İyi dilekleriniz için sağolun...Ben bile bile kendime yazık etmişim meğer.Evlilik kararı gerçekten çok önemli..Dua etmek şifa oluyor insana.Anlaşabileceğim insanla olmayacaksa evlenmemek daha hayırlıdır belkide.Canım en dogrusunu yapmıssın cocuklarına baba olarak secebilecegin bi model değil..
Evlilik cok farklı gercekten.dört duvar içine girmeden anlayamıyorsun.esim sesini azıcık bile yukselte cok kırılıyorum gözlerim doluyor.cunku evlilikte her acıdan cok fedakarlık yapıyosun.artı karsında sevdiğin adam var..boyle herhangi biriymişsin gibi sana agzına geldiği gibi konusursa emin ol sevgili olduğun donemlerden cook daha fazla uzulursun kaldıramazsın
Yaşında genç daha takılma soylenenlere.çalış kurslara falan git cevreni genişlet hayırlı gönlüne yatan bi kısmet cıkacaktır elbet.
Bekar kızlara tavsiyem bol bol hayırlı es için dua edin.emin olun Rabbim umdugunuzdan çok daha iyisini karsınıza cıkaracak
3 yıl süren yanlış bir birlikteliğin içindeydim..Çok zor oldu ama ayrıldım.Meğerse merhamet duygusuyla bağımlıymışım ona..son 1 yıl olmayacağını bile bile devam ettim üstelik..Sinirlendiğinde hakaret edip ona buna küfredip sonra pişman oluyordu.Benimde bu kötü huyum var kabul et diyor düşünün..Yarın öbür gün o sinir halinde dayak yemeyeceğim ne malum?Ne değişir artık?arkadaş kalalım demişti son bi umut.ama olmayacağını söyledim.
Ben bu geçen sürede evlilik görüşmesi yapmak isteyenlere asla olumlu bakmadım.onunla olmayacağını bildiğim halde sanki başkasıyla konuşsam ona ihanet olacakmış gibi hissederdim..Şimdi imkansız dediğim şey gerçek oldu sanki biri kalbimden ben bilmeden onu silip atmış.her küfründe..her bağırmasında soğumuşum ondan.ve birgün..Unutmak zorunda olduğumu anladığım an.sanırım başardım.
Birgün bana ''- şimdi benimle görüşmeseydin belkide evlenmiştin çocuğun olmuştu.o kadar kişiyi reddettin.aslında haklısın benden adam olmaz'' deyişini unutmuyorum.
İşin kötü tarafı ise yaşım 27 olmak üzere. .çevremden evlilik baskısı var.annem herkese hayır dememden şüpheli.soğuk ve mesafelidir annem ona hiçbirşeyimi anlatmam..
Yeni bir insanı tanımaya mecalim yok.bi yandanda yaşın geçiyor bak diye imada bulunanlara kızıyorum.
Görücü usulünü çok saçma bulurdum eskiden..Yoksa sonunda insan buna mecburmu kalıyor? Hiç tanımadığın insanla ne konuşursun ne anlatırsın..gidip o masada sözleşme şartlarını konuşur gibimi oluyor..Benim durumumu yaşayanlar varmı aranızda?evlenen arkadaşların imalı bakışlarla darısı başına saçmalığındanda bıktım ayrıca.Kimse kimsenin iç yüzünü neler yaşadığını bilmiyor..
Sizce benim biriyle görücü usulü tanışmam mantıklımı?yoksa zamanamı bırakmalıyım..
Tava ,iyi seçimZaman her şeyin ilacıdır. Bir gün gelecek iyi ki böyle olmuş diyeceksin.
Görücü usulü veya başka şekilde sevmediğin biri ile evlenme.
Bende eşim ile görücü usulü ile tanıştım. Sevdik bir yıl içinde evlendik.
Eşimden önce görücü usulü 8-10 kişi ile görüştüm.
Hatta birine ısınmadığım halde kendimi zorladım. Yaşım geldi diye.
Adamın ailesi evlenelim diye baskı yaptı. Adam ana kuzusunun, kendi başına karar alamayan biri idi.
Bir örnek vereyim ailece misafirliğe gittik baskı kıyamet bizi dışarı çay içmeye gönderdiler.
Dışarı çıkarken annesi adama harçlık veriyordu.
En son ben bu adamı iki ayda tava ile döverim dedim. Bıraktım.
Ben bunu niye anlattım onuda bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?