Görücü usulü istemeye gelinmesi için çevre lazım. Aile çevresi eş dost akraba önerileri filan. Güzel kızdır, şöyle iyidir filan diycek birileri.. Yok mu hiç böyle yardımcı olacak kimse. Biriyle arkadaşlık kurmak için de sosyal olmak lazım. Evde otur otur kim görecek tanıyacak. Ortamın mı yok, beğenilmiycek yanların mı çok anlamadım. Ne tipsiz kızlar oluyor yakışıklı adamları buluyorlar. Şans mı entrika mı bu işler ben de pek anlamam.
Hakkında bilgimiz de yok, çalışıyo musun, ekonomik özgürlüğün var mı. İnsan sevip sevilmek ister de, sevdiğinle evlenemeyeceğin gibi, sevmediğin biriyle de evlenilebilir. Evlilik zor iş. Evlenmeyen bir pişman evlenen bin..
Karşılıklı sevgi olmalı ama kafa uyumu çok önemli. Uymuyorsa, sevgi de bir süre sonra değişim gösterir. Ortak noktalar olmalı. birbirini ruhen zihnen doyurabilecek entelektüel birikim, kültür, bakış açısı uyumu olmalı. Mutsuz bir evliliktense evlenmemek daha iyi.
Hele ekonomik özgürlüğü olan kadınlar, bence hiç evlenmesinler. Kariyer yapsınlar, sevsinler sevilsinler tamam ama evlilik başka bişey. Bir evde yaşamak bir çok şeyi değiştiriyor. Bana da derlerdi de aldırmazdım.
İnan evlenince başın göğe ermiyor. Aksine, hastalanmaya başlıyosun. Evlenip de sistit olmayan kadın var mı acaba.. Türlü dertler.. Bi de kadın olmak gerçekten zor iş, kadınlara hak ettiğinden çok az değer veriliyor en modern çağdaş toplumlarda bile. Hele hamilelik filan, acayip zor. Erkekler bu kadar zor şartlara dayanamazlardı belki de. Kadınlar çok sabırlı ve güçlü. Doğurganlık gibi çok özel bir vazife verilmiş kadın milletine. Allah bile kadınlara layık görmüş hamileliği erkek cinsine değil. Öyle güvenli, öyle sağlam, öyle sabırldırı işte kadın. Ama hor görülür ikinci sınıf görülür. Halbuki bir sınıf farkı varsa kadındır üstün olan bence.
Konuyu dağıttım biliyorum da.. Feminist yanım coştu birden =)