Doğumdan sonra bende de vajinismus olarak adlandırılabilecek bir durum olmuştu.
Daha önceleri hep saçma gelirdi yaşamadığım için.
Dünyada hayvanlar ve insanların tümü cinsel birleşme ile çoğalırken, neden kadınlada böyle bir korku olduğunu anlamlandıramazdım başıma gelene kadar.
Kaçtıkça kaçtım, o ana geldiğinde ağlamaya başlardım korkudan tir tir titrer, kendimi kitlerdim istemsiz..
Ama sonra hep kendimi telkin ettim psikolojik olarak, eşimden de destek istedim.
Bu mevzu uzamadan 3 ay içerisinde çözdüm durumu çünkü uzadıkça hem eşimin başka alışkanlıkları olacaktı hem de ben mevzuya zaten uzaklaşmıştım, iyice soğuyacaktım.
Burada eşinizin tavrı çok önemli.
Çift egzersizleri yapmanız lazım, zaten olmuyor diye boşvermek oldukça yersiz.
Aksine zaten olacak, neden bugün olmasın demesi lazım.
Eğer bu sorunu aşamıyorsanız da terapilere gidin derim.