evliliğimizin 2. yıllına yaklaşırken...

tatlım gittiler..herkes bu acı olaydan üstünedüşeni aldı.tabi bünye 180 tane ilçı kaldırırmı..babamlar amcamlar dayımlar herkes memleketten toplanıp geldi.hastaneden çıktım.babam götürecek beni .kocam babası annesi yalvar yakar bi şanş dediler.babamı kıramadım.bi şanş daha ver dedi.babamı ezemedim işte.ilk başta bende hep kaynanamlara bağlardım sıkıntımı ama öyle değilmiş.adm var karısı yeşil yaprak yapaR adam var karırsını kara toprak eder..

ne bileyim ya ben kendime üzüzlüyorm ne oldu bana hangi ara bu kadar yoruldum hangi ara bu kadar umutsuzlaştım.sevgi dolu kalbim nerde içi nefret dolu..
 
tatlım gittiler..herkes bu acı olaydan üstünedüşeni aldı.tabi bünye 180 tane ilçı kaldırırmı..babamlar amcamlar dayımlar herkes memleketten toplanıp geldi.hastaneden çıktım.babam götürecek beni .kocam babası annesi yalvar yakar bi şanş dediler.babamı kıramadım.bi şanş daha ver dedi.babamı ezemedim işte.ilk başta bende hep kaynanamlara bağlardım sıkıntımı ama öyle değilmiş.adm var karısı yeşil yaprak yapaR adam var karırsını kara toprak eder..

ne bileyim ya ben kendime üzüzlüyorm ne oldu bana hangi ara bu kadar yoruldum hangi ara bu kadar umutsuzlaştım.sevgi dolu kalbim nerde içi nefret dolu..

canım ya durumuna cok ama cok uzuldum. ınan kı ıcım acıdı okurken.. su hayatta en onemlı olan sey sensın başka bırı degıl bu kocan olsa bıle.. bana bak kendım kazanıp kendım gazıp kendım harcıyorum.... ınsan dunyaya bıle tek gelır dunyadan da yalnız gıdermıs.
 
teşekkür ederim.... ben eşimle aynı zamanda değil yemek yemek, kahvaltı bile edemiyorum... pazarları ikimiz evde olmamıza ragmen ben 10-11 gb eşim ise 2-3 gb uyanıyor. haliyle bende o saate kadar kahvaltıyı bekleyemıyorum.... düzelme gibi bişe de olmuyor... sadece üzülüyorum, bütün hayatım böyle mı gececek bılemıyorum.

canım benim benim eşim polis bende 8-5 çalışan memurum bizimkinin çalışma saati öle gıcıkki ne cumartesi var ne pazar var ben diorumki keşke yanımda olsada uyusa:)
mesela onun çalışması şöle sabah 7 de çıkar evden akşam 7de eve gelir ertesi gün akşam 6 da işe gider sabah 6 da gelir sonra geldiği gün boş ertesi gün yine sabah yedide işe gider böyle saçma bişe ve ben 8-5 çalıştım içi hep ben işteysem o evde o evdeyse ben işte olurum gıcık olurum bazen ikimizde işten geliriz yemek ye sora topla saat 8 oluyo sahile çay içmeye gideriz saat 10 e ben zaten 10 da uyyorum yoksa ertesi gün kalkamıorum hafta sonu desen benim koca yine işte ev temizliğiydi oydu buydu ama ayda bi sinemaya gideriz ayda bi yemeğe çıkarız genelde ayın 15 inde haftada bi sahile ineriz aile ziyareti derken derken sözün kısası kocamı göremiorum çok özlüorum ben ya bu gece mesela ben eve gitccem saat beşte o altıda işe gitcek bi saat :( görcem öğlende görmüştüm bi saat o sabah gelcek eve yedide ben iş gitcem sekizde bi saat akşam ikimizde evdeyiz ben 10 da yatıorum 5 saat görcem kocamı yine
keşke yanımda olsada uyusa ama çalışıo şükürler olsun bi işi var ama görüşemioz
 
slm arkadaşlar her hayat farklı yaşananlar olaylar evlilikler........ ama önemli olan biziz ve eşimizde bizim bi parçamız bence
 
Son düzenleme:
malesef eşim bu evliliği yürütebilmek için çaba sarfetmedi.. aile terapistine gitmek bile istemedi. ben gün be gün yıprandım ve boşanma davası açıyorum. memlekete gidiyorum....
 
malesef eşim bu evliliği yürütebilmek için çaba sarfetmedi.. aile terapistine gitmek bile istemedi. ben gün be gün yıprandım ve boşanma davası açıyorum. memlekete gidiyorum....


gerçekten mii:(( :26: Allah hakkınızda hayırlısını nasip etsin..ne zamandır ilgisiz olduğu konusunda düşüncelerin vardı..
sanırım bir anda almadın bu kararı..:50: hayırlısı olsun demek düşer bize..
 
memlekete geleli 1 ay oldu... eşime boşanma davası actım... eşim cılgına döndü bu kararı duyunca.. ama biten bitmiş... yapacak bişeyim verecek sevgım de kalmadı.... burada mutlu huzurluyum artık.. kaynana çilesi.. kayınpeder çilesi.. görümcemler artık benı delirtemeyecek... huzur varmış burada...
 
ben de 1 yıl 4 ay olacak evleneli yakında.. valla ne yalan söyliyim, eşimle ilk günden bu yana yaşadığımız sorunların %95'i benden kaynaklanıyordu :D benim tahammülsüz sinirli mükemmelliyetçi bir insan olmam iyice zorlaştırıyordu herşeyi...

ilk 6-7 ay kavga gürültü hep eşimin alttan almasıyla geçti :( yine geziyoduk hep ama 1 gün iyiysek 2 gün kötü oluyordu aramız benim yüzümden.. sonra biraz düzelmeler başladı bende.. bu yaz da ümreye gittik o kadar dua ettim ki düzelmem arıtk eşimi üzmemem için inşallah kabul oldu çünkü ümreden geldikten sonra neredeyse hiç büyük tartışmamız olmadı diyebilirim... aramız çok iyi çook şükürr :))


hafta içi ikimizde akşama kadar okuldayız zaten. akşamları eve gelince eşimle beraber yemek hazırlar yeriz, çay demleriz, dizimiz varsa izleriz yoksa mısır patlatıp film izleriz :)
haftada 1 gün eşimin de benim de dini sohbetlerimiz oluyor onlara gidiyoruz. 1 gün de eşim halı saha maçına gidiyor ben de arkadaşlarla takılıyorum..

haftasonları canımız ne isterse onu yapıyoruz.. afyonda olduğumuzdan burdaki kaplıcalara gidip 2 günlük küçük tatiller yapıyoruz. veya merkeze gidip sinema + yemek yiyoruz dışarda..


yani evliliğim çok güzel gidiyor çok şükür:) eşimin ailesinden de kendi ailemden de farklı şehirlerde olduğumuz için çok rahatız hiç karışan yok hayatımıza :D
 
Konuyu baştan sona okumadan yazdığım mesajı düzeltiyorum. Bence işim var demesine aldırmadan açıkça konuşun,hiç ağlamadan sıkıntılarınızı anlatın ve gözünü korkutun ve şunuda diyebilirsiniz bence hazır çocukta yokken kendine çeki düzen ver diyin, inanın böyle bir derdim yok şükür ama baştan sona okuyunca banada sıkıntılar çöktü.

 
Son düzenleme:
Sanırım sinirliyken aklım daha iyi çalışıyor,deminki ilk cevabımdan sonra konuyu baştan sona okuyunca evabımı değiştirdim , sonra sinirlerim bozuldu ve sanki olay benimmiş gibi düşünmeye başladım biraz kahve içtim ve aklıma birşeyler geldi:) Bak canım gece seninle birlikte olmak iisterse arkanı dön ve senin pazar günleri olduğun kadar yorgunum de ve uyu, bu erkeklere güzel bir ders olur,halen akıllanmazsa yakın evli bir arkadaşını ama sosyal insanlar olsun pazar günü saat 11de kahvaltıya çağır ve bunu eşine cumartesi gecesi haber ver ki hem itiraz edemesin hemde saat 10da kalkmak zorunda kalsın ve başka insanlardan azcık olsu sosyal olmayı öğrensin! Belki başta biraz kızar ama yine düzelmezse pazar kahvaltılarını o kendini düzeltene kadar davet vererek devam et ve ona sıkıntılarını söyle. Dahada olmazsa Allah yardımcın olsun demekten başka birşey gelmiyor aklıma!
 
Son düzenleme:
canım benim benim eşim polis bende 8-5 çalışan memurum bizimkinin çalışma saati öle gıcıkki ne cumartesi var ne pazar var ben diorumki keşke yanımda olsada uyusa:)
mesela onun çalışması şöle sabah 7 de çıkar evden akşam 7de eve gelir ertesi gün akşam 6 da işe gider sabah 6 da gelir sonra geldiği gün boş ertesi gün yine sabah yedide işe gider böyle saçma bişe ve ben 8-5 çalıştım içi hep ben işteysem o evde o evdeyse ben işte olurum gıcık olurum bazen ikimizde işten geliriz yemek ye sora topla saat 8 oluyo sahile çay içmeye gideriz saat 10 e ben zaten 10 da uyyorum yoksa ertesi gün kalkamıorum hafta sonu desen benim koca yine işte ev temizliğiydi oydu buydu ama ayda bi sinemaya gideriz ayda bi yemeğe çıkarız genelde ayın 15 inde haftada bi sahile ineriz aile ziyareti derken derken sözün kısası kocamı göremiorum çok özlüorum ben ya bu gece mesela ben eve gitccem saat beşte o altıda işe gitcek bi saat :( görcem öğlende görmüştüm bi saat o sabah gelcek eve yedide ben iş gitcem sekizde bi saat akşam ikimizde evdeyiz ben 10 da yatıorum 5 saat görcem kocamı yine
keşke yanımda olsada uyusa ama çalışıo şükürler olsun bi işi var ama görüşemioz

ahhh canım seni cok iyi anlıyorum.benim eşimde polis ve 12-24 calısıyor.bende öğretmenim.benim ne kadar boş vaktim varsa eşiminde o kadar az vakti var.sen gene aile ziyaretine gidiyormussun bizim burda ailemizde yok.bende keşke eşim 8-5 calıssa bi cumartesi pazarı olsa diyorum..sonunda bende cok şükür en azından işi var diyorum :))
 
Biz haftanın yedi günü evdeyiz birisi bizi bir yere çağırmadıkça. Zamanında eşim istemediği için çalışma hayatım olmadı. Bütün gün evdeyim ya da annem ve kardeşimleyin. Eşim işten gelir haklı olarak yorgundur hayatta kılını kıpırdatıp da beni bir yere götürmez. Sanki dünyada tek çalışan o. Bütün gün kendi işyerinde masa başı işi yapıyor.
Arada bir (3 ayda 1) dışarıda yemek yesek bile mutlaka burnumdan getirir. Gel şuraya gidelim desem hep yorgunum otur oturduğun yerde der ama arkadaşlarımız arasa anında koşup gider. Cumartesileri de çalışıyor. Pazar günü tüm gün evdeyiz. Arada bir kahvaltıya gitmek nerede pazar günü kahvaltı masasına bile oturmaz tepsiyle salona bekler o ayrı ben ayrı pazar kahvaltısı yaparız. Sonra da hiç bir yere gitmez bütün gün evde oturur. Yazın desen yazlığa bile gitsek gene bütün gün evde oturur. Gece de beni gezzdirmez kısacası bana hayatta para harcamaz. Zaten bugüne kadar ben ona daha çok para harcamışımdır hala da bu salaklığa devam ediyorum. Kendi parasını ya içkiye ya da arkadaşlarına harcar inanılmaz gıcık ve sıkıcı bir adamdır kendileri..
 
Ben de artık patlamak üzereyim. 4 temmuzda 2 yılımız bitti ama kimin umrunda. Eşim iyi bir insandır düşüncelidir tedbirlidir ama gezmek eğlenmek iyi vakit geçirmek yeni bir şeyler yapmak yerine evde kanepede tv karşısında oturmayı tercih eder. Evlenmeden önce 1,5 yıllık beraberliğimiz oldu çok ince çok nazikti telefonda ilk konuştutğumuz günü hatırlayıp yıldönümü yapmıştı ama evleneli 2 yıl oldu evlenme yıldönümlerimizin ikisinde de normal bir günmüş gibi davrandı. Baştan insan hep öyle olacağını sanıyor ama mutlaka değişiyo, sevgi aynı olsa da bu tür şeyler değişiyor. Ben de buna çok kızıyorum.

Benim eşim de çok iyi birisidir. Ama bir sene sonra doğum günleri, yıldönümler, özel zamanlar unutulmaya başlandı. Ev kredisi çekmiştik, para da kazanıyoruz çok şükür ödüyoruz. Taktı kafayı onlara. Yanyana yürürken bile hiç konuşmaz olduk. Ben de soğudum, soğuk davranmaya başladım. Birkaç defa konuştuk, hatta o konuşmak istedi ama işe yaramadı. Ben de o zaman bir süre ayrı kalalım, birbirimizi özleyelim dedim. İstemedi. Kesinlikle olmaz, senden ayrı kalırsam ölürüm dedi. Evlilik danışmanına gidelim dedim, ona da sıcak bakmadı. Aylar sonra bir uzmana mı gitsek dedi.O zaman çıldırdım işte. Ulan ben o kadar söyledim karşı çıktın, şimdi işin içinden çıkamayınca mı söylüyorsun, kendi problemimizi kendimiz çözücez, çözemezsek de artık yapacak bişi yok dedim. (Benim eşimin genel huyudur, bişi öneririm karşı çıkar, aylar sonra bu sefer aynı şeyi o teklif eder)
Şimdi iyiyiyz. Genel monoton ev hali işte. Ama bende ne aşk kaldııı, ne heyecannn. Artık çocuk sahibi olmak istiyoruz ve en geç bir-iki ay içinde karar vermem gerekiyor ama içimde ya herşey kötüye giderse, çocuğum mutsuz olursa diye korkuyorum işte :2:
 
bizimde bir sürü borcumuz var ev araba kredisi borcu falan esim acayıp kafayı takmısa ama neyseki baktıkı sonu yok calısmanın simdi gene kafasına taksada borcları en azından hafta sonları gezme paramızı önceden kenara ayırıyor o benden daha cok düsünür oldu hafta sonu gezmelerini..
 
boşanma .... kadının boşanmış olması.. gerçekten cok agır kızlar... ama bir yandan da daha mutluyum.. kesinlikle evlenmeden önce o kişiyi iyice tanıyın. ailesiyle de veleniyorsunuz.. ve o kişi sizin yanınızda olmuyorsa siz onun ailesiyle kendi basınıza görüşüp bazı seyleri yükleniyorsanız hiç hiç hiç evlenmeyin......
 
boşanmak gerçekten zor olsa gerek.ama şanslısın çocuğun yok en azından.bende evliliğimde aynı mutsuzlukları yaşıyorum.hayatımda olsada olur olmasada olur diyorum.herşeyle yanlız mücadele ediyorum.bir misafir gelmesi bile olay bizde.kendi başıma uğraşıyorum rezil olmamak için.eşimse günlerce konuşuyo,niye geliyor ne gerek var surat bir karış dır dır dır...1 tane de çocuğumuz var.sanırım evdeki huzursuzluktan her gece çığlık çığlığa sorun çıkarıyor ağlıyor.kafayı yiyecek gibi oluyorum.çocuğa bağırıyorum ağlıyorum.daha neler neler var.geçende oturduk konuştuk.ben senin bu kadar yalnız hissettiğini düşünmemiştim dedi.düzelteceğimiz düşünüyorum dedi ama olmuyor.o salonda bütün gece tek başına oturdu ben yatak odasında kızım uyurken bilgisayardayım.aslında bizimde evliliğimiz bitti ama uzatmaları oynuyoruz.ama ben senin kadar cesur değilim sanırım.çok zor bu karar nasıl alınır ki bilemiyorum.birde sonrasında çocukla ilgili korkularım var ya bana vermezse diye.o zaman ölürüm.Allahım hepimize bir yol göstersin çıkış yolu ağlamaktan yoruldum artık kızım bile anne üzülmüş deyip duruyor.neyseki sen yolunu çizdin darısı çizemeyenlerin başına
 
nasıl düzelteceğimi bilsem keşke.. o yüzden buraya yazıyorum.. çok emek sarfettık evlenmek için sevgimiz için ama bilemiyorum.kafam çok karışık.. herkes gibi benim de içim gidiyor.. çocuklara bakıyorum diyorum ki ne kadar güzeller, benim de olacak mı acaba? babası onu götürecek mi gezmelere... bi hevesleniyorum sonra diyorum ki sadece benim büyüteceğim çocuğu neden doğurayım ki..hevesim kaçıyor.. evlilikten ve hayattan...herşeyden...

canım sen oturup konuştunmu peki ciddi ciddi karşına alıp ne mesela dıyorsun ya ne emeklerle birleştik diye ukadar mucadelenin sonu böle mi olacaktı ende yoruluyorum ama seni görünce yorgumlugum gecıyor de bide gurbette oldugunu hatırlat ondan aşka kımsen olmadıgını eger onun ıcın gurbete dustuysen fedakarlıgı soyle nebılım eylul hanımın dedıgı gıbı bana da bı garıp geldı hepımız yoruluyoruz bende yerı gelıyor 10 saat ayakta kalıyorum ama işten cıktıgım zaman butun yorgunluğum geçiyor bence en etkili çözüm karşına alıp tatlı sert dille açık açık konuşmak
 
canım sen oturup konuştunmu peki ciddi ciddi karşına alıp ne mesela dıyorsun ya ne emeklerle birleştik diye ukadar mucadelenin sonu böle mi olacaktı ende yoruluyorum ama seni görünce yorgumlugum gecıyor de bide gurbette oldugunu hatırlat ondan aşka kımsen olmadıgını eger onun ıcın gurbete dustuysen fedakarlıgı soyle nebılım eylul hanımın dedıgı gıbı bana da bı garıp geldı hepımız yoruluyoruz bende yerı gelıyor 10 saat ayakta kalıyorum ama işten cıktıgım zaman butun yorgunluğum geçiyor bence en etkili çözüm karşına alıp tatlı sert dille açık açık konuşmak

ben sonuna kadar beklemeye dayanamayıp yorum yapmıştım boşanma konusunda bence de en ıyısını yapmıştın ama belki pişman olup ben ne yaptım derse bir şans daha verebilirsin sanırım inşallah hakkında hayırlısı neyse o olur
 
boşanmak gerçekten zor olsa gerek.ama şanslısın çocuğun yok en azından.bende evliliğimde aynı mutsuzlukları yaşıyorum.hayatımda olsada olur olmasada olur diyorum.herşeyle yanlız mücadele ediyorum.bir misafir gelmesi bile olay bizde.kendi başıma uğraşıyorum rezil olmamak için.eşimse günlerce konuşuyo,niye geliyor ne gerek var surat bir karış dır dır dır...1 tane de çocuğumuz var.sanırım evdeki huzursuzluktan her gece çığlık çığlığa sorun çıkarıyor ağlıyor.kafayı yiyecek gibi oluyorum.çocuğa bağırıyorum ağlıyorum.daha neler neler var.geçende oturduk konuştuk.ben senin bu kadar yalnız hissettiğini düşünmemiştim dedi.düzelteceğimiz düşünüyorum dedi ama olmuyor.o salonda bütün gece tek başına oturdu ben yatak odasında kızım uyurken bilgisayardayım.aslında bizimde evliliğimiz bitti ama uzatmaları oynuyoruz.ama ben senin kadar cesur değilim sanırım.çok zor bu karar nasıl alınır ki bilemiyorum.birde sonrasında çocukla ilgili korkularım var ya bana vermezse diye.o zaman ölürüm.Allahım hepimize bir yol göstersin çıkış yolu ağlamaktan yoruldum artık kızım bile anne üzülmüş deyip duruyor.neyseki sen yolunu çizdin darısı çizemeyenlerin başına

teşekkür ederim canım. ama zor.. düşündüğüm sey evliliğim vardı bitti.. bazen o noktada zorluk yasıyorum. diğer anlarda ise cok mutluyum huzurluyum. cocuk gercekten zor boyle kararlarda evlilik terapisti vs öneriyorum. cocuk aranızdaki sorunları algılıyor da. büyüyünce de sorunlu bir yetişkin oluyor. cocugu her halükarda anneye verirler. bi yaşa kadar ama. sonra baba dava acıp cocugu geri isteyebilir.
 
canım sen oturup konuştunmu peki ciddi ciddi karşına alıp ne mesela dıyorsun ya ne emeklerle birleştik diye ukadar mucadelenin sonu böle mi olacaktı ende yoruluyorum ama seni görünce yorgumlugum gecıyor de bide gurbette oldugunu hatırlat ondan aşka kımsen olmadıgını eger onun ıcın gurbete dustuysen fedakarlıgı soyle nebılım eylul hanımın dedıgı gıbı bana da bı garıp geldı hepımız yoruluyoruz bende yerı gelıyor 10 saat ayakta kalıyorum ama işten cıktıgım zaman butun yorgunluğum geçiyor bence en etkili çözüm karşına alıp tatlı sert dille açık açık konuşmak

uyarılarım önceki zamanlarda gercekten cok kibardı ama son zamanlarda sertleşmeye başladı. umursamadı ki. evlilik terapistini reddetti. psikologa yada psikiyatriye görünmesini söyledim onu da istemedi. ben deli dglm moduna girdi.... ne diyim ki yapabileceğimin en iyisini yaptım ama olmadı malesef...suan yalnızım evet ama huzur var..bence herseyden önce bu önemli...
 
Back
X