canım nişanlın işe girip düzen oturtana kadar ertelemen gerektiğini düşünüyorum. bir de ailem bilmiyor durumu diyorsun.
düğünden sonra sıkıntın olunca paylaşacak kimsende olmayacak ve herşeyi içine atmak, kendi tercihin olduğu için mecuren katlanmak zorunda hissedeceksin belki kendini.
biz evlendik eşim işten ayrıldı ve 8 aydır düzenli bir işi olmadı. herşey üstüme kaldı. kimseye birşey söylememeye özen gösterdim ama o yükün altında eziliyorum artık. krediler, eşya taksitleri, kartlar, kira, fatura. bazen öyle zaman oluyorki işe gidecek param kalmıyor.
böyle bir hayata alışık olmadığım içinde daha da zor geliyor yaşadıklarım. psikolojik olarakta etkileniyorum. evlendiğimden beri istediğim gbi ne eşimle ne arkadaşlarımla dışarı çıktım, üstüme başıma tek parça birşey almadım. bunlar belki fedekarlık edilecek şeyler gibi görünüyor ama insan standartlarının altında bir hayat yaşamaya başlayınca hele ki kendin çalışıp eşin evde olunca fedakarlık değilde yaptığının salaklık olduğunu düşünüyorsun. bize destek olacak bir ailesi de yok eşimin. maddi olarak hiç yanımızda olmadılar.
bunlar yaşayabileceğin olumsuzluklar ve çok sıkıntı çeken biri olarak sadece senin iyi düşünüp doğru karar vermen gerektiğini söylemek istiyorum.
evlilik olacaksa kaderse mutlaka olur yaşanan sıkıntılar evliliği, ilişkiyi yıpratır. giden zamanın telafisi yapılamaz. içinde birşeyler kırılmaya başlayınca sevgi saygı herşey zamanla tükenir.