Evliliğimizi nasıl toplarız

Merhaba hanımlar.3 aylık bir oğlum var.memleketim ve yaşadığımız yerler farklı.5 saatlik mesafede çok da uzak değil aslında.
Dogumumu memleketimde ailelerimizin olduğu yerde yaptım.doktorumda memleketimdeydi cunku.40 ı çıkana kadar annem de kaldım.sonra evime geçtim.kolik bir oğlum olduğu için tek yapamadım.kimsem yok.tekrar ailemin yanına geldim.15 gün kalıp evime döndüm.bu sefer oğlum bronşit oldu ve tekrar gelmek zorunda kaldim.haftaua inşallah tekrar gidicem evime.cok özledim evimi duzenimi.
Asıl konuya gelecek olursak.bu dönemde eşimle çok çok ayrı kaldık.hafta sonlari gelip gitti ama arkadaş gibiyiz.ben sanki soğudum eşimden.nedenini bilmiyorum...cok iyidir evine düşkündür çok şükür ama içimde anlamını bilmediğim bir soğukluk var...
Evli gibi hissetmiyorum kendimi.sanki sadece çocuğumla kendim varmışım bu hayatta.esimi insan olarak seviyorum.seviyorum da aşık mıyım bilmiyorum.eski heyecanımız kalmadı.ona baktığımda eskisi gibi çarpmıyor kalbim heyecanlanmiyorum. Ki biz sadece 1 yıllık evliyiz :KK43: neden böyle hissediyorum.boyle hissetdikçe kendimsen de nefret ediyorum.kendimi suçluyorum.bu duygularımı ona açmalı miyim ? Mutsuzluğumu paylaşmalı miyim.? Eski bizi özlediğimi şöylemeli miyim?
Lütfen yargılamadan yazın.bana destek olun...
Teşekkür ederim okuduğunuz için...


Canım şuan çocuğunla dolu aklın fikrin. Bence zamanla alışırsın ve eşine karşı düzelirsin.İçinde kurma böyle şeyler. Birde telefonda falan güzel konuş özlediğini söyle. Güzel hayaller kur ve ona anlat. Bizde eşimle 5-6 ay ayrı kalacağız gebelikten ötürü ailemleyim. Telefonla konuşmaktan hiç hoşlanmayan ben zorla eşimle konuşuyorum . Arayacağı vakitleri bildiğimden Telefon elimde oluyor hemen açıyorum bende senin aramanı bekliyordum diyorum . Gece rüyama giriyor hemen anlatıyorum. Özlüyor muyum öyle bi karaterim yok ama kendimi öyle bi motive ediyorum ki moda sokuyorum ki adamda etkileniyor bana ona göre davranıyor . Eskiden hiç bebekten bahsetmezdi şimdi ikinizi de öpüyorum iyi geceler diyor ..
 
Benim ikizler küvözdeydi birini odaya yanıma verdiler. Diğeri başka hastanedeydi, emzirme denemesi için yanına gitmem gerekiyordu. Yolda sürekli bir gece yanımda kalan bebeğimin gözleri geliyordu gözümün önüne. Bi çığlık attım eşim ne oldu dedi. Aşık oldum dedim :) belki siz de bebeğinize aşık olmuşsunuzdur. Biraz zaman verin kendinize bence. Yeni ailenize alışmak için.
 
Haklısınız.ama istedik cocugumuzin olmasını :) çünkü ondan önce 4 yıllık birlikteliğimiz vardı.birbirimizi tanımakla alakalı sıkıntımız yok çok şükür..

Birliktelik başka evlilik başka.Konunun birbirinizi tanımakla alakası yok zaten biz olmakla alakalı.
 
İyi de bir yıllık evliliğe bu kadar çok şey neden sığdırdınız ki? Bu kadar uzun ayrılıklar falan? Kim olsa soğur bence.
Ve artık kendi düzeninizi kurun, sürekli annenize gitmek hiç doğru bir davranış değil. Kendiniz bakmasını ve idare etmesini bilmelisiniz.
 
Bu dünyaya bir bebek getirmek bence çok büyük bi mucize. Tabiki bu mucizenin çeşitli zorlukları da var. Henüz 3 ay olmuş, o kadar çok duyguyu bir arada yaşıyorsunuz ki tüm bunlar çok normal. Hem fiziksel açıdan hem duygusal açıdan bir sürü değişim geçirdiniz. Doğum sonrası bir süre cinsel isteksizlik görülebiliyor, bu yüzden heyecanlanmıyorum duygusuna kapılmış olabilirsiniz. Sonuçta kimyasal varlıklar olduğumuz bir gerçek, doğum olayı da kimyamızı/duygularımızı direkt etkileyen bir süreçtir. O yüzden bu duygu yoğunluğuyla şuan eşinizle olumsuz bir konuşma yapmayın bence. Evinize dönün, düzeninizi oturtun. Baba-bebek bağlanması da iyi gelecek, sizi ve eşinizi yakınlaştıracaktır..
 
Her fırsatta annenlere koşma canm zorda belada olsa evinde dur kocanla ol bence ayrı kalıyorsun çok eşinden ondan bence esin iyi biri bencede benm eşim okadar sık uzun süreyi bırak bende yeni evli sayılırım 1 gece ayrı kaldık bi defa sende ayrılma derim allah yardmcn olsn
 
Hormonlar, hormonlar. :) merak etmeyin, çok büyük ihtimalle bu durum geçicidir. Doğum sonrası sıklıkla görülen bir duygu durumu. Hele ki kolik bir bebekle kendi kadınsı duygularınızı görememeniz çok normal. Üzerinde çok durmadan zamana bırakın. Hele o çocuktan biz lezzet almaya başlayın, o zaman aile olmanın tadına da varacaksınız, eşinize de bağlanacaksınız.
 
Bebekten sonra boyle seyler oluyor
Birde ustune bayagi ayri kalmisiniz
Evinize donunce yoluna girer yavas yavas
 
Merhaba :)

Benim de 10 aylık bir kızım var bu durumunuz kesinlikle annelikten kaynaklanıyor. Biz 3 yılın sonunda bebeğimize karar verdik Yani evliliğe birbirimize tamamen alışmıştık. Hamilelik süreci de çok güzel geçti mutluydum.
Ama sonra kızım doğdu yalnızca 10 gün iki anne de yanımızdaydı sonra anneleri gönderdik. Ve hayatım bir anda tamamen kızım oldu aylarca eşimin yaptığı en ufak şeyler bile battı bana her sinirlendiğimde ona ihtiyacım yok kızımla çok mutluyum kızımla iki kişilik bir hayatı düşünüp duruyordum.
Kimseyi gözüm görmüyordu varsa yoksa kızım arrık aşık değilim falan diye düşünüyordum. Bu 6-7 ay sürdü. Ama şimdi kızımı bir iki saat anneme bırakıp eşimle başbaşa kalma planları yapıyorum. İkisinin yerini ayırt edebildim :)
Siz de evinize döndüğünüzde düzeninizi oturtup zamanla ısınacaksınız inşallah :)
Ben de hiç lohusa depresyonum olmadı çok rahat atlattım diye düşünüyordum ama bu duygu durumumun sebebinin bu olduğunu konunuzu okuyunca anladım öyle ki unutmuşum şimdi hatırladım :)
 
Doğumdan kaynaklanan bi durum. Bende eşime aşırı düşkünleşmiştim sonra bi soğuma geldi.. Ama yeni hayatımıza alıştıkça her şey normale döndü. Bunda eşimin de katkısı büyüktü çok yardımcı oldu bana. Oğlumuzla, eve geldiğinde benim kadar ilgilenir bende dinlenirdim. Üstelik ev işlerinde de yardımcı olurdu. Oğlum da aşırı gazlı ve bronşitli bi bebekti. Sürekli ağlardı. Eşim yorgunluktan ölse bile sabah 4e 5e kadar arabayla tüm şehri gezdiğimiz çok oldu. Bi defa oflamadı sağolsun.. Ben gece 3 4 kere kalksam diğerinde o kalkardı uyutana kadar uğraşırdı..

Velhasılı bana destek oldukça içim ısındı tekrardan eşime.. Çok da yeni evlisiniz emin olun sizin de düzelir yoluna girer her şey. Eşinizden yardım alın. Yalnız naçizane tavsiyem her defasında evinizi bırakıp gitmeyin. Böyle aradaki soğukluk daha da büyür..
 
Son düzenleme:
Sanırım siz lohusa depresyonu yaşıyorsunuz. Bence artık evinizde yasayın sürekli evinşzden uzaklasıp durmayın. Biraz da siz buna zemin hazırlamışsınız. Farzedin aileniz yok tek başına bakmaya çalısın bebeğinize. Yoksa yuvanız dağılır
 
Esiniz calismak durumunda oldugu icin yaninizda olamadi sanirim ve bu da lohusalik, hastalik kolikle birlesince belki icinizde farketmediginiz bir kirginlik kizginlik yapti bu yuzden boyle hissediyor olabilirsiniz
Evinize duzeninize dondukten sonra insallah hersey eskisine doner :) acele etmeyin yani bence tabi
 
Çocuğunuzun her sorununda ailenize sığınmayın. Siz artık annesinin. Kendinize güvenin, bakabilirsiniz bebeğinize hasta olsa bile. Eşinizden ayrı kalmanıza gerek yok.
 
Geçici bir durum bu.
Bebekli,yeni hayatınıza alışma safhasındasınız şu an.
Bir de araya uzun süreli ayrılıklar girince normal.
Kendi evinize geçip, düzeninizi oturtup,baş başa kalınca her şey düzelir.
Sakın eşinize bundan bahsetmeyin,üzmeyin.
Kendinizi onun yerine koyun.Çünkü istenilmediğini bilmek, insanı çok yaralar.
 
lohusalık ve çok ayrı kalma derken böyle hissetmeniz normal. bebeğiniz normale dönüne sizde eski günlerinize dönersiniz. geçici bir durum yanı
 
Boşanmayı asla düşünemiyorum.neden yok.yani aldatma şiddet bir meden yok ki. Sadece bu soguklugun daha da artmasından çok korkuyorum.o yüz den acil evime dönmek gerekiyor.anneme de zaten iyice yük oldum :KK43:
Hiç bisey olmayacak. O soğukluk yerini yeniden aşka bırakacak. Aynısını yaşamadım ama benzerini yaşadım . Eşim o zamanlar sevgilimde ingiltereyedi , bende panik atak ve kaygı bozukluğu başladı. Eşimin bana mesaj yazması bile panik atak yapıyordu bende yüzünü görmek istemiyordum. Sesini duymak istemiyordum . Ayrilmak İçin diller döktüm. Sonra düzeldim o zamanlar geçti yeniden aşık oldum ve suan 1 yıllık evliyiz. Bazen 3 gün üst üste tesadüfen evde çok vakit geçiremiyorum, yada bazen eşim is yüzünden çok yorgun oluyor 3-4 gün iliski olmuyor acaba uzaklaşıyor muyuz diyorum . Diyeceğim su senin evine dönüp evinde zaman geçirmen lazim. Yemek yapman lazim. Kocanla vakit geçirmen lazim. En önemlisi yeniden cinsel iliski başlamalı, bunlar basit görünsede evliliğin temelli.
 
Back
X