- 16 Aralık 2020
- 10
- 3
- 36
- Konu Sahibi Leylaleylak
-
- #1
Merhaba ben 1 yıllık evliyim
Eşimle severek evlendik aşık değildim, mantık evliliği de değildi iyi bir adam olarak sevdim ve çok hızlı bir kararla bir yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Kv bir aylık gelinken burnumdan getirdi hem de suçum olmayan bir şeyde. İnanılmaz bir kültür farkı ve cimrilik vardı, ilk oğulları olmasına rağmen düğün bile yapmadı her şeyi bize yıktılar. Hal böyle olunca ben de onları ne çeyiz dizmeye ne gelinlik bakmaya çağırmadım tabi bu da sonradan olay oldu. Evliliğimin ilk zamanları hep geçmişi özledim normaldir dedim ve bastırdım ama bir süre sonra hem yetersiz olduğumu düşündüm hem de evliliğin bana göre olmadığını düşünmeye başladım ve bir kaç gün babamın evinde kaldım. Benim annem yok ve çok çetrefilli boşanmalı kavgalı bir evde büyüdüm. Neyse sonra geri eve döndüm çünkü eşimin somut bir kavga veya boşanmaya gerek duyacağım bir sebep yoktu çevremde herkes büyü vs yapılmış sana kv olabilir falan dediler ben inanmam öyle şeylere ama bir süre sonra bu düşünceler geçince iyi ki boşanmamışım dedim gerçekten ne vardı öyle düşündüren diye kendimi yedim durdum pişman olmaktan çok korkuyorum çünkü. Evlenmeden önce çalışıyordum evlenince ayrıldım eşim cimri bir adam babası gibi yani gördüğü o deyip idare etmeye çalışıyorum, maddi olarak her şeyi ben yaptım eşimin borcuna kadar ödedim yine çalışıyor olsam asla esirgemem ama artık eşimin en ufak sebeplerle kavga çıkarması ailesinin yanlışlarına rağmen üstüme gelmesi bu cimriliği aşırı kültür farkı ortak zevk alanının azlığı düşünce farklılıkları beni yoruyor yarın öbür gün çocuğum olsa ondan da maddi olarak esirgeyeceğinden, sorumsuz davranacağından korkuyorum o zaman daha da kötü hissederim biliyorum. Çocuk çok istememe rağmen ona güvenmiyorum bu sebeple bekliyorum ama herkes sonunuz yok diyor. ona çok alıştım ama aşık değilim üzülüyorum o üzülecek ayrılırsak diye ama çok takacak gibi de davranmıyor ne yapacağımı şaşırdım daha yazamadığım çok şey var bunaltmak istemedim boşansam yeni bir hayat diyorum kendim için ama en çok onu düşünüyorum ne olacak benim sonum
Eşimle severek evlendik aşık değildim, mantık evliliği de değildi iyi bir adam olarak sevdim ve çok hızlı bir kararla bir yıllık sevgililiğin ardından evlendik. Kv bir aylık gelinken burnumdan getirdi hem de suçum olmayan bir şeyde. İnanılmaz bir kültür farkı ve cimrilik vardı, ilk oğulları olmasına rağmen düğün bile yapmadı her şeyi bize yıktılar. Hal böyle olunca ben de onları ne çeyiz dizmeye ne gelinlik bakmaya çağırmadım tabi bu da sonradan olay oldu. Evliliğimin ilk zamanları hep geçmişi özledim normaldir dedim ve bastırdım ama bir süre sonra hem yetersiz olduğumu düşündüm hem de evliliğin bana göre olmadığını düşünmeye başladım ve bir kaç gün babamın evinde kaldım. Benim annem yok ve çok çetrefilli boşanmalı kavgalı bir evde büyüdüm. Neyse sonra geri eve döndüm çünkü eşimin somut bir kavga veya boşanmaya gerek duyacağım bir sebep yoktu çevremde herkes büyü vs yapılmış sana kv olabilir falan dediler ben inanmam öyle şeylere ama bir süre sonra bu düşünceler geçince iyi ki boşanmamışım dedim gerçekten ne vardı öyle düşündüren diye kendimi yedim durdum pişman olmaktan çok korkuyorum çünkü. Evlenmeden önce çalışıyordum evlenince ayrıldım eşim cimri bir adam babası gibi yani gördüğü o deyip idare etmeye çalışıyorum, maddi olarak her şeyi ben yaptım eşimin borcuna kadar ödedim yine çalışıyor olsam asla esirgemem ama artık eşimin en ufak sebeplerle kavga çıkarması ailesinin yanlışlarına rağmen üstüme gelmesi bu cimriliği aşırı kültür farkı ortak zevk alanının azlığı düşünce farklılıkları beni yoruyor yarın öbür gün çocuğum olsa ondan da maddi olarak esirgeyeceğinden, sorumsuz davranacağından korkuyorum o zaman daha da kötü hissederim biliyorum. Çocuk çok istememe rağmen ona güvenmiyorum bu sebeple bekliyorum ama herkes sonunuz yok diyor. ona çok alıştım ama aşık değilim üzülüyorum o üzülecek ayrılırsak diye ama çok takacak gibi de davranmıyor ne yapacağımı şaşırdım daha yazamadığım çok şey var bunaltmak istemedim boşansam yeni bir hayat diyorum kendim için ama en çok onu düşünüyorum ne olacak benim sonum