Evli ablalara özellikle sorum olacaktı...

canım anlattıklarını okuyunca kendi durumumdan başka bişey düşünemedim ,bende nişanlıyım birlikteyken okadar iyiyiz ki,ama ayrı şehirlerde olduğumuz için malesef kısa süre birlikte olabiliyoruz,ve ayrıldığımızda sorunlar başlıyo,ben yapamıycak mıyım ? acaba bu yanlış bi karar mı,?? ben uzakta ailemden uzak napıcam??,evlenince herşeyin büyüsü kaçıcak mı? şimdi ilgili benimle ama evenince sıkılıcaz mı ? acaba doğru insan mı??? sorular sorular sorulaaaaarrr....aklım hiç boş durmuyo,düğünümde evden nasıl çıkıcağımı bile düşünüp ağlayabiliyorum resmen.ama sırf bu sebeplerden de bitirmeyi göze alamıyorum sonra,aynen bende karmakarışığım canım....yalnız değilsin.

bende katılabilir miyim size aynı sorun bendede var ve bu konuda heralde çok karamsarım ya da gerçekten ole ben mantıklı düşünemiorum demeye başlamıştım..senin konunu okuduktan sonra yalnız olmadığımı farkettim.. o kadar çok soru var ki aklımda keşke birisi çıksa gelse hepsinin cevabını verse diorum ama olmuo.. bende farklı bi şehire gidicem ve orda nişanlımın aileside olcak acaba tek başıma kalabilir miyim .. onlarla çok sorun yaşarmıyım die de düşünüorum hele ki burda biçok dert yananı görünce kafam daha çok karışıo..

Sizler nereye gideceksiniz acaba?
Ben doğuya gidicem, Iğdıra inşallah güzel bi yerdir.


Pardon ama siz nerede yaşayacaksınız, Afrika'da filan mı?
Evlenip ailesinden uzakta yaşamak zorunda kalacak tek kişi sen değilsin.
Neden bu kadar dert ettiğini anlayamadım.
Eşin işi nedeniyle günlerce eve mi gelemeyecek ki bu kadar dert ediyorsun?
Ben şu anda eşimin işi nedeniyle yurt dışındayım ve çok yakın görüştüğüm kimse yok.
Ama yaşıyorum ve mutluyum.
İnsanın alışamayacağı şey yok.
Bu kadar sıkıntı yapıp da üzme boş yere kendini.
Elbette insan ailesini özlüyor, en azından özel günlerde bir arada olmak istiyor ama bu dayanılmayacak bir durum değil.
Teknoloji devrinde yaşıyoruz, artık her yere uçak var.
Paran olduğu zaman yapabileceğin en uzak yolculuk bir gün sürer.
Nişanlılık dönemi güzeldir.
Böyle şeyleri düşünüp bu güzel dönemi kendine zehretme.

Canım çevrem çok etkiliyor, annemde çok uzak gidip gelinemez diyince daha bi sıkılıyorum. Anlayacağın kimse destek olmuyor bana, ben zaten kendi derdime düşmüşüm duygusal takılıyorum, birde çevrem böyle yapınca daha bi üzülüyorum
 
ben bursadayım ankaraya gidicem,bana kızıcaklr belki ama 5 saatliik yol diye,yine de bu hiç hayal ettiğim bişey değildi hep burda memleketimde ailemle olurum sürekli gider gelirim diyodum,çok düşkünüm ben aileme zaten,ondan zor bırakıp gitmek,ünv. okudum 4 sene yeni geldim şimdi gidicem düşününce üzülüyorum
 
Tatlım bunu yaşayan tek sen değilsin.Çoğumuzun evlilik öncesinde acabaları olur.Dediğn gibi aynı eve girmeden insan tanınmaz.
Yalnız bir arkadaşında dediği gibi nelerden fedakarlık ettiğine bağlı,nişanlına değip değmeyeceği.Bazen erkekler büyük fedakarlıkları haketmez.Melek bile olsalar önce senin bazı konulardaki önceliklerininden vazgeçmemen gerek.Mesela iş ve aile.Vazgeçilmeyecek 2 unsur.
Benimde çok şüphelerim oldu inatla değişir dedim, çünkü herkes değişir diyordu.Değiştimi? Evet değiştii.Ama korktuğum kadar değil.Hatta çoğu iyi yöndeydi.
Yani bu değişim karşındakiylede işlgili.İnş korktuklarını yaşamazsın.
 
Ya fedakarlık uzak olması olacak işte, yaşadığı yere alışmışken oralara alışamamak korkum.
Sıkıldığım zaman gidip görebileceğim birilerinin olmaması, hep eşimin yollarını gözlemek ve gelince ister istemez ilgi isticem ondan, o da yorgun olacak ve ben buna dayanabilirmiyim?
Yapacağım fedakarlıklar bundan ibaret aslında, değermi onu bilemiyorum işte...
 
Bu fedakarlığın en kolay olnalarından birisi canım.Evlenince bunun çokta mühim olmadığını anlayacaksın.Sadece o kadarını söyleyebilrim.
 
Back
X