Ahh canim seni çok iyi anliyorum....
Benim eşimde işsiz keyfinden, herşeye mazaretti vardir.Bende senin gibi herşeyi
üstlendim.Herşeyin arkasindan ben koşarim ,adam evde saksi gibi ,bir ickuru dert oldumu karisi olduğunu hatirlar.
Benim hiçmi başka değerim yok.
Hep başka çiftlere özenmekten kimseyi
Görmeyim diye hayattan soğdum.
Ben çok uzun yillardir çekiyorum iki oğlumu babasiz birakmayim diye.Nede olsa bir erkek önder gerekiyor.Fakt olan bana ve
çocuklara oldu.Çocuklar sürekli birbirini yiyen birbirine bağiran annebaba gördüler.
Sonra ağlayan anne ve hiçbirsey olmamiş gibi yaşayan baba.Sonra küslükler ,evde sürekli cenaze varmiş gibi kimse konuşmaz.
Biz bunlari çocuklarimiza yaşatmayi layikmi görüyoruz?
Bu tartişmalar kavgalar arasinda çocuklar unutulup gidiyor ,içinde öfkeden başka birşey yokken çocugunada sevgi veremiyorsun.
Zamaninda şimdi senin gibi düşündüğüm icin cocuklarimi büyütene kadar sabir ettim
AMA öyle bir pişmanim öyle bir pişmanim kendimi affedemiyorum .keşke daha önce boşansaydim ahh keşke.
Varsinda babasiz büyüselerdi ,var olupta olmayan babadan daha iyidir.
Sana diyeceğim,boşan ,umudunu kes böyle adamlar düzelmiyor.
Sen kizinla yalniz daha mutlu olcaksin eminim.Yoksa hayata bir mutsuz insan daha yetiştiriyorsun.
Doğan Cüceloğlu diyor insanin anavatani çocukluğudur!
