Merhaba,
Daha önce yazmıştım ailemin hiç bir konuda destek olmaması konusunda bir şekilde kendi imkanlarımla sözlendim nişanlandım. ne sözlenmek ama aileme kızıyordum bir anda kendimi kocaman bir yalnızlığın içerisinde buldum. bilemiyorum belkide ben abartıyorum. yardımlarınızı rica ederim.
aile desteğim olmadan söz nişan hazırlıklarına başladık, sonrasında olanlar beni darmadağan etti 2 ay oldu nişanlanalı çok mutsuzum.
nişan elbisem hariç herşeyi kendim halletmek zorunda kaldım nişan pastası salonda yapmadık eve yemek yaptırmak içecekler süsler organizasyon firması masa sandalye geldi onları bile kendim taşıdım ailemden destek beklemiyordum ama nişanlımda beni yalnız bıraktı kuaförüme bile kendim gitmek zorunda kaldım neymiş şehir dışından misafirler gelmiş yalnız mı kalcaklarmış bohça hazırlıyorlarmış onlara yardım edecekmiş. annesi arayıp kaçta gelelim birşeye ihtiyacınız var mı eksiğiniz var mı diye sormadı annem nişanlıma söylemiş artık kimse aramayınca 6-6.30 gibi gelin yemek yeriz sohbet muhabbet isteme sonra yüzük takar pastayı keseriz demiş. bende söyledim konuştuk erken gelin yemek yaptırdık pastalar börekler dolmalar bizim ev doldu bekle bekle 6 oldu yoklar 6.30 7 7.30 8 8.30 ta geldiler. anlayacağınız geç kaldılar neymiş efendim bohçaları hazırlayamamışlar erken mi gelinirmiş. arayıp sormadı ne annesi ne babası biz arayıp söylememize rağmen geciktiler. herkes neredeyse şehir dışından geldi kalacak yer yok dönecek olanlar var babam nerde kaldılar diye milletin içinde bağardı zaten kuaföden gelip 9 saat bekleyince saçlarım bozuldu üstüne ağlayınca makyajım mahvoldu geç geldiler istediler duymadım kendi kahvemi kendim yapamadım elbise değiştirecektim değiştiremedim pasta kesilmedi dua edilip el öpmeye kendim gittim arkamı bir döndüm nişanlım yok. annesini kahvesi sade olmamış ben kaynanayım bana yeni kahve yapın demiş. biri kalkmış keyif yapmaya gelmediniz erken gelip kahvenizi içseydiniz demiş üzerine o kahve buraya gelmesin kötü şeyler olacak demiş. nişanım altüst oldu hayatımın en kötü günlerinden biriydi diyebilirim. sonrasında bohçaları açtık annesi kullanılmış eski çantalar milattan kalma havlular dantelinide dikmemiş arasına koymuş sargı bezi gibi olan yazmalardan başkasının mevlüt hatırası diye yazan kuranını seccadesini koymuş aldığım iç çamaşırlarının hepsini açmışlar aldığımız pijama takımlarını koymamış ne kadar sağdan soldan topla ne varsa koymuş. nişan günü arayıp nişanlımı kahve tepsisine para koyulur dedim annesi arkadan saçmalamasın diye bağırmalar daha evlenmeden. nişandan bir gün önce nişanlımla yemeğe gidecektik organizasyon firması aradı biz geliyoruz diye nişanlım yarın yapsan bunları olmazmı benim karnım aç annemi evde bıraktım şimdi neden geliyorlar diye bağırmalar yarın nişanımız var ev misafir dolacak ne zaman yapıcam dedim. bana yardım etmesi gereken yerde beni kapının önüne bırakıp bastı gitti. bunların hepsinden sonra annem çıldırdı annesinin öncedende yaptığı saygısızlıklar vardı son nokta oldu.
babam annem nişanlımı çağırıp bunlar ne diye bohçayı gösterip biz sizi kaçta çağardık diye kızdı.
bir daha olmayacak üzmeyeceğim vs vs sonra ailesi özür dilemeye geldi annesi suçu hep başkalarının üzerine attı.sonra bohçalarda yanlış olan ne var dedi dalga geçer gibi. özür dilediği ertesi gün yemeğe gittik nişanlım ve ailesiyle birlikte hiç benim ailemi çağarmak yok geliyorlar şehir dışından bizde ye iç evlerine bizde ye iç evleri sözde kız tarafıyız bizim burda düzenimiz yok madem bizde sizi yemeğe götürelim demediler. neyse yemek sonrası buyrun bize çaya çıkalım dedim annesi babanı çekemiycem demez mi çıldırdım. nişanlıma söyledim oda annesine söylemiş annesi beni aradı konuştuklarınıza dikkat edin artık mutsuz oluyorum dedim. mutsuzsan at nişanı uzaksın zaten ben seninle artık birşey konuşmayacağım oğlum ara demese aramam düğüne kadar konuşmayalım sonra siz benden ne istiyorsunuz diye ağladım aaaa ağladın şimdi beni suçlayacaklar deyip yüzüme kapattı telefonu oğlunu aramış hemen oda beni annem neden ağlıyor diye bana hesap soruyor yarın gel eşyalarını al git dedim memur nöbetteydi izin alıp çıkıp gelmiş o gün tak etti artık atacaktım altından giriyor üstünden çıkıyor nişanlım gerekirse ailemi silerim diyor kimse ailesini silmez silmesinide istemem beni ikna ediyor konuşmuyor susuyor ben konuşup konuşup susmak zorunda kalıyorum.
aileni silmeni istemiyorum annen beni aramasın artık dedim eeee nasıl olacak böyle aileni sil demedim ben annenin saygısızlıklarına katlanamam dedim. hemen ailemi silerim diyen kişi terslemeye başladı evlenmek istemiyorum. deli gibi aşık olduğum insandan midem bulanıyor dokunmak sarılmak elini tutmak öpmek istemiyorum. ailemden dolayı benden mi soğuyacaksın diyor bende ailenin davranışlarına verdiğin tepkiden dolayı istemiyorum dedim. beni nişan günümde yalnız bıraktın dedim benimde nişanımdı dedi insan nişanına geç kalmaz dedim herşeyimi kendim yaptım kendi kendime mi nişanlandım ben dedim. üstüne birde saygısızca davranışlara müsade ettin düzelmesi gereken yerde mahvettin dedim ailen özür dilemeye geldi ne düşünüyorsun dedim. özür dilediler daha ne istiyorsun dedi. çok mutsuzum istemiyorum artık sen beni sevmedin ozaman diyor bunlara karşı insan nasıl mutlu olur tek ailesi olsa kendiside yanımda durmadı böyle evlilik yapmak istemiyorum. ailemden yana bahtım gülmedi evlenince de mi böyle olacak diye korkuyorum. ne yapmalıyım.
Daha önce yazmıştım ailemin hiç bir konuda destek olmaması konusunda bir şekilde kendi imkanlarımla sözlendim nişanlandım. ne sözlenmek ama aileme kızıyordum bir anda kendimi kocaman bir yalnızlığın içerisinde buldum. bilemiyorum belkide ben abartıyorum. yardımlarınızı rica ederim.
aile desteğim olmadan söz nişan hazırlıklarına başladık, sonrasında olanlar beni darmadağan etti 2 ay oldu nişanlanalı çok mutsuzum.
nişan elbisem hariç herşeyi kendim halletmek zorunda kaldım nişan pastası salonda yapmadık eve yemek yaptırmak içecekler süsler organizasyon firması masa sandalye geldi onları bile kendim taşıdım ailemden destek beklemiyordum ama nişanlımda beni yalnız bıraktı kuaförüme bile kendim gitmek zorunda kaldım neymiş şehir dışından misafirler gelmiş yalnız mı kalcaklarmış bohça hazırlıyorlarmış onlara yardım edecekmiş. annesi arayıp kaçta gelelim birşeye ihtiyacınız var mı eksiğiniz var mı diye sormadı annem nişanlıma söylemiş artık kimse aramayınca 6-6.30 gibi gelin yemek yeriz sohbet muhabbet isteme sonra yüzük takar pastayı keseriz demiş. bende söyledim konuştuk erken gelin yemek yaptırdık pastalar börekler dolmalar bizim ev doldu bekle bekle 6 oldu yoklar 6.30 7 7.30 8 8.30 ta geldiler. anlayacağınız geç kaldılar neymiş efendim bohçaları hazırlayamamışlar erken mi gelinirmiş. arayıp sormadı ne annesi ne babası biz arayıp söylememize rağmen geciktiler. herkes neredeyse şehir dışından geldi kalacak yer yok dönecek olanlar var babam nerde kaldılar diye milletin içinde bağardı zaten kuaföden gelip 9 saat bekleyince saçlarım bozuldu üstüne ağlayınca makyajım mahvoldu geç geldiler istediler duymadım kendi kahvemi kendim yapamadım elbise değiştirecektim değiştiremedim pasta kesilmedi dua edilip el öpmeye kendim gittim arkamı bir döndüm nişanlım yok. annesini kahvesi sade olmamış ben kaynanayım bana yeni kahve yapın demiş. biri kalkmış keyif yapmaya gelmediniz erken gelip kahvenizi içseydiniz demiş üzerine o kahve buraya gelmesin kötü şeyler olacak demiş. nişanım altüst oldu hayatımın en kötü günlerinden biriydi diyebilirim. sonrasında bohçaları açtık annesi kullanılmış eski çantalar milattan kalma havlular dantelinide dikmemiş arasına koymuş sargı bezi gibi olan yazmalardan başkasının mevlüt hatırası diye yazan kuranını seccadesini koymuş aldığım iç çamaşırlarının hepsini açmışlar aldığımız pijama takımlarını koymamış ne kadar sağdan soldan topla ne varsa koymuş. nişan günü arayıp nişanlımı kahve tepsisine para koyulur dedim annesi arkadan saçmalamasın diye bağırmalar daha evlenmeden. nişandan bir gün önce nişanlımla yemeğe gidecektik organizasyon firması aradı biz geliyoruz diye nişanlım yarın yapsan bunları olmazmı benim karnım aç annemi evde bıraktım şimdi neden geliyorlar diye bağırmalar yarın nişanımız var ev misafir dolacak ne zaman yapıcam dedim. bana yardım etmesi gereken yerde beni kapının önüne bırakıp bastı gitti. bunların hepsinden sonra annem çıldırdı annesinin öncedende yaptığı saygısızlıklar vardı son nokta oldu.
babam annem nişanlımı çağırıp bunlar ne diye bohçayı gösterip biz sizi kaçta çağardık diye kızdı.
bir daha olmayacak üzmeyeceğim vs vs sonra ailesi özür dilemeye geldi annesi suçu hep başkalarının üzerine attı.sonra bohçalarda yanlış olan ne var dedi dalga geçer gibi. özür dilediği ertesi gün yemeğe gittik nişanlım ve ailesiyle birlikte hiç benim ailemi çağarmak yok geliyorlar şehir dışından bizde ye iç evlerine bizde ye iç evleri sözde kız tarafıyız bizim burda düzenimiz yok madem bizde sizi yemeğe götürelim demediler. neyse yemek sonrası buyrun bize çaya çıkalım dedim annesi babanı çekemiycem demez mi çıldırdım. nişanlıma söyledim oda annesine söylemiş annesi beni aradı konuştuklarınıza dikkat edin artık mutsuz oluyorum dedim. mutsuzsan at nişanı uzaksın zaten ben seninle artık birşey konuşmayacağım oğlum ara demese aramam düğüne kadar konuşmayalım sonra siz benden ne istiyorsunuz diye ağladım aaaa ağladın şimdi beni suçlayacaklar deyip yüzüme kapattı telefonu oğlunu aramış hemen oda beni annem neden ağlıyor diye bana hesap soruyor yarın gel eşyalarını al git dedim memur nöbetteydi izin alıp çıkıp gelmiş o gün tak etti artık atacaktım altından giriyor üstünden çıkıyor nişanlım gerekirse ailemi silerim diyor kimse ailesini silmez silmesinide istemem beni ikna ediyor konuşmuyor susuyor ben konuşup konuşup susmak zorunda kalıyorum.
aileni silmeni istemiyorum annen beni aramasın artık dedim eeee nasıl olacak böyle aileni sil demedim ben annenin saygısızlıklarına katlanamam dedim. hemen ailemi silerim diyen kişi terslemeye başladı evlenmek istemiyorum. deli gibi aşık olduğum insandan midem bulanıyor dokunmak sarılmak elini tutmak öpmek istemiyorum. ailemden dolayı benden mi soğuyacaksın diyor bende ailenin davranışlarına verdiğin tepkiden dolayı istemiyorum dedim. beni nişan günümde yalnız bıraktın dedim benimde nişanımdı dedi insan nişanına geç kalmaz dedim herşeyimi kendim yaptım kendi kendime mi nişanlandım ben dedim. üstüne birde saygısızca davranışlara müsade ettin düzelmesi gereken yerde mahvettin dedim ailen özür dilemeye geldi ne düşünüyorsun dedim. özür dilediler daha ne istiyorsun dedi. çok mutsuzum istemiyorum artık sen beni sevmedin ozaman diyor bunlara karşı insan nasıl mutlu olur tek ailesi olsa kendiside yanımda durmadı böyle evlilik yapmak istemiyorum. ailemden yana bahtım gülmedi evlenince de mi böyle olacak diye korkuyorum. ne yapmalıyım.
