Evliliğimden birşey anlamadım

nerdeyim

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
8 Kasım 2012
2.652
1.139
133
Ankara
kızlar eşim burda die herşeyimi bıraktım ağlaya ağlaya da olsa geldm bu küçük doğu iline ama eşimi ne h.sonu görebiliyorum ne evliliğimden bişey anladım.h.içi işyerinde duvarlarla h.sonu evde duvarlarla tekim.....çıldırıcam,ne hava alcak bi yer var ne gezecek. eşimden nefret etmeye başladım.çok kavga eder olduk. benim de hakkım değilmi bi h.sonunu eşimle geçirmek, kafa dağıtmak, nefes almak. söz vermişti bi pazarım olcak die beni getirirken.düzelecek sabret diyor sürekli ama dayanamıyorum artık. buraya mecbur da değildik.zorla getrdi beni buraya.ne ark var ne çarşı var ne çevre var burda. dayanamıyorum bu kadar hapse, bu kadar çaresizliğe hiç maruz kalmadım. akşam eve git onu bekle, h.sonu akşam olsun da gelsin die bekle, bekle bekle bekle. hiç bi tat almıyorum bu evlilkten de bu hayattan da,yeni evliyiz ama ben büyük bi bunalımdayım.heyecan kalmadı kime süslenicem kime süprizler yapıcam kimle hayallerimi yaşııcam. ben mi abartıyorum??onun ailesi çevresi burda. h.içi akşamları o yorgun ben yorgun sürekli iş halletmeye alışveriş yetştrmeye çalışıyoz. geç geldiği de olyo.bu kadar vaktszlkte ailesini de tatmn etmeye çalışmak zorundayım.çok bunaldım.güzel bi anımız yok burda,olmadı. herşeyi bırakıp gidesim geliyor....ben mi abartıyorum bi fikir lütfeennnnnnnn
 
canım esının ısı yogunmu ?
ben de 3 aylık evlıyım bız hıc bı yere gıdemıyoruz sımdıye dek parasızlıktan bı donem paraya cok onem verdıgımızden kısacası en son ne zmaan gezmeye gıttıgımızı bıle hatırlamıyorum ark nısanıvardı onu gezme dıye sayacaksan 17 kasım ıdı bursaya babaanne zıyaretıne gıdelı ıse 1.5 ay
calısıyorum ona ragmen cok canım sıkılıyor ama yapıcak bıseyımız yok

ben bu arada sehır degıstırmeyı ısterdım
hıcmı etrafında ark kurabılecegın kımse yok alt ust katta oturan esının kuzenlerı fılan?
 
ya istersem olur belki ark ım 1 2 tane ama eşim için burdayım onunla vakt geçirmek mümkün değil. zaten bu llde olmak bana yeteince batıyor bunu telafi edecek hiç bişey de yok. ben onun için geldm o da ortalarda yok.iş iş iş. çok bunaldım ona çok kızıyorum. 1 gün bile rahat geçiremedk. bu ili bile bana gezdiremedi.tarihi vs yerlerini.ben düzenimi bozmasaydım da madem bu kadar yoğun kendi. o bi iş bulsaydı b.şehirde benm geldiğim yerde,falan filan düşünceleriyle boğuluyorum....o yok madem kafamı dağıtacak bişey de yok....köy gibi biyer. alışmakta çok ama çook zorlanıyorum çok yıprandım bu evlilkte.... hayallerim vardı benm... hayallerim gerçek olmuyorsa da düzenm değişti. çok zorlanıyorum. hapis gibiyim:(( eşim iyi davranıyor görüşebildiğimz kısıtlı vaktlerde ama benm beklemekten artık tahammülüm kalmamış olyo o boş kaldığında. çok gergn ve sinirli oluyorum. sinir hastası olucam artık. herşeyi bırakıp gidesim geliyor:( nasıl kurtulucam burdan,nasıl düzelcek, herkes sabret diyor da sabretmek için miydi bunca yıllık hayaller.sürekli sabretmesş gereekn benm. en güzel günlerimz şartlarla boğuşmakla,benm bu ili kendi kendime kabul ettrme çabamla geçti.
 
kızlar eşim burda die herşeyimi bıraktım ağlaya ağlaya da olsa geldm bu küçük doğu iline ama eşimi ne h.sonu görebiliyorum ne evliliğimden bişey anladım.h.içi işyerinde duvarlarla h.sonu evde duvarlarla tekim.....çıldırıcam,ne hava alcak bi yer var ne gezecek. eşimden nefret etmeye başladım.çok kavga eder olduk. benim de hakkım değilmi bi h.sonunu eşimle geçirmek, kafa dağıtmak, nefes almak. söz vermişti bi pazarım olcak die beni getirirken.düzelecek sabret diyor sürekli ama dayanamıyorum artık. buraya mecbur da değildik.zorla getrdi beni buraya.ne ark var ne çarşı var ne çevre var burda. dayanamıyorum bu kadar hapse, bu kadar çaresizliğe hiç maruz kalmadım. akşam eve git onu bekle, h.sonu akşam olsun da gelsin die bekle, bekle bekle bekle. hiç bi tat almıyorum bu evlilkten de bu hayattan da,yeni evliyiz ama ben büyük bi bunalımdayım.heyecan kalmadı kime süslenicem kime süprizler yapıcam kimle hayallerimi yaşııcam. ben mi abartıyorum??onun ailesi çevresi burda. h.içi akşamları o yorgun ben yorgun sürekli iş halletmeye alışveriş yetştrmeye çalışıyoz. geç geldiği de olyo.bu kadar vaktszlkte ailesini de tatmn etmeye çalışmak zorundayım.çok bunaldım.güzel bi anımız yok burda,olmadı. herşeyi bırakıp gidesim geliyor....ben mi abartıyorum bi fikir lütfeennnnnnnn


Arkadaşım haklısın ama,sevdiğin insanı kaybetmektense .Doğuda görev yapan eşini bekleyen diğer kadınlar gibi sen de biraz sabredip,şartların iyileşince başka yere gideceksin eşinle.Bnce evliliğin ilk yılları her zaman kavgalı geçer önemli olan kavgadan sonra sarılıp uyumak güzel oluyor.Merak etme bugünler geçecek dua et,sabret napcan ,gitsen daha mı güzel olck herşey .Allah güzel günleri senin için erken getirsin inşallh.Yeni evliler için zor
 
eşiniz ne iş yapıyor ki bu kadar yoğun bi h.sonu bile yok

mühendis, bura doğu olduğu için de ne kanun dinliyolar ne bişey, sömürüyorlar bizi.....ama eşime kızıyorum bizi bu şartlara sürüklediği için.ayda 1 hafta-10 gün ayrı olcaktık gelmeseydk bu şehre.o da geçici bi dönem... ama ben bu kadar heeeeeeerrr konuda zorlanmııcaktm,düzenm vardı benm. hergün evnde olmalıymış. o evnde ama ben hep bekleyen ve yalnız ve mutsuzum....hala da burda olmamızn doğru olduğunu savunuyor. bense hergün ağlıyorum burda.hele hele h.sonları duvarlar üstüme üstüme geliyor
 
bir süre izin falan alıp ailenin yanına gitsen
hem eşininde düşünmeye vakti olur seninde olur
bu konuyla ilgili bir kaç konun var
eminim zordur
 
bu durmu sadece senin yaşamadığını bil bence..
kendine bunu anlat.. sabret, sürekli orada kalmayacaksınız değil mi?
eşinle kavga etmeden kendini ifade et..seni anlarsa oda çıkar yol bulmak için daha gayretli olur..ama kavga etme bence
 
Canim bunu gecici bos bir zaman olarak dusun, film izle, bu forumda cok guzel sayfalar var onlari oku.

Her turlu hobinin online dersi var. Esin de ne yapsin ekmek parasi
 
kavga etmek istemiyorum,benden vazgeç o halde dedi dün akşam kavgada, ama bunu yaşamaya mecbur değildik, ekmek parası iyi tamam da ankarada da kazanırdı. çok kazanmak istedi. mesele bu.... gencim güzelm yeni evliyim hayallerim vardı, artık gezme tozma faslını geçtm, beraber bi kalkıp da kahvaltı yapaydık bi h.sonu. ona süsleneydim güleydik,film izleyeydik,alışveriş yapaydık. bunları yazarken bile gözlerm doluyor.en güzel günlerim ah etmekle geçiyor,çocuk istiyorum ben de. ama eşim bana yetemezken çocuk nasıl olur.ikimiz de lanet eder hale geldk bu strese, bu hayata. o da benm ne günahım var. ekmeğimi kazanıyorum kimseye bi kötülüğüm yok diyor, ben de aynısını söylüyorum ama ben çok bunaldım artık.yetemiyor yetişemiyor, yorgun oluyor:(( onun da canına yazık bi gün evde dinlenmiyor. ben de stresten dinlenemiyorum gerçi. ikimz de yoğun stresteyiz.yorgun parçalanmış bi eş istemiyorum...
çok mu şey istiyorum arkadaşlar, ben mi abartıyorum...
 
Ikimiz de yogunuz, stresliyiz kismina gulumsedim :) Canim evet biraz bunalmissin, sartlarini bilmedigimden bir sey diyemiyorum.

Ankara, Istanbul gibi yerlerde yasayip da sonra issiz bucaksiz bir yere gitmisseniz bunalman normal.

Ama esin isten geldiginde hem dinlenmesini saglayacak hem de guzel vakit gecirebileceginiz seyler planlayabilirsin.

Guzel bir yemek sonrasi bir film gibi, sonra ona bir gosteri yaparsin, yorgunlu kalmaz ;)
 
Evlilik sabir ve fedakarlik ister.sanirim evlendiginizde o sehre gidecegini bilmiyordun yoksa bu kadar sikayet etmezdin.tek yol bir hobi bulman yoksa kafayi sadece kcaya takarsan, senin isin buyuk sehirdede cok zor dostum.
 
yani işimdi iş için olunca bişey denmiyo...
sen kendine biraz meşkale yarat bari....
sabırlı ol biraz değişeceğine inanıyorsan...
kavgayla dahada çekilmez bi hale getirme hayatını...
 
kavga etmek istemiyorum,benden vazgeç o halde dedi dün akşam kavgada, ama bunu yaşamaya mecbur değildik, ekmek parası iyi tamam da ankarada da kazanırdı. çok kazanmak istedi. mesele bu.... gencim güzelm yeni evliyim hayallerim vardı, artık gezme tozma faslını geçtm, beraber bi kalkıp da kahvaltı yapaydık bi h.sonu. ona süsleneydim güleydik,film izleyeydik,alışveriş yapaydık. bunları yazarken bile gözlerm doluyor.en güzel günlerim ah etmekle geçiyor,çocuk istiyorum ben de. ama eşim bana yetemezken çocuk nasıl olur.ikimiz de lanet eder hale geldk bu strese, bu hayata. o da benm ne günahım var. ekmeğimi kazanıyorum kimseye bi kötülüğüm yok diyor, ben de aynısını söylüyorum ama ben çok bunaldım artık.yetemiyor yetişemiyor, yorgun oluyor:(( onun da canına yazık bi gün evde dinlenmiyor. ben de stresten dinlenemiyorum gerçi. ikimz de yoğun stresteyiz.yorgun parçalanmış bi eş istemiyorum...
çok mu şey istiyorum arkadaşlar, ben mi abartıyorum...

çalışıyo musunuz peki ?
 
aynı konuyu tekrar açmıştın sen.
demek o günden bugüne deişen pek bir şey olmamış.bir çok arkadaşımız kendini meşgul edicek uğraşlar bul demişti o konuda bi adım attınmı peki..:kkk::kkk:
 
kavga etmek istemiyorum,benden vazgeç o halde dedi dün akşam kavgada, ama bunu yaşamaya mecbur değildik, ekmek parası iyi tamam da ankarada da kazanırdı. çok kazanmak istedi. mesele bu.... gencim güzelm yeni evliyim hayallerim vardı, artık gezme tozma faslını geçtm, beraber bi kalkıp da kahvaltı yapaydık bi h.sonu. ona süsleneydim güleydik,film izleyeydik,alışveriş yapaydık. bunları yazarken bile gözlerm doluyor.en güzel günlerim ah etmekle geçiyor,çocuk istiyorum ben de. ama eşim bana yetemezken çocuk nasıl olur.ikimiz de lanet eder hale geldk bu strese, bu hayata. o da benm ne günahım var. ekmeğimi kazanıyorum kimseye bi kötülüğüm yok diyor, ben de aynısını söylüyorum ama ben çok bunaldım artık.yetemiyor yetişemiyor, yorgun oluyor:(( onun da canına yazık bi gün evde dinlenmiyor. ben de stresten dinlenemiyorum gerçi. ikimz de yoğun stresteyiz.yorgun parçalanmış bi eş istemiyorum...
çok mu şey istiyorum arkadaşlar, ben mi abartıyorum...

Bak sana bir abla tavsiyesi ki 41 yaşındayım;
Burada nice bayanlar var eşiyle en lüks şeyleri yaşayıpta mutsuz olan.
Sen önce eşinle yaşadığın şeylerle yetinmeyi öğren ve haline şükret.
Tamam anladık gençsin, yeni evlisin eşinle vakit geçirmek istiyorsun ama insanın her zaman her istediği olmuyor.
Sabret biraz oda olur inşallah.
Her şerde özellikle diyorum HER ŞERDE BİR HAYIR VARDIR.
Sabret biraz daha onu seviyorsan katlan.
Doğuda güvenlik görevlisi olarak çalışıpta eşini bırakıp gidenler ne yapsın.
Hergün YA SABIR CELLE CELALÜHÜ çek 298 kere rabbim inşallah yardım eder.
 
Selamlar,

Çok bunalmışsınız belli.Ama çok büyütüyorsunuz bence.
Ben köyde yaşıyorum.Çalışıyorum aynı zamanda.Gün geliyor şehir merkezine 2 hafta gitmediğim oluyor.Gitsem de bir yerlerde arkadaşlarla oturup dönüyorum.
Erkek arkadaşımla da haftasonları görüşüyoruz sadece.Bazen de görüşemiyoruz.
Ben alıştım belki yada yapı meselesidir.Hiç sorun etmedim.Kendimi oyalayacak bir şeyler hep bulmuşumdur.Sabit işim dışında başka bir mesleğim de var.
Onun dışında kitap okuyorum.Bahçede bir şeyler ekiyorum biçiyorum.Film izliyorum.İnternette vakit geçiriyorum.Vakit geçiyo yani öyle böyle.

Eğer çalışmıyorsan,seni bedenen çok da yormayacak iş bulablirsin.Hobi edinebilirsin.Arkadaş edinebilirsin.Ertelediğin filmleri izleyebilirsin.
Seçenek çok.
Ama dediğim gibi biraz da yapı meselesi.
Eğer sıkılmaktan değil de eşinizi görememenizden kaynaklanıyor ise tüm sıkıntınız, bir şey diyemem.Çünkü en başta kabul edip gitmişsiniz.Sabretmek zorundasınız.
Ve bu süre zarfında birşeylerle oyalanarak sıkıntınızı azaltmaya bakın.
Siz de üzülmeyin, eşiniz de sizi mutsuz görüp üzülmesin.

Mutlu günler dilerim..
 
seni çok iyi anlıyorum ama adama hak verdim kusura bakma. sonuçta seni rahat ettirmek için çalışmıyor mu bu adam? evde kaldığı süre içindede sen huzursuzluğundan bahsedip daha çok yoruyosun. bir susar iki susar, teselli eder, sonra o da insan o da patlar ki sana postayı koymuş en son kavganızda. neleri var kadın çocuklarının bile yüzünü göremiyor mesaili çalışırken. kocası çalışmayan üstüne kayınvalideyle uğraşan. adam biraz daha fazla para kazanmak için mücadele ediyor, sen can sıkıntısından bunalacak neden aramışsın. en son o da bunalır, huzuru dışarda ararsa hiç şaşmam. en güzel günlerinizi ileride nefretle anmak zorunda bırakma bence. çalışkan olmasına saygı duy, geçici bir durum olduğunu kabul et, başka arkadasların dediği gibi bu siteyi takip et, burası çok hoş bir site. kitap oku, film izle, yeni yemekler dene. alışverişini yap, zorda olsa gördüğün kocana stres yerine güzel şeylerden bahset. ki o da huzurlu olsun. yoksa hayat senin içinde zor evet ama sen onu beklerken en azından evindesin o hala çalışıyor o saatlerde. böyle düşün, bir iki günlüğüne ailenin yanına gidebilirsin, oradayken ayrıldığını canlandır gözünün önünde, eminim göze alamazsın. öyle veya böyle evlilik, kendi evin, eşyaların, eşin, herşeyden daha kıymetlidir. sonuçta dertsiz baş yok, en azından seninki geçici bir durum. düşüne düşüne sonra kendi beynini yersin, sinir hastası olursun, olan sana olur, kendininde eşininde kıymetini bil bence arkadaşım..:)

başlıktaki atasözü sana yol göstersin..:)
 
çok fazla şikayetçisin.
bu iyi bir şey değil.
hayatta küçük şeylerden mutlu olmayı bileceksin,yoksa hem mutsuz olur hemde mutsuz edersin çevrendekileri.
eşin akşam gelince sohbet edin.
insanın sevdiğiyle ettiği muhabbet çok tatlı gelir.
koyun çayınızı,geçin tv başına ya da film izlemeye..
puzzle alın hergün 1 saat uğraşın,ortak bir meşgaleniz olur.
hiç birini mi yapamıyorsun?
yatarken sımsıkı sarıl,çek kokusunu içine,Allah'a şükür sevdiğim adamla aynı yaştığı,ömrü paylaşıyorum de.

ben doğma büyüme Ankaralıyım.
Doğunun adını bilirdim o kadar.
evlendim ve eşim için hayatımı,yaşadığım şehri,okulumu değiştirip erzuruma geldim.
şuan dışarısı çok soğuk,devamlı kar yağıyor,yerler don.
gezilecek gidilecek hiç bir yer yok.
fakat şikayetçimiyim hayır.
öğlen eşim yemeğe geliyor,onunla 1 saat geçirdiğim için mutlu oluyorum.
akşam oluyor benim derslerime yardım ediyor,tv izliyoruz,puzzle yapıyoruz.
haftasonları genelde evdeyiz.AVM ye gidiyoruz arada o kadar.
ama böylede mutluyum.
geçiğimiz hafta çok kar yağdı,tuttum eşimi kar savaşı yapmaya götürdüm.
çocuklar gibi eğlendik.

mutlu olmak için büyük olaylar olmasını beklemeyin.
eşinizin bir tebessümle eve gelmesi bile sizi mutlu etmeli.
eğer kendinizi bu şekilde şartlandırmaya devam ederseniz,eşinizide bıktırırsınız.
eve gelirken ayakları ters gider.
zira o da bayılmıyordur bu yoğunluğa fakat yapacak birşey yok.
mutlu olmak için önünüze birşeylerin gelmesini beklemeyin,siz yaraın o mutluluğu.
 
belki benim durumum seninki gibi olamaz ben büyük bir şehre taşındım eşimle 3 ay oldu büyük şehir ama küçücük bir yerinde uzakta oturuyoruz yani büyük şehirle alakamız yok ve kimseyi tanımıyoruz burada sanki biz değil de onlar başka yerden gelmiş gibi eşim daha çok çalışıyor ilk zamanlar benim de çok zoruma gidiyordu ne yapıcam ben buralarda diye ama kendime çok güzel uğraşılar buldum gün nasıl bitiyor anlamıyorum akşam eşim gelince çok yorgun da olsa onunla sarılıp oturmayı 1 saatçik bile olsa çok seviyorum ki oturrken o uyuyor oluyor:) ama bizim için çalışıyor ne yapsın hafta sonu var ama yine evde çalışması lazım çünkü işyeri tam rekabet ortamı bazen bana mahcup olup bir yere götüreyim seni diyor ben yok sen dinlen bir haftasonun var başka zaman gideriz diyorum en çok gittiğimiz gezme arka mahallemizdeki market:) müthiş bir etkinlik:D ay kendim gülüyorum artık. neyse uğraşı olarak etamin işliyorum, örgü öğreniyorum tvde güzel programlar oluyor (evlilik vs değil) onları izliyorum ev dekorasyonu ile ilgili dergim var her ay onu sindire sindire okuyorum aralıksız kitap okuyorum bitiyor yenisine başlıyorum hemen yemek tarifi öğreniyorum artık evde pilates de yapıyorum evet bir ev hanımı başka ne yapar sonra akşam oluyor ama şu bir gerçek kadınlar kulübü benim en iyi arkadaşım forumları geziyorum çok güzel vakit geçiriyorum. eşine biraz daha destek ol düşün daha kötü durumda olanlar var eşi aylarca doğu görevi yapan ne yapsın hep aklı onda olurken bir yandan da sıkılmaya vakti oluyor mudur düşün.
 
Back
X