-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Evleniyorum ama neden huzursuz ve sıkıntılıyım :(
- Konu Sahibi poldi
- Başlangıç Tarihi
Mutlaka, ilk zaman zorlanacağım kesin. Güzel dilekleriniz içinde çok teşekkürler, aminn..cümlemize
sizin bu dediğiniz şeyler bn üniversiteye başladığım zamnlarda olmuştu hiç bilmediğim bir şehirde tek kaldığım için öyleydm alıştım şimdi aileye özlem hala devam ediyor 3 hafta sonra bitecek 2 yıl sonra evlenecem şimdiden alıştım biraz aileden ayrı kalmaya sizde alışırsınız eşiniz umarım destek olur size tez zamnda alışırsınız
Üniversiteyi kendi şehrimde okudum, yoksa iyi olurdu, önceden azda olsa alışırdım. Şartlar, durumlar ne olursa olsun, hissedilen duygular aynı demekki. İlk zaman öyleydi, sonra geçti diyorsun.
Burda eşim olacak kişiye çok iş düşüyor, haklısın canım. İnşallah seninde gönlüne göre olur herşey, teşekkürler
Hissettiklerim normal diyorsun yani, sağol canım desteğine
zaten onun sevgisi, sıkıntıma su serpiyor, inşallahda hep öyle gider, teşekkürler
ben evlenirkende aynı senin gibiydim sanki zorla evlendiriyorlar gibi halim vardı çok istediğim birşeyin bu kadar zor gelmesine bende şaşırmıştım senin durumun değişik şehride değiştireceksin ama merak etme benim arkadaşımda şehir değiştirdi evlenince tabiki ilk zamanlar çok zor oluyormuş ama sonradan alışılıyormuş sen şimdinin tadını çıkar gerisi eşine kalmış anlayışlı biriyse senin neler yaşadığını farkeder ona göre davranır bu gününü zehir etme kendine sonuçta evlilik hep aynı ha olduğun şehir ha gittiğin şehir
Hissettiklerim normal diyorsun yani, sağol canım desteğine
bende farklı bir ildeydim istanbula çalışmaya geldim ailemin yanına dönecekmişim giib geliyordu ama eşimi tanıyınca iş ciddiye binince nerdeyse 1sene olacak evleneli zor oldu ailemden ayrılmak onlarla yaşamıyodum okul falan derken ama yinede insana zor geliyor ama onlara gititiğimde eskisi gibi rahat edemedim evimi aradım benimde artık bir evim vardı kimse olmasa bile etrafında evin sana hzur verecektir.
herkes hemen hemen aynı şeyleri hissediyor ama ben farklılık kendimde değil nişanlımda hissediyorum..ilgisiz umursamaz ve hatta sevgisinin azaldığını hissediyorum..eskisi gibi arayıp sormaz..mesaj atmaz..özledim görüşelim demez..
ilgisizsin dediğimde bence değil ben normalim dedi..
bende bu nedenden dolayı ne heyecan ne de mutluluk hissediyorum düğünüme 1.5 ay kalmış olmasına rağmen
Canım eşin anlayışlı davranacak birine benziyor, zamanla alışacağını düşünüyorum, insan zamanla her şeye alışıyor; ama önemli olan mutlu olmak sonuçta. allah gönlüne göre versin, mutlaka çalışmaya devam et, çevren de olur o zaman diğer arkadaşların da söylediği gibi...
Düğüne 1.5 ay kaldığı için stres yapıyor olabilirsin canım; ama sana öyle gelmiyorsa, bence sorgulamalısın bu değişimi... Evlendikten sonra çok geç olabilri bence; ama stresten sana öyle geliyor da olabilir.
eskisi gibi arayıp sormaz..mesaj atmaz..özledim görüşelim demez..
ilgisizsin dediğimde bence değil ben normalim dedi..
bende bu nedenden dolayı ne heyecan ne de mutluluk hissediyorum düğünüme 1.5 ay kalmış olmasına rağmen
Düğüne 1.5 ay kaldığı için stres yapıyor olabilirsin canım; ama sana öyle gelmiyorsa, bence sorgulamalısın bu değişimi... Evlendikten sonra çok geç olabilri bence; ama stresten sana öyle geliyor da olabilir.
Benim gibi hisseden ne çok kişi varmış, yalnız değilmişim demekki. Bende kendime soruyorum, kızım sen sevmiyormusun? kendin bulmadınmı bu çocuğu, sen istemiyormusun yoksa bunu
kendime kızıyorum hep. En çokda uzak yere gelin gitmek bunaltıyor beni. Ama onun yanındaykende herşeyi unutuyorum. Onun sevgisi gücümü artırıyor. İnşallah bende arkadaşın gibi alışırım canım. Teşekkürler desteğineİnsanın kendine ait bir evi olması, ailesinde uzakda olsa, o tat farklı bişey olsa gerek. Söylediğin gibi alıştıktan sonra, baba evi yabancı gelir artık bana. Teşekkürler canım
eskisi gibi arayıp sormaz..mesaj atmaz..özledim görüşelim demez..
ilgisizsin dediğimde bence değil ben normalim dedi..
bende bu nedenden dolayı ne heyecan ne de mutluluk hissediyorum düğünüme 1.5 ay kalmış olmasına rağmen
Bazı erkekler nışanlandıktan sonra, işi daha garantiye alıyor, o yüzden eskisi gibi aramıyor, sormuyormuş. Bakalım benimki nasıl olacak:26:
Düğün yaklaşmışken daha fala ilgi ve sevgi bekliyorsun çok normal. Ama odun erkeklerde nerde o anlayış. Sen sakın takılma canım bunlara, eminim düğün telaşı felan derken biraz boşladı seni, evlenince telafisi çok olacaktır
Canım eşin anlayışlı davranacak birine benziyor, zamanla alışacağını düşünüyorum, insan zamanla her şeye alışıyor; ama önemli olan mutlu olmak sonuçta. allah gönlüne göre versin, mutlaka çalışmaya devam et, çevren de olur o zaman diğer arkadaşların da söylediği gibi...
Teşekkür ederim canım, şimdilik eşim olacak kişi iyi, inşallahda hep öyle gider. Çalışma şuan için pek ufukta yok ama ilerde olabilir tabi. İnşallah zamanla alışırım herşeye. Teşekkürler
Ah canım bunlar çok normal.
Ben de bir ay içinde evleniyorum üstelik uzağa filan da değil.
Şimdiki evime 15 dk mesafeye amaaa...
Yemelerden içmelerden uykulardan kesildim
Hay Allah, çok yakına gidiyormuşsun canım, ben şehir içine gelin gitsem hiç üzülmem felan diyorum kendime
sen bendende kötü olmuşsun canım. Demekki yaşanılan hisler hep aynı. Dün burada paylaştıktan sonra bir rahatlama yaşadım, hatta akşam düğün salonumuz felan tutuldu, haberini aldığımda eskisi gibi kaygılanmadım. İnşallah hepimiz sakince atlatacağız bu günleri.Sanada şimdiden mutluluklar dilerim canım, Allah mutluluğumuzu daim etsin
Hay Allah, çok yakına gidiyormuşsun canım, ben şehir içine gelin gitsem hiç üzülmem felan diyorum kendime
Sanada şimdiden mutluluklar dilerim canım, Allah mutluluğumuzu daim etsin
Sen de daha fazla kafana takma bu sıkıntıları.
Bu heycanların tadını çıkart her biri ayrı güzel.
Bol bol anneciğine sarıl öp ve bu zamanları güzel değerlendir.
Doğru diyorsun canım, inşallah:18: devamlı kendime telkinler veriyorum, geçecek inşallah..
Sevgiler
ezberlenmiş gibi hep aynı sözler... hayır, niye kafana takmıycakmışsın ki? bence içinden gelen her hissi kafana tak, iyice de ölç tart. çünkü emin ol hisler daha mantıklı. bu cümlenin üzerinde düşününce ne demek istediğimi anlarsın. zaten en büyük hatamız, kalbimizin, çimizin bize söylediği şeyleri görmezden gelmemiz değil mi? bütün hataları bu şekilde yapmıyor muyuz? kalbini dinlemekle kastettiğim, örneğin gidip de aklın mantığın almayacağı bir evlilik yapmak değil. kendini dinlemek, kendin için doğru olanı en iyi sen bilirsin, bunu bilmek.
ha en ufak bir tereddütün varsa da evlenme. çünkü, burada birkaç kere dediğim gibi, evlilik istediğinde mola alabileceğin, istemediğinde ben çıkıyorum diyebileceğin bir oyun değil. burada okuduklarından sen de herkes gibi evlendikten sonra ayrılmanın ne zor bir şey olduğunu biliyorsundur (Allah korusun tabi ama her şey gözönüne almak lazım). ayrıca, kaç yaşındasın bilmiyorum ama bence 30'a kadar yolu var. hatta bugünün sosyal hayatının getirdiği şartlarda 30'dan önce evlenmek bana saçma geliyor. yani n acelesi var ki? zaten o yaştan sonra ölene dek o kişiyle birlikte olacaksın, o çok istediğin kendi evin olacak, o çok istediğin kendi evinde çalışsan da çalışmasan da temizlik, yemek, ütü, ortalığı toplama döngüsüne gireceksin. zaten evlendikten sonra hayatının kalanı bu monotonluk maratonunda geçecek. e o zaman bunun için acele etmek, buna özenmek neden? kesinlikle, sana bir arkadaş gibi çok çok iyiniyetle söylüyorum, kafanda en ufak bir şüphe varsa evlenme. ertele. zaman sana doğrsunu gösterir. kimse ne der, aman hazırlıklar ne olacak diye de düşünme. bir insanın ruhsal sağlığı ve bir kez geldiği hayatının geleceği o tüm hazırlıklarla kıyaslanmayacak kadar kıymetli.
ha en ufak bir tereddütün varsa da evlenme. çünkü, burada birkaç kere dediğim gibi, evlilik istediğinde mola alabileceğin, istemediğinde ben çıkıyorum diyebileceğin bir oyun değil. burada okuduklarından sen de herkes gibi evlendikten sonra ayrılmanın ne zor bir şey olduğunu biliyorsundur (Allah korusun tabi ama her şey gözönüne almak lazım). ayrıca, kaç yaşındasın bilmiyorum ama bence 30'a kadar yolu var. hatta bugünün sosyal hayatının getirdiği şartlarda 30'dan önce evlenmek bana saçma geliyor. yani n acelesi var ki? zaten o yaştan sonra ölene dek o kişiyle birlikte olacaksın, o çok istediğin kendi evin olacak, o çok istediğin kendi evinde çalışsan da çalışmasan da temizlik, yemek, ütü, ortalığı toplama döngüsüne gireceksin. zaten evlendikten sonra hayatının kalanı bu monotonluk maratonunda geçecek. e o zaman bunun için acele etmek, buna özenmek neden? kesinlikle, sana bir arkadaş gibi çok çok iyiniyetle söylüyorum, kafanda en ufak bir şüphe varsa evlenme. ertele. zaman sana doğrsunu gösterir. kimse ne der, aman hazırlıklar ne olacak diye de düşünme. bir insanın ruhsal sağlığı ve bir kez geldiği hayatının geleceği o tüm hazırlıklarla kıyaslanmayacak kadar kıymetli.
Merhabalar, kafamda olumsuz bir şüphe yok aslında. Hani aklımda geçen, yada hissetklerim kötü somut bişey yok. Sadece içsel bir huzursuzluk benimkisi.Şehir dışında yaşamanın verdiği bir kaygı daha çok. Bunun yanında 30 çokdan geçtim
hani yaşım geçiyor, illaha evleneyim diyede değilim, seviyorum, seviliyorum ama bir taraftanda işte tarifi olmayan bir huzursuzluk hakim Değerli yorumun içinde çok teşekkürlerBenzer Konular
