Evlenirken ne hissettiniz?

MiSS_GoTHiC

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2011
806
320
108
Merhaba arkadaşlar, 28 yaşındayım ve 1 yıldır iyi giden bir ilişkim var.Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve gelecekteki eşim olarak hep onu düşünüyorum.İki gün önce sevgilim bana artık bu işi resmiyete dökelim,ailemle konuşayım,15 tatilde size tanışmaya ve seni istemeye gelelim dedi.Ben tabi ki çok sevindim,çok mutlu oldum.Ama sonra içime bi korku düştü.Neden korktuğumu da anlayamadım..Ben 7 yıldır ailemden uzak bi şehirde yalnız yaşıyorum.Yalnızlığı çok seviyorum evet ama gerçekten çok bunaldığım zamanlar da oluyor..Yanımda aşkım olsa keşke diyorum,şöyle yapardık,suraya giderdik felan diye düşünüyorum.Herşey benim istediğim gibi giderken,içimdeki bu korku da neyin nesi arkadaşlar? Neden korkuyorum ki ben?Evlenirsek o İstanbul'da olduğu için orda yaşıcaz.Acaba alıştığım çevreden ayrılıp İstanbul'a taşınmaktan mı korkuyorum? Ya da yalnız yaşamaya alıştım da,evlilik düşüncesi mi korkutuyor beni? Kızlar bi akıl verin,siz de yaşadınız mı böyle korkular?
 
arkadaşım evlendi geçen hafta ve yaşadığı şehirden başka bir şehire gitti ortamı falan da yok orada hiç korkmadı aksine güle oynaya gitti yani ki zorla evlenmediği içinde gayet normal bu durum.

içinizdeki korkunun sebebi ortam değişikliği değilde sevgilinizden emin olama durumu olabilirmiki
 
Bende yaşamıştım bu korkuyu, acaba sevmiyor muyum bile demiştim arkadaşlarıma sordum meğer birçok kişi yaşamış evlilik öncesi ilerleyen yaşlarda daha çok oluyor sanırım, çünkü erken evlenenlere sorduğumda sadece yaşayacağım heyecan vardı aklımda demişlerdi.
 
benimde hep merak ettigim bir konu acilmasi cok iyi olmus
 
Yalnizliga alistigindandir evliliginde guzel yanlari var tabi iyi bir es olcagina inaniyorsan korktugun gibi olmaz
 
Yalnızlığa alışmış olduğunuzdan olabilir. Ben de evlilikten bu yüzden korkuyorum çünkü alıştım bu duruma. Büyük sorumluluk olduğunu düşünüyorum evliliğin ve bu rahata alışmış bünyem kaldırmaz diye düşünüyorum bazen :) Hayatımda biri yok şu an tabi içinde bulunduğunuz durumu tam olarak anlayamam ama ben bazen bu hayatıma çok alıştığımı düşündüğümden bana uzak geliyor şimdilik. Ama karamsar olmayın. Doğru insan her zaman çıkmaz karşınıza. Olumsuz şeyler düşünmemeye çalışın. Tek başınıza olmayacaksınız sevdiğiniz insan size arkadaş, sırdaş, eş olacak. Güzel şeyler düşünün güzel olsun her şey. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
Birsey hissetmedim yani oldu bitti ee evlendik iste bi sure adapte olamadim zaten bizim jethiziyla oldugu icin ama seviyorum esimi
 
Eşimle birsürü engeli aştık tam nikahımız kıyılacak memur bana sordu 1 saniye içinde düşündüklerim " Hayır desem olurmu evet demek istemiyorum sanki şimdi Hayır desem salondaki insanlar ne düşünür . Acaba eşim olacak kişi beni anlarmı yok bidaha yüzüme bakmaz "diyerek daha birsürü şey düşündüm.

Eşim sonsuza dek evet diye bağırırken ben tiz bir sesle evet demişim baya dalga geçildi tabi ses tonumla. Ah içimdeki sesleri bir bilseler
 
Evet dediğiniz gibi yalnız yaşamanın verdiği bir rehavet de olabilir.Sevgilimden emin olamama diye bişey yok.Hem ondan hem de ailesinden eminim.Sevgimden ve sevgisinden de eminim,ama bişey var ve ben o şeyi bulamıyorum..Onunla evlenmek de değil korkum,ama ne? :(
 
yanlız yasamaya alıstıgın icin zorlanabilirsin.
ben de senin gibi yıllarca ailemden ayrı yasadım ,bu yIl erkek arkadasımla aynı eve gectik ama cok bunaldım ,evden ayrılmayı dusunuyorum , iyi dusun canım :)
hakkında hayırlısı olur insallah :)
 
Evet dediğiniz gibi yalnız yaşamanın verdiği bir rehavet de olabilir.Sevgilimden emin olamama diye bişey yok.Hem ondan hem de ailesinden eminim.Sevgimden ve sevgisinden de eminim,ama bişey var ve ben o şeyi bulamıyorum..Onunla evlenmek de değil korkum,ama ne? :KK43:
ozgurlugunu ozlemekten korkuyor olabilirmisn.
 
ne zaman evlilik konusu acilsa icimde bir kacip gitme istegi... ailemi sevdiklerimi herseyi terk edio kimsenin olmadigi bir yerde yasama istegi...bazense kucuk bir cocuk gibi kuytu bir koseye saklanip beni kimsenin bulamamasini istiyorum. sanki tum evliliklerin sonu ayniymis gibi evlilik ve mutluluk bir birine ters orantiliymis gibi. ozgurlugumun elimden alinmasi beni ben yapan seylerin kaybolup gitmesinden ve birgun ihanetin tadina bakmaktan korkuyorum. sevdigim kisi karsimda mutlu hayaller kurarken bense korku filmi senaryolari yaziyorum.
 
Ben de yalnizliga aliskinim, 2 yildir tek basima yurtdisinda yasiyorum.

Aklima sevdigim erkegi getiriyorum, evlenecek olsam aklimda kesinlikle "acaba" olmaz, katiksiz bir mutluluk ve heyecan olurdu sanirim.

Icinize %100 sindiginizden emin misiniz?
 
Ayni korkulari ben de yasamistim.Hatta söz gecemde hic uyuyamadim biraksalar aglayacaktim.Yepyeni bir aile ile tanisma iclerine girme artik gelin oluyorsun laflari.Nisaniydi dugunuydu hepsi ayri heyecan.Icindeki korku normal yepyeni bir hayata baslayacaksin.Karsindaki kisiden eminsen kafana takma hepimiz yasamisizdir benzerlerini.
 
Ben de yalnizliga aliskinim, 2 yildir tek basima yurtdisinda yasiyorum.

Aklima sevdigim erkegi getiriyorum, evlenecek olsam aklimda kesinlikle "acaba" olmaz, katiksiz bir mutluluk ve heyecan olurdu sanirim.

Icinize %100 sindiginizden emin misiniz?
Oyle olmuyor ya en azindan bende olmadi.Yani yuzde yuz emin bile olsan artik annenin evine kafana estigi gibi gidememen yeni bir aileye girme onun sorumlulugu gelinimizsin laflari vs insan ister istemez bir ürküyor basta sanki dunyada tek kendi gelin olmus gibi.Sonra alisiyorsun her seyde oldugu gibi.
 
Merhaba arkadaşlar, 28 yaşındayım ve 1 yıldır iyi giden bir ilişkim var.Sevgilimi gerçekten çok seviyorum ve gelecekteki eşim olarak hep onu düşünüyorum.İki gün önce sevgilim bana artık bu işi resmiyete dökelim,ailemle konuşayım,15 tatilde size tanışmaya ve seni istemeye gelelim dedi.Ben tabi ki çok sevindim,çok mutlu oldum.Ama sonra içime bi korku düştü.Neden korktuğumu da anlayamadım..Ben 7 yıldır ailemden uzak bi şehirde yalnız yaşıyorum.Yalnızlığı çok seviyorum evet ama gerçekten çok bunaldığım zamanlar da oluyor..Yanımda aşkım olsa keşke diyorum,şöyle yapardık,suraya giderdik felan diye düşünüyorum.Herşey benim istediğim gibi giderken,içimdeki bu korku da neyin nesi arkadaşlar? Neden korkuyorum ki ben?Evlenirsek o İstanbul'da olduğu için orda yaşıcaz.Acaba alıştığım çevreden ayrılıp İstanbul'a taşınmaktan mı korkuyorum? Ya da yalnız yaşamaya alıştım da,evlilik düşüncesi mi korkutuyor beni? Kızlar bi akıl verin,siz de yaşadınız mı böyle korkular?
O düğün bitip de eve girdiğin anda bitiyor bütün korkular da sıkıntılarda.
 
Evlilik hayatinizin degismesi demek. Artik tek kisilik degil iki kisilik bir hayatiniz olacak. O yüzden bir cok kisi evlenirken korkular yasiyor. Acaba dogrumu yapiyorum diye sorular beyninizi kemiriyor, hic bir sorun yokken hemde.

Ablamda nisanlandiktan sonra degisik bir psikolojiye girdi. Ben evlenmek istemiyorum korkuyorum demeye basladi. Halbuki hersey cok güzel gidiyordu. Nisanlisi cok deger veriyordu. Sonra kendisi de sacmaladigini fark etti. Evlendi ve iyiki evlenmisim diyor. O hallerine gülüp geciyor simdi.
 
Back
X