Evliligimden zerre keyif almiyorum.hayat sorumluluklarin pesinde yasanmasi tuketilmesi gereken zaman yapilmasi gereken isler hep maddi sikinti muhabbeti hep cocuk hep ev isi hep yemek...Esim gozunun kiyisiyla bile bakmiyor bana.Belki 1 yildir kirk yilin basi tatsiz tuzsuz birkac sevisme hepsi bu.Kadinligimi unuturak hatta cogu zaman kadinligimdan utanarak geciriyorum zamani.Reddedildigim her an aynalara kosuyorum bedenime kusuyorum.Herkesin utandigi sey ne ise ben onu yaziyorum iste.Tum bunlarin icinde hayati paylastigi insandan boylesine uzaklasan maddi sikintilar cekip duze cikan esiyle gulmeyi sohbet etmeyi goz goze bakmayi unutup yeniden toparlanan arkadaslar, beni cesaretlendirecek birkac yasanmislik yazarsaniz yalniz olmadigimi anlayarak toparlanabilecegim...
Ve ben kendini bedenini Turk toplumunda da olsa kadin olmayi seven biriyim,esimin benimle sevismek istememesi ozellikle cok ilginc geliyor bana.ama konum cinsellik degil yalnizca, hayati cekilmesi gereken surec gibi degil keyif alarak yasamak istiyorum.
Hayir dedi.moral bozuklugu vs.aklima gelmiyor dedi.cocuk uyuyana kadar halim kalmiyor dedi.olabilir dedim.isler yoluna girsin diye bekledim.morali duzgunken de yanasmiyor.ben adim atiyorum olmuyor hep bi bahanesi var anlican.cok yogun calisiyor aldim kabul ettim.bir pazarimiz bile yok ona da okey.ama sorumluluklarimiz var bi cocugumuz var.cocugu parka goturmek bile hayatin olagan akisi degil de gorev gibi.sevgisiz degil.sevgisini dile getiriyor.ama bisey var anladin mi egreti duruyor yakismiyor.
Umarim gecer canim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?