evliliğe layık değil miyim

TILSIMLI

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Mart 2015
9
3
36
Herkese merhaba. 26 yaşındayım ve inanın bu sene evliligi düşünmeye başladım. Yetisme tarzimızdan dolayı. Böyle şeyler konuşulmazdi. Belki nankörlük olacak ama hep aynı hayat seklinden sıkılmaya başladım. Ayrıca simarik büyütülmedim. Baba evinde çok baskı gördüm çok hastalık çektim ve çok yıprandım. İlk defa bu aralar umut edip kendimi evlilikte mutlu edeceğime inanmaya başladım. Yapım çok zayıf ve hassas olduğu için ailem bana güvenmiyor evlilik konusunda. Hele annem hiç inanmiyor. Halbuki her anne gibi destek olmasını evladının yuva kurmasini istemesini bekliyorum. Ama her konuyu açtığımda yanımdan gidiyor. Benim de hakkım değil mi bazı şeyleri yaşamak. Hem bu devirde daha fazla bekar gezip gunaha fırsat bulmanın manası ne. Şimdi anneme kızacaksnz. O asla kötü anne olmadı. Zor günümde hep yanımdaydi ama evliligi yapamayacagmi düşünüyor. Ben de böyle olunca yıpranıyorm.Tamam evliligin her günü şen şakrak geçmeyecek. Tamam çok zorlanacagim. Belki bi yerde bende kayış kopacak. Ama yaşamak hakkım değil mi. Ayrıca ben şimdiye kadar hiç sorumluluk almadım . Sırf bunun için de düşünür oldum bu durumu. Hayat hassasligma bakmıyor er geç birşeyler yapmak istiyorum. Kendime özgüven gelsin birseyleri başarabilgmi göstereyim istiyorum. Ya evlilik bu kadar mi zor. Onca insan nasıl yaptı peki. İlla yemek bilmem asabiym diye yürütemem mi. Neden ama. Ne zaman olacak. Baba evinde yaptığım hicbirsey yok. Sesim bile çıkmıyor. Silik bi şekilde yaşamaya devam etmek istemiyorum. . . .
 
Hadi evleneyim demeyle evlenilmiyor ki.. Bu şekilde görücü usulü evlilik yapmayı planlıyorsun sanırım, o da ne kadar sağlıklı? Ne çıkarsa bahtına olacak.
Sırf evlenmek için evlilik yapmamalısın bence, kendini evliliğe hazır hissediyorsan farklı tabi de, bu gün tanıştım yarın evleneyim mantığı sana fayda sağlamaz. Sevip tanıdığın, bununla ömür geçer dediğin insanı bulmalısın önce.
 
Aday var mı? Ben bu sene evliliği düşünmeye başladım demekle olmuyor arkadaşım maalesef.Doğru kişiyle doğru zamanda evlendiğin zaman annen de düşüncelerinde haklı olmadığını görecektir mutlaka.Siz onun gözünde evin hala küçük kızısınız
 
neden evlenmenizi istemiyorlar hastalıklar sizi mi yıprattı
yeniden hasta olacağını mı düşünüyorlar
 
Evlilik zor zor zor diyorlar da benim nerdeyse 2 sene olacak hâlâ bi zorluğunu görmedim çok şükür. (Allah gostermesin tabi)
Insanlari kendi isinize duzeninize karistirmadiktan sonra evlilik zor falan degil hatta cok güzel bir sey..
Aday varsa düşünün yaşınız küçük degil sonucta..
 
İlk defa bu aralar umut edip kendimi evlilikte mutlu edeceğime inanmaya başladım.
Ayrıca ben şimdiye kadar hiç sorumluluk almadım . Sırf bunun için de düşünür oldum bu durumu.
Kendime özgüven gelsin birseyleri başarabilgmi göstereyim istiyorum.
Baba evinde yaptığım hicbirsey yok. Sesim bile çıkmıyor. Silik bi şekilde yaşamaya devam etmek istemiyorum. . . .


Evlilik fikri değil ama gerekçeleriniz yanlış.

Kendinizi evlilikle mutlu edeceğinize inandığınızı söylemişsiniz.

Mutluluk insanın içindedir, kişi ya da müesseselerde değil.

Hatta tek kişilik mutsuzluk hayatınıza birini dahil etmekle katmerlenebilir.

Sırf bugüne kadar sorumluluk almadınız diye hayatınızın en ağır sorumluluğunu üstlenmekle bir şeyleri ispat edeceğinizi sanıyorsunuz.

Oysa en dipten en tepeye çıkmaya çalışmak genelde hüsranla biter.

Kendinize öz güven gelsin ve de bir şeyler başarmış olasınız diye de evlenilmez.

Elin adamı inşa ettiğiniz kısıtlı özgüveni de yerle bir edebilir.

Yanlış bir kararla yapacağınız evlilikte yabancı birinin baskısı baba evinde silik olduğunu söylediğiniz yaşamınızı mumla aratabilir size.

Sözün özü kendinizle ilgili problemleri halletmeden, yalnız da güçlü ve mutlu olunabildiğini öğrenmeden evlenmeyin.

Aksi halde bugün baba evindeki pasif hayatınızı yarın koca elinde sürdürürsünüz.

Ve mutluluğu kişilerde ararsanız eşiniz size ne yaparsa yapsın ona bağımlı olur, ezilirsiniz.

Şimdilik birikiminizi, kültürünüzü geliştirmenin daha mantıklı yollarını aramanız daha sağlıklı.
 
Herkes aday sormuş. Yok malesef. Daha önce bi kaç kez bu niyetle görüştürüldüm. Ama ısınamadim. Görücü usulü hakkında kararsızım. Ama bu şekilde olmayacak sanırım. Cevaplayan herkese çok teşekkürler.
 
Sevgili JessicaJoy bu güzel fikirleriniz için çok teşekkürler. Haksız olduğunuzu düşünmüyorum. Aslında sebepler sadece onlar da değil. Gerçekten istiyorum. Ama Allah kimseye yanlış yaptırtmasn
 
Daha evlilige hazir bir damat adayi yokken bukadar kafana takma derim..

Dogru insani buldugunda zaten evlenirsin ..
 
Herkes aday sormuş. Yok malesef. Daha önce bi kaç kez bu niyetle görüştürüldüm. Ama ısınamadim. Görücü usulü hakkında kararsızım. Ama bu şekilde olmayacak sanırım. Cevaplayan herkese çok teşekkürler.
eşimle görücü usulü evlenmedim ama görücü usulüne karşı değilim.sonuçta bi nişanlılık dönemi geçiyor tanıyor insanlar birbirlerini.seversen devam edersin sevmezsen yolları ayırırsın.aday yokken evlenmeye karar vermek farklı cidden :) karşına biri çıkacak yada görücü usulüyle tanıştırılacaksın ondan sonra evliliği karar vermelisin.
 
Herkese merhaba. 26 yaşındayım ve inanın bu sene evliligi düşünmeye başladım. Yetisme tarzimızdan dolayı. Böyle şeyler konuşulmazdi. Belki nankörlük olacak ama hep aynı hayat seklinden sıkılmaya başladım. Ayrıca simarik büyütülmedim. Baba evinde çok baskı gördüm çok hastalık çektim ve çok yıprandım. İlk defa bu aralar umut edip kendimi evlilikte mutlu edeceğime inanmaya başladım. Yapım çok zayıf ve hassas olduğu için ailem bana güvenmiyor evlilik konusunda. Hele annem hiç inanmiyor. Halbuki her anne gibi destek olmasını evladının yuva kurmasini istemesini bekliyorum. Ama her konuyu açtığımda yanımdan gidiyor. Benim de hakkım değil mi bazı şeyleri yaşamak. Hem bu devirde daha fazla bekar gezip gunaha fırsat bulmanın manası ne. Şimdi anneme kızacaksnz. O asla kötü anne olmadı. Zor günümde hep yanımdaydi ama evliligi yapamayacagmi düşünüyor. Ben de böyle olunca yıpranıyorm.Tamam evliligin her günü şen şakrak geçmeyecek. Tamam çok zorlanacagim. Belki bi yerde bende kayış kopacak. Ama yaşamak hakkım değil mi. Ayrıca ben şimdiye kadar hiç sorumluluk almadım . Sırf bunun için de düşünür oldum bu durumu. Hayat hassasligma bakmıyor er geç birşeyler yapmak istiyorum. Kendime özgüven gelsin birseyleri başarabilgmi göstereyim istiyorum. Ya evlilik bu kadar mi zor. Onca insan nasıl yaptı peki. İlla yemek bilmem asabiym diye yürütemem mi. Neden ama. Ne zaman olacak. Baba evinde yaptığım hicbirsey yok. Sesim bile çıkmıyor. Silik bi şekilde yaşamaya devam etmek istemiyorum. . . .
adayın varmı?
 
Evlilik fikri değil ama gerekçeleriniz yanlış.

Kendinizi evlilikle mutlu edeceğinize inandığınızı söylemişsiniz.

Mutluluk insanın içindedir, kişi ya da müesseselerde değil.

Hatta tek kişilik mutsuzluk hayatınıza birini dahil etmekle katmerlenebilir.

Sırf bugüne kadar sorumluluk almadınız diye hayatınızın en ağır sorumluluğunu üstlenmekle bir şeyleri ispat edeceğinizi sanıyorsunuz.

Oysa en dipten en tepeye çıkmaya çalışmak genelde hüsranla biter.

Kendinize öz güven gelsin ve de bir şeyler başarmış olasınız diye de evlenilmez.

Elin adamı inşa ettiğiniz kısıtlı özgüveni de yerle bir edebilir.

Yanlış bir kararla yapacağınız evlilikte yabancı birinin baskısı baba evinde silik olduğunu söylediğiniz yaşamınızı mumla aratabilir size.

Sözün özü kendinizle ilgili problemleri halletmeden, yalnız da güçlü ve mutlu olunabildiğini öğrenmeden evlenmeyin.

Aksi halde bugün baba evindeki pasif hayatınızı yarın koca elinde sürdürürsünüz.

Ve mutluluğu kişilerde ararsanız eşiniz size ne yaparsa yapsın ona bağımlı olur, ezilirsiniz.

Şimdilik birikiminizi, kültürünüzü geliştirmenin daha mantıklı yollarını aramanız daha sağlıklı.
Ancak bu kadar güzel özetlenir? :KK52:Psikolog ya da danışman mısınız?
 
Herkes aday sormuş. Yok malesef. Daha önce bi kaç kez bu niyetle görüştürüldüm. Ama ısınamadim. Görücü usulü hakkında kararsızım. Ama bu şekilde olmayacak sanırım. Cevaplayan herkese çok teşekkürler.
ama eski tip değil görücü usülleri deneyin bence o yüzden..
 
Tabiki evlilik zor ,sorumluluk ve erkeğin kahrı zor mesela genç evliler en ufak tartışmada birbirlerine o kadar ağır konuşuyorlar ki , tartşırken dahi bu saygıyı korumak şart öyle ağzına her geleni söyleyemezsin , çok ince detaylar var hem elin oğlu seni baban veya erkek kardeşin gibi pışpışlamaz bunları göz önüne alın ha birde kaynana evlendikyen sonra erkekle başbaşa kalacağınızı romantik günleri dahi hayal etmeyin her daim ya annesi ya akrabaları ensenizde olacak yani dlkensiz gül
bahçesi hayal etmeyin ve sabırlı olmak şart ama en önemlisi evliliğe olgun olmak , çok olumsuz
durumlarla başa çıkma her daim anne evine koşmamak şart ,
 
26 yaş evlilik için çok erken bir yaş değil ama evlilik sandığın kadar kolay değil doğru.
Şimdi ben evliliğe layık değil miyim diye soruyorsun.
Evlendikten sonra ben böyle bir evliliğe mi layıktım diye sormak var..:KK14:
Anneni düşündüren, endişelendiren de budur.
Evladı için endişeleniyor bundan daha doğal ne olabilir.

Vakti geldiğinde, senin içinde hiç bu tasa yokken biri çıkar karşına kendini evlilik
hazırlığı içinde buluverirsin. En güzeli de bu olur inan.

Evliliğe hazırım, ben yaparım demekle olmuyor.
Sen hazır olsan da eşin evliliğin hakkını verecek olgunlukta olmuyor mesela ya da onun ailesi.

Evliliği zor yapan çooooook ama çok etken var yani.
Temizliğimi yemeğimi yaparım, evimin hanımı da olurum ohh tamam hazırım işte kadar basit olsaydı keşke.
 
X