- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.976
- 798
- Konu Sahibi bikahvebana
- #41
Umarım boşanırsınız.Merhaba KK üyeleri,
Annem ve babam bildim bileli geçinemez. İkisi de çok saygısız. Duygusal şiddetin dibine vurdular. Defalarca benim önümde böyle davranmalarından rahatsız olduğumu söyledim onlara ancak anladıklarını zannetmiyorum. Neden boşanmadıklarını hiç bir zaman anlamadım çünkü gerçekten de iki yabancıı yaşıyor evde. Ben 28 yaşında bekar bir insanım ve üzerimde baskı var ne zaman evleneceksin diye. Bakıyorum hallerine ve midem bulanıyor. Hele babama karşı zerre kadar sevgi yok içimde, anneme ise saygı duyuyorum.
Şu ortamda, evlilik hem kaçış hem de bela gibi geliyor bana. Annemle babamın evliliğine bakıp evlilikten soğuyorum. Bir yandan da bir kız olarak bu toplumda yalnız yaşanamayacağının farkındayım. Ailemden etkilenmek istemiyorum. Son zamanlarda iyice bunaldım. Kendimi onlardan nasıl koruyabilirim?
Bebeğinizi aynı hayata mahkum etmeyin anne babanız gibi.
Merhabalar,
Önce mantık sonra ise sevgi ile süren bir ilişkim oldu. Yaklaşık bir yıl sürdü ve ben asıl nişanlanınca tanımaya başladım gerçek yüzünü. Dürüstlük ve sadakat en önemli ilkelerimdi karşı taraftan beklediğim. Şimdi ise en son aileler arasında çok ağır bir tartışma yaşandı bu hafta. Ailelerimiz anlaşamıyor, nişanlım ise aramızdaki sorunları ailesine yansıtıyor aramızda kalmıyor. Bir de bunun üzerine aile apartmanına gidiyorum. Kızlar güvenemiyorum nişanlıma. Konuştuklarımız aramızda kalacak mı, bana gerek değeri kıymeti gösterebilecek mi bilmiyorum. Son iki üç aydır öyle huzursuz geçiyor ki neredeyse iki günde bir tartışıyoruz. Huzursuzum güvenmiyorum. Ne yapacağım. Karşıma alıp konuştum o da huzursuz ama bırakmıyor ben de bırakamıyorum. Evlendikten sonra düzelir hikayesine inanan ya da yaşayan var mı?
Merhabalar,
Nerden başlasam. Eşim çok duyarsız tepkisiz soğuk yapıda bir insan. Anne babası da aynı, dünyadan geçmişler. Keşfettiğim kadarıyla teşekkür etmek yok bu ailede. İLetişim kopuk. Eleştiri ve negatif bakış baskın. Takdir ise yok ama abartılı övgü var kendilerinden söz ederken. Ve kızlar sadece maddi birikim var maneviyat sıfır. Para ile oturup para ile kalkıyorlar. Eşim de aynı.
Ben ki çok hassas ve duyarlıyım. ince fikirliyim. Kendimi kırılırken buluyorum. Nasıl baş edebilirim bu aile ile?
Yukarıda eski mesajlarınıza bakılırsa evlenmiş olmak için evlenmişsiniz.
Balık baştan kokmuş ama umursamamışsınız.
Çünkü yaşınız 30 a geliyor diye evde kalmaktan korktunuz.
Ta nişanlıyken ayrılığı düşünmüşsünüz. Evlilik baştan beri kırılgan ama kociş istedi diye hamile kaldınız öyle mi?Çocuğu aldıracağımı söyledim, beni bununla tehdit edemezsin dedi. Çok büyük hayal kırıklığı içindeyim![]()
Adam boşamasın diye aldırmakla tehdit etmeniz çok çirkin.
Sanki bir canlıdan değil eşyadan bahsediyorsunuz.
Sizden iyi bir eş, anne olur mu?
Mucize olur ancak.