgul oluyorlar “şu an müsait değilim seni biraz sonra arayacağım” deyip kapatıyorlar sonra da dönmüyorlar, ama ondan sonra aynı kişiler eşimi “nasılsın iyi misin” diye arıyorlar, beni yine aramıyorlar.

Evlenmeden önce tek yakınım olan ailemden Almanya’daki kuzenimdi ve bir tek o arıyor yine beni, bir de eski komşum olan bir teyze ve amca arada bir arıyorlar, bir de eşim arıyor, bazen de kayınvalidem. Kendi arkadaşlarımdan arayan yok, eşimle ortak arkadaşlarımızdan da (hani beni “çok seven”) arayan yok. Yani ben mi “evlat olsa sevilmeyecek” cinsten bir insanım yoksa bu normal mi?

Genişletmek için tıkla...

Dertsiz başınıza dert aramayın.ne güzel evlenmişsiniz. Eşle dostla da eşiniz gelince görüşüverin.dert mi şimdi bu? Eşi olan da yalnızım diye dert yanmasın bir zahmet.

mahmut abi .!.:

Eşimle evlenmeden önce çok yalnızdım. Yani yalnızlıktan yakınırdım. Sevenlerim vardı ama çok az. Etrafımdaki herkesin ailesi ve işi vardı. Kahve içmeye bile arkadaş bulamazdım.
Eşimle evlendikten sonra eşimin arkadaş ve aile çevresi oldukça genişti ve kendimiz de arkadaş edindik. Sık sık insanlarla iletişim halindeydik ve eşime göre bu kişiler beni “çok seviyorlardı” Eşim de “seni herkes çok seviyor” falan diyordu.
Şimdi eşimle 2 aya yakın süredir ayrıyız. Eşim memlekete gitti ve ben yalnızım. Aynı eşimle evlenmeden önceki gibi yalnızım. Şimdi bu arkadaşlar eşimi arıyorlar ama beni aramıyorlar. Sen niye aramıyorsun? diyecek olursanız, ben arıyorum, ya açmıyorlar, ya meşgul oluyorlar “şu an müsait değilim seni biraz sonra arayacağım” deyip kapatıyorlar sonra da dönmüyorlar, ama ondan sonra aynı kişiler eşimi “nasılsın iyi misin” diye arıyorlar, beni yine aramıyorlar.

Evlenmeden önce tek yakınım olan ailemden Almanya’daki kuzenimdi ve bir tek o arıyor yine beni, bir de eski komşum olan bir teyze ve amca arada bir arıyorlar, bir de eşim arıyor, bazen de kayınvalidem. Kendi arkadaşlarımdan arayan yok, eşimle ortak arkadaşlarımızdan da (hani beni “çok seven”) arayan yok. Yani ben mi “evlat olsa sevilmeyecek” cinsten bir insanım yoksa bu normal mi?

Genişletmek için tıkla...

Eşiniz vasıtasıyla tanışınca iletişim ilerlemezse evlilik sebebi ile ortak görüşülmek durumunda olan kişi oluyorsunuz. Eşiniz harici çevre edinin sosyal hayat kurun.
Ben de eşimin çevresi ile görüşürüm fakat benim dostum arkadaşım demem yani ortak paydada buluşuyoruz eşler görüşünce.
Benim kız arkadaşlarımın kocaları da kocamı niye arasın ki, aramazlar eşim de umursamaz
Olayın penceresi yanlış sizde. Kendiniz arkadaş edinin kurs spor vs ile

esini aramaları bana normal geldi. sonucta onun arkadaslari. sen de "arkadasin eşi" kategorindesin. ben sevdigim erkek arkadaslarimin esleriyle de iyi anlasirim. ama tutup da aramam çünkü esantiyon gibi bir sey benim icin:)
biri tarafindan aranmak icin oncesinin olmasi lazim. onceden seni ararlar miydi insanlar esin de yanindayken?
ya da sen ne sıklıkla arardin?
arkadaşlık birliği emek verilerek, zor anda kosarak - ilmek ilmek büyür, gelisir.
mesela birkac ay önce bir ev tuttum, ben teklif bile etmeden iki arkadasim "hangi gun temizliceksin erkenden soyle ben de geleyim" dediler. pimpis evi kaziya kaziya temizlediler.
ya da gecen haftalarda bir arkadasim aradi komsulari aramis yagmurda onun terasindan eve su basmis, diger evleri de mahvetmis. isten izin alıp panik icinde eve giderken aradi, geliyorum dedim. hem cirkef gibi durdum arkasinda, komsularin bagirip cagirmasina engel oldum hem yuz kilo olmus halilari tasidim hem ikibüklüm tum evi küçücük çekçekle temizledim.
yani arkadasliklar bence böyle böyle oluyor. yoksa planlar yapip haftasonu mangal yapmakla, birilerinin dogumgununde mekanda takilarak falan o arkadaslik zirt pirt aranabilecek bir arkadaşlık olmuyor

böyledir bu işler
eşinizden dolayı arkadaşsınız o kişilerle
eşinizin çevresinden hariç arkadaş edinmeye bakın
ve
hiçbirini görünce eşiniz geldiğinde sitem falan etmeyin

mahmut abi .!.:

Eşimle evlenmeden önce çok yalnızdım. Yani yalnızlıktan yakınırdım. Sevenlerim vardı ama çok az. Etrafımdaki herkesin ailesi ve işi vardı. Kahve içmeye bile arkadaş bulamazdım.
Eşimle evlendikten sonra eşimin arkadaş ve aile çevresi oldukça genişti ve kendimiz de arkadaş edindik. Sık sık insanlarla iletişim halindeydik ve eşime göre bu kişiler beni “çok seviyorlardı” Eşim de “seni herkes çok seviyor” falan diyordu.
Şimdi eşimle 2 aya yakın süredir ayrıyız. Eşim memlekete gitti ve ben yalnızım. Aynı eşimle evlenmeden önceki gibi yalnızım. Şimdi bu arkadaşlar eşimi arıyorlar ama beni aramıyorlar. Sen niye aramıyorsun? diyecek olursanız, ben arıyorum, ya açmıyorlar, ya meşgul oluyorlar “şu an müsait değilim seni biraz sonra arayacağım” deyip kapatıyorlar sonra da dönmüyorlar, ama ondan sonra aynı kişiler eşimi “nasılsın iyi misin” diye arıyorlar, beni yine aramıyorlar.

Evlenmeden önce tek yakınım olan ailemden Almanya’daki kuzenimdi ve bir tek o arıyor yine beni, bir de eski komşum olan bir teyze ve amca arada bir arıyorlar, bir de eşim arıyor, bazen de kayınvalidem. Kendi arkadaşlarımdan arayan yok, eşimle ortak arkadaşlarımızdan da (hani beni “çok seven”) arayan yok. Yani ben mi “evlat olsa sevilmeyecek” cinsten bir insanım yoksa bu normal mi?

Genişletmek için tıkla...

Uzman desteği alın, sağlıklı düşünemiyorsunuz.

İnsanlarla iletişiminiz nasıl ? Tutuk veya sıkıcı mısınız? Sohbet sizle akar mi ? Genel kültür seviyeniz nasıl bir fikir veya bilgi beyan edebiliyor musunuz ? Neşeli misiniz ? Biraz bunlara bakmak lazım . Eşinizin arkadaşları tâbi sizi aramak zorunda değil ama erkek arkadaşlarının eşleri ile de mi muhabbet gelistiremediniz? Benim ilkokuldan beri hala görüştüğüm birkaç erkek arkadaşım var eşleri ile görüşüyorum beni arar sorar kahveye çaya buluşmaya davet ederler. Bu kadar arkadassizlik bana iletisiminizin ve elektriginizin dışarıya pek tatlı gelmediğini düşündürdü.

yenGEnC .!.:

biri tarafindan aranmak icin oncesinin olmasi lazim. onceden seni ararlar miydi insanlar esin de yanindayken?
ya da sen ne sıklıkla arardin?

Genişletmek için tıkla...

Evet bu kişiler ararlardı eskiden beni eşim yanımdayken. hatta plan yaparlardı benimle eşleri almadan "hadi alışverişe gidelim" vs gibi. Eşimin bir sağlık sorunu olduğunda epey ilgilendiler sağ olsunlar. Ama denek ben fazla iyimser beklentiye girmişim. Dediğiniz gibi onlar eşimin "taraf" ben de eşimle evli olduğum için görüşülen kişiymişim meğer. Benim evlenmeden önce de çevrem dardı ve dediğim gibi beni o zaman arayan kişiler de şimdi arayan aynı kişiler. Bu ilçeye yeni taşındık aslında eski muhitimde bir kaç arkadaşım vardı ama araya uzaklık girince hali ile gözden ırak olan gönülden de ırak gibi bir şey oldu. Bu yeni taşındığımız yerde de pek arkadaş edinemedim henüz.

hln09 .!.:

İnsanlarla iletişiminiz nasıl ? Tutuk veya sıkıcı mısınız? Sohbet sizle akar mi ? Genel kültür seviyeniz nasıl bir fikir veya bilgi beyan edebiliyor musunuz ? Neşeli misiniz ? Biraz bunlara bakmak lazım . Eşinizin arkadaşları tâbi sizi aramak zorunda değil ama erkek arkadaşlarının eşleri ile de mi muhabbet gelistiremediniz? Benim ilkokuldan beri hala görüştüğüm birkaç erkek arkadaşım var eşleri ile görüşüyorum beni arar sorar kahveye çaya buluşmaya davet ederler. Bu kadar arkadassizlik bana iletisiminizin ve elektriginizin dışarıya pek tatlı gelmediğini düşündürdü.

Genişletmek için tıkla...

Ben de bunu demek istedim. Eşimle beraberken bu kişilerle program yapardık çıkardık vs kadın kadına falan.

arkadaşlık 2ye ayrılır
1- gerçek arkadaşlık
2- göstermelik arkadaşlık

1- gerçek arkadaşlık
bu arkadaşlıkta çok fazla paylaşım olur. iyi kötü zor kolay zamanlarla alakalı paylaşımlar vardır
yardımlaşmalar vardır
manevi yönü kuvvetlidir
insanlar birbine kalpten değer verir hemen pat diye olması beklenemez ama zaman içinde paylaşımlar yaparak olur
önemli paylaşımlardan bahsediyorum ama. arada bi kahve içmek için buluşmalı paylaşımlar değil
yardımlaşma, eğlenme, hayatı kolaylaştırma tarzında

2- göstermelik arkadaşlık
bu arkadaşlıkta genellikle birisi vesilesiyle diğerleri arkadaş olur. sevgilinin arkadaşları, eşin arkadaşları bu kategoridendir
genellikle bir ya da birkaç kişinin hatırı için görüşür insanlar birbiriyle
yüzeyseldir
iş arkadaşlığı da buna dahildir. aynı ortamda çalışmak zorunda olan insanlar birbiriyle sırf iş sebepli arkadaşlık edebilirler
manevi yönü pek olmaz. ha zaman içinde olabilir ama olmaması da çok normal

senin yaşadığın durum göstermelik arkadaşlık. yani arada eşin var diye senle görüşmüşler
sahiden seni seviyor olabilirler sevgileri yalan diyemem
ama genellikle iyi kalpli insanlar zaten ciddi problem yaratmayan çoğu kişiyi severler
benim de şu dünya üzerinde "ay hiç sevmiyorum" dediğim insan sayısı pek azdır
sevmiyor olmam için sebep olması lazım
seni seviyorlardır yani bi zararın yoktur ortamda sıkıntı çıkaran biri değilsindir, muhabbetin kötü değildir vs
ama bu insanlarla senin aranda o manevi paylaşımların olduğu gerçek arkadaşlık ilişkisi olmadığı için seni arayıp sormuyorlar

yok be Mahmut abi ben seviyorum seni

balbazaar .!.:

Uzman desteği alın, sağlıklı düşünemiyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Yani bu kişiler bana eşim yüzünden mi yakın davrandılar diye düşünüyorum.

mahmut abi .!.:

Eşimle evlenmeden önce çok yalnızdım. Yani yalnızlıktan yakınırdım. Sevenlerim vardı ama çok az. Etrafımdaki herkesin ailesi ve işi vardı. Kahve içmeye bile arkadaş bulamazdım.
Eşimle evlendikten sonra eşimin arkadaş ve aile çevresi oldukça genişti ve kendimiz de arkadaş edindik. Sık sık insanlarla iletişim halindeydik ve eşime göre bu kişiler beni “çok seviyorlardı” Eşim de “seni herkes çok seviyor” falan diyordu.
Şimdi eşimle 2 aya yakın süredir ayrıyız. Eşim memlekete gitti ve ben yalnızım. Aynı eşimle evlenmeden önceki gibi yalnızım. Şimdi bu arkadaşlar eşimi arıyorlar ama beni aramıyorlar. Sen niye aramıyorsun? diyecek olursanız, ben arıyorum, ya açmıyorlar, ya meşgul oluyorlar “şu an müsait değilim seni biraz sonra arayacağım” deyip kapatıyorlar sonra da dönmüyorlar, ama ondan sonra aynı kişiler eşimi “nasılsın iyi misin” diye arıyorlar, beni yine aramıyorlar.

Evlenmeden önce tek yakınım olan ailemden Almanya’daki kuzenimdi ve bir tek o arıyor yine beni, bir de eski komşum olan bir teyze ve amca arada bir arıyorlar, bir de eşim arıyor, bazen de kayınvalidem. Kendi arkadaşlarımdan arayan yok, eşimle ortak arkadaşlarımızdan da (hani beni “çok seven”) arayan yok. Yani ben mi “evlat olsa sevilmeyecek” cinsten bir insanım yoksa bu normal mi?

Genişletmek için tıkla...

Kocamla boşanacağız diye herkese anlatmadınız mı karı koca? Bir seneye yakın bilerek ayrı kalacakmışsınız, herkese boşandık diyecekmişsiniz. Bir konuya öyle yazmıştın. İnsanlara böyle anlattıysanız normal aramamaları.

sino2023 .!.:

arkadaşlık 2ye ayrılır
1- gerçek arkadaşlık
2- göstermelik arkadaşlık

1- gerçek arkadaşlık
bu arkadaşlıkta çok fazla paylaşım olur. iyi kötü zor kolay zamanlarla alakalı paylaşımlar vardır
yardımlaşmalar vardır
manevi yönü kuvvetlidir
insanlar birbine kalpten değer verir hemen pat diye olması beklenemez ama zaman içinde paylaşımlar yaparak olur
önemli paylaşımlardan bahsediyorum ama. arada bi kahve içmek için buluşmalı paylaşımlar değil
yardımlaşma, eğlenme, hayatı kolaylaştırma tarzında

2- göstermelik arkadaşlık
bu arkadaşlıkta genellikle birisi vesilesiyle diğerleri arkadaş olur. sevgilinin arkadaşları, eşin arkadaşları bu kategoridendir
genellikle bir ya da birkaç kişinin hatırı için görüşür insanlar birbiriyle
yüzeyseldir
iş arkadaşlığı da buna dahildir. aynı ortamda çalışmak zorunda olan insanlar birbiriyle sırf iş sebepli arkadaşlık edebilirler
manevi yönü pek olmaz. ha zaman içinde olabilir ama olmaması da çok normal

senin yaşadığın durum göstermelik arkadaşlık. yani arada eşin var diye senle görüşmüşler
sahiden seni seviyor olabilirler sevgileri yalan diyemem
ama genellikle iyi kalpli insanlar zaten ciddi problem yaratmayan çoğu kişiyi severler
benim de şu dünya üzerinde "ay hiç sevmiyorum" dediğim insan sayısı pek azdır
sevmiyor olmam için sebep olması lazım
seni seviyorlardır yani bi zararın yoktur ortamda sıkıntı çıkaran biri değilsindir, muhabbetin kötü değildir vs
ama bu insanlarla senin aranda o manevi paylaşımların olduğu gerçek arkadaşlık ilişkisi olmadığı için seni arayıp sormuyorlar

Genişletmek için tıkla...

Güzel özetlemişsiniz. Ben birinci kategoride sanıyordum meğer ikinci kategorideymiş bazı kişiler.

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Kocamla boşanacağız diye herkese anlatmadınız mı karı koca? Bir seneye yakın bilerek ayrı kalacakmışsınız, herkese boşandık diyecekmişsiniz. Bir konuya öyle yazmıştın. İnsanlara böyle anlattıysanız normal aramamaları.

Genişletmek için tıkla...

evet işte bunların bir tanesi ile epey bir dertleştik ve bu sürece girmeden önce ve başlarında benim en büyük destekçim gibi bir şeydi bana hak veriyordu falan

oglak_kadini .!.:

yok be Mahmut abi ben seviyorum seni

Genişletmek için tıkla...

Beni de en son ülkeden gittiğimde arayip sordular meraktan.
Ama ben arkadaslik ilişkilerime emek harcamadim hiç o yüzden iletişim birr geeliiyooo bii gidiyooooo normal görüyorum yani. Yine de tamamen kopmadigim arkadasliklarim.var +10 15 yillik.
Kendi cevrenizi oluşturun eş cevresini cevre yapmaya calismayin bence ma böyle seyler emek istiyor üşenmezsiniz biraz uğrasin yani.

Aklıma şey geldi okuyunca: Ceyda Düvenci’nin tv programında Hazal Kaya’yı bozup durması. Halbuki ailece görüştüklerinin haberleri pozları ekranda olsun sosyal medyada olsun karşımıza çıkıyordu. Herkes Ceyda’yı eleştirmişti. Kadın programdan birkaç ay sonra boşandı. Demek ki zaten Hazal’ı artık görmem kafasındaymış… peki siz barışırsanız ne olacak, o zaman ne yapacaklar asıl onu merak ettim şimdi…

Ben beni yormayan bir tane bile arkadaşlık yaşamadım, en stabil arkadaşım bile beni birkaç defa kırmış yormuştur. Belki ben de yorucu bir insanımdır bilmiyorum. Ama arkadaşa, fazladan bir insana o kadar ihtiyaç duymuyorum ki. Belki doğru insanlarla arkadaşlık yapamadığım içindir. Gerçekten bana bir şeyler katan, sohbeti güzel, içinde kötülük barındırmayan bir arkadaşım olsun isterdim ama benim için olsa da olmasa da bir.


şimdi, bu durum neden bir insanı evlat olsa sevilmez yapsın? Hayatımın bir döneminde arkadaşlarıma yetişemezdim birisiyle kahve içsem diğeri çağırırdı hadi bize gel diye. Telefonum hiç susmazdı.

Siz kendinizi seviyor musunuz? Değerli buluyor musunuz?

girlinred .!.:

Aklıma şey geldi okuyunca: Ceyda Düvenci’nin tv programında Hazal Kaya’yı bozup durması. Halbuki ailece görüştüklerinin haberleri pozları ekranda olsun sosyal medyada olsun karşımıza çıkıyordu. Herkes Ceyda’yı eleştirmişti. Kadın programdan birkaç ay sonra boşandı. Demek ki zaten Hazal’ı artık görmem kafasındaymış… peki siz barışırsanız ne olacak, o zaman ne yapacaklar asıl onu merak ettim şimdi…

Genişletmek için tıkla...

O zaman aynen hiçbir şey olmamış gibi devam ederler beni "sevmeye". Aramızda kötü bir şey geçmedi, sadece beni aramıyorlar, aramalarıma dönmüyorlar ama eşimi arıyorlar. Benim de "ben yalnızken eşimi aradınız ama beni aramadınız" diyecek halim yok. Desem de inkar ederler "olur mu öyle şey, yoğunduk şu oldu bu oldu" derler.