Merhabalar uzun zamndır kk takip ediyorum aceba benim gibi sorun yaşayanlarr vae mı diye... Ancak tam anlamıyla beni ifade eden bi başlık bulamadım. Sorun şu Ben son derece bakımlı ve çevrem tarafından beğenilen bir kızdım. Ünv mezunuyum gayet iyi bir işim var.Çok talibim oldu, fakat evlilik olmadı bir şekilde bir sevgilim vardı ayrıldık evlendi ona rağmen beni arayıp mutsuz olduğunu vs söyledi sürekli. Ama Ben evlenmeseydin artık çok geç beni unut dedim asla yüz vermedim ve kendime bir söz verdim beni seven biriyle evleneceğim dedim. Tabi zaman geçtikçe üzüntüm arttı onu çok seviyordum evlenmesi beni her geçen gün kahrediyordu.Aradan iki yıl geçti biriyle tanıştım nette yüzü fena değildi bir süre konuştuk yüz yüze gelince pek beğenmedim ama o bırakmadı ısrar etti peşimden koştu. Çok kariyerli birisiydi. Her yönüyle çok samimi geldi. Üç ay görüştük ailelerimiz tanıştı Ben 30 o 33 yaşındaydı evlenmeye karar verdik. Ama Ben hep aceba dedim. Bu mu emin miyim bilemedim hiç bir girdaba kapılmış gibi ilerledi herşey mutlu değildim zaten mutluluğu kaybetmiştim yani bilmiyorum nişan kına düğün güzel değildi hiçbiri hep aceba vaz mı geçsem dedim ama ona bunu nasıl yaparım, aceba belki severim, o bana değer veriyor gibi düşüncelerle evlendim.Fakat çok mutsuzum eşim dışarda benimle konuşurken hep gergin, böyle kariyerine güvenerek evlendim ama çok garip biri yürüken Ben arkada kalsam aldırış etmiyor gidiyor. Yani saçma bulacaksınız belki işinde çok iyi,konuşur eder sosyal ortamda çok çekingen ellerini nereye koyacağını şaşırıyor sosyal fobi mi bilmiyorum sürekli çok özgüvenli olduğunu söyler . Işte Ben hiçbirşeyi umursamam çok özgüvenliyim falan der. Ben onun bu pasif sefil duruşundan okadar itildimki, okadar itici geliyor onla hiçbir yere gitmek istemiyorum utanıyorum ondan. Çocuğum yok boşanmayı düşünüyorum
yapaca bir şey yok çok ciddi dikkat çekiyor. Hatta bu bir yazım yanlılı da değil. Resmen öyle olduğunu düşünüp yazmak:)
